อาการแบบนี้ใช่ Philophobia หรือเปล่าคะ?

😅😅😅😅

***ก่อนอื่น ถ้า จขกท เลือกแท็กผิดก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ งื่อออ ;_; ***

****ขอรบกวนด้วยนะค๊าา*****

อาการของ จขกท คือ..
ทุกครั้งที่มีคนมาสารภาพรัก มาบอกชอบ ก็จะรู้สึกไม่ค่อยดีในใจสักเท่าไหร่
แต่ต่อหน้าบุคคลเหล่านั้นก็จะสีหน้าท่าทางและคุยปกติปกตินะคะ (อาจเป็นเพราะไม่อยากทำตัวทำร้ายจิตใจฝ่ายตรงข้ามก็ได้มั้งคะ555) และมักจะปฏิเสธไปตรงๆ เช่น.

"เราเป็นเพื่อน(หรือพี่,น้อง)กันอ่ะดีแล้ว" //หัวเราะ+ยิ้ม

เป็นต้น..

...........
แต่พอเมื่อเราได้อยู่ตัวคนเดียวหลังจากถูกสารภาพรักเมื่อไหร่ เราจะรู้สึกใจสั่น ไม่ใช่แบบโดคิโดคิตึกตักอะไรนะคะ แต่ใจสั่นเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง กลัวจน "ตัวสั่น" ระแวง ระวังตัวตลอด นั่งกอดเข่าอยู่คนเดียวในห้อง กินข้าวได้น้อยลง เกิดความเครียด นอนไม่หลับ แล้วก็ร้องไห้ฟูมฟายจนเหนื่อย -_-*

แม้ในบางครั้งจะหลับเพราะพ่วงความเหนื่อยเรื่องเรียนที่มหา'ลัย ด้วยก็ตาม แต่เวลาหลับมักจะชอบฝันว่าวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนจากเหล่าคนที่เคยมาสารภาพรักเราแล้วเราปฏิเสธไปค่ะ 😂

(ทุกวันนี้ก็ยังมีบ้างที่ฝันอยู่ ตื่นเช้ามาจะเหนื่อยหอบเหมือนไปวิ่งมา เหงื่อท่วม ทั้งๆที่นอนห้องแอร์ แอร์เป่าตัวเต็มๆก็ตามค่ะ 555)  

จขกท อยากทราบตามหัวข้อเลยค่ะ ว่าอาการเหล่านี้ใช่อาการของ Philophobia ไหมคะ? แล้วถ้าเกิดอาการคือใช่ โรคนี้ต้องรักษาไหมคะ หรือต้องทำยังไงดีคะถึงจะหาย 🤔

แล้วก็หากใครเคยเป็น หรือเคยเป็นคล้ายๆกัน มาแชร์กันได้นะคะ หรือถ้าหากใครพอมีความรู้ทางด้านนี้ก็รบกวนด้วยนะคะ งื่ออ ;_;

[ปล.] เราเคยมีแฟนมาก่อนนะคะ คนที่ดีที่สุดคบนานที่สุดก็มีแค่แฟนคนแรกค่ะ หลังจากนั้นก็เจอแต่คนเห้ๆตลอด พอคบไปสักพักเราชอบรู้ทันว่า คบหวังจะ ฟ. ทั้งนั้น (ไม่ได้แอ้มหรอกจ้าาา และเราไม่เคยปล่อยตัวให้ชายใดเลย) 😂 และหลังจากนั้นก็ไม่สนไม่มองใครอีกเลย โสดมาน่าจะเกือบ3ปีแล้วค่ะ 5555

[ปล.1] คือเราไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไรเลยนะคะ โคตรรรรจะธรรมดาสุดๆ 5555+ แต่หลายๆคนที่มาบอกชอบคงเพราะเราเฟรนด์ลี่ คุยเก่ง เป็นกันเอง ชอบให้คำปรึกษา(รับฟัง) ล่ะมั้งคะ (-^-?)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่