สวัสดีค่ะ เราทำงานสถานที่มีผู้คนมากหน้าหลายตา เเฟนเราขี้หึงค่ะ แถมขี้โมโหด้วย แล้ววันนึ่ง พี่ที่เค้าดีกับเรามาก ไลน์หาเราเพื่อปรึกษาเราเรื่องเเฟนของเค้า ปรึกษาแบบว่า ต่างคนต่างช่วยเหลือกันแบบ พี่น้องคุยกันถามไถ่ตามประสา คุยแบบนี้ตลอด จนแฟนเราหึง จนแฟนระแวงเรา ระแวงแบบว่า เราไปไหนนานๆไม่ได้เลย ปิดเครื่องไม่ได้เลย จะทะเลาะกันกับแฟนตลอดเพราะเรื่องนี้หลายต่อหลายครั้งค่ะ ส่วนตัวเรา ไครดีกับเราเรากะจะดีกับคนนั้น นี่คือนิสัยเราค่ะ แต่แฟนเรากับลืมจุดนี้ของเรา มองว่าเราเป็นผู้หญิงรักสบาย เห็นแก่เงิน เราไม่เคยค่ะ ไม่เคยคิดจะนอกใจแฟนด้วยซ้ำ จนวันนั้นเราหายไปนานค่ะ เราไปนั่งดูแฟนเราไปเล่นสนุ๊ก เราเลยขอไปเซเว่น แต่เราดันไปโลตัสเอ็กเพลสที่ห่างจากแฟนเราประมาณ 6 กิโล จอดรถเสร่จ เราเดินกพลังจะเข้าแต่รถกระบะถอยแบบแรงมากชนเรา ตอนนั้นตกใจมากค่ะไม่รู้ว่าโทรศัพท์ของตัวเองดับด้วย ทางรถกะบะบอกไห้เรารอค่ะ จะไห้ค่าเสียหาย แบบนานมาก เราเลยไม่รอล่ะ หยิบโทรศัพท์อ้าวเครื่องดับ โทรหาแฟน สิ่งแรกที่ได้ยินคือ แฟนเราร้องไห้ค่ะ ร้องแบบสะอื้นด้วยนะค่ะ เราตกใจ เเฟนเป็นอะใล เรารีบขี่รถไปทั้งๆที่เราเองก็สายตาสั้นตาไม่ดี ไม่ได้ใส่แว่น ขี่ไปสัก 3 กิโล เห็นแฟนเดินสะพายกระเป๋าของเราอยู่ฝั่งตรงข้าม เรารีบขี่ข้ามไป คำแรก แฟนบอก พออีสั่ท พอแล้วกับอ่ะ แฟนเราด่าสาระพัด เรากะร้องไห้น้ำตาซึม เถียงกันอยู่นานมาก จนเราทั้งคู่มานั่งคุยกันที่ศาลาห่างจากจุดที่เห็นแฟนประมาณ 4 กิโล เราอธิบายค่ะ อธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นไห้แฟนเราฟัง แฟนพูดแค่ว่า ขอดูโทรศัพท์จะดูว่าเราคุยไลน์นัดเจอกับพี่คนนั้นรึป่าว เราคิดแบบนี้นะ. ไนที่สุดพอแฟนเราดูอะใลเสร่จ แฟนเรากะดีขึ้นและขอโทดเราที่ระแวงเรามากไปหึงมากไป
ปล. อย่าทะเลาะกันเลยถ้าเรารักกันเราควรคุยกันก่อนไม่ไช้อารมณ์และกำลัง