คือตอนที่เราไปส่งน้องที่รร.อ่ะมีมนุษป้ายุคนหนึงเค้าบอกว่าเนี่ยคนเนี้ยแหละที่ฉันเจอในเฟสแล้วเราก้ให้ไปมองคือเค้าก้มองเราพอดีอ่ะคือแบบสบตาป้าคนนี้ไม่รู้สายตาบอดไป พอๆ คือเราว่าจะกลับบ้านแต่คิดดูอีกทีคือแบบมั้นค้างคาใจอ่ะก้เลยนั่งฟังแล้วพอดีเราเคยเจอคนรู้จักเราเลยบอกว่ารุ้จักอิป้าคนนี้ป่ะแล้วพอดีมันก้รุ้ก้บอกว่าเค้าอ่ะเคยถีบลูกตัวเองด้วยคือเราก้บอกไม่ชอบเลยอ่ะชอบกกเรื่องคนอื่นเราก้พูดดังงงจนอิป้าทั้งหลายหันมามองแล้วก้พูดว่าอ่ะไรเนี่ยเเหละสมองเรามันจดจ่อฟังคนที่เรารุ้จักอยู่ก้เลยไม่รู้เรื่องงงงเสียดายยยยยแต่พอเค้าลุกกลับเค้าก้หันมามองน่ะยิ้มเเฉงให้เฉยยยคือเมื่องกี้นินทากุยุไม่ใช่หรอหืมมมมมมโมโหสัสๆ
ขออภลัยในการเขียนที่หยาบคลายและวิปลาด