แฟนเราคุยกับผู้หญิงคนนึงที่มีครอบครัวแล้วค่ะ แฟนเราเป็นเทรนเนอร์บริษัทแห่งนึงที่พี่ผู้หญิงทำงานค่ะ เค้าเจอกันพูดคุยกันมากกว่าอยู่กับเราอีก แฟนเราขยันทำแต่งานค่ะเพื่อสร้างอนาคต มีผู้หญิงเข้ามาพูดคุยบ้างตามประสาคนพูดดีอ่ะค่ะแฟนเราใครได้พูดได้คุยด้วยจะเอ็นดูเค้า
จนวันนึงเราเห็นเค้าคุยไลน์กับพี่ผู้หญิงคนนี้แหล่ะ เชิงชู้สาว เราหน้าชาตัวชามากไม่คิดว่าจะกล้าทำกันขนาดนั้น (เราได้แต่คิดต่างคนต่างรู้ว่ามีแฟนมีครอบครัว ไม่คิดถึงหน้าแฟนหน้าลูกกันบ้างเลย) จนทนไม่ได้ค่ะ เรารับไม่ได้กับเรื่องแบนี้เสียใจมาก เครียดมาก แล้วก็รักมาก จนคิดว่าทำทุกทางแล้วคงต้องปล่อยเค้าไป แต่แฟนเราไม่ให้เราไปค่ะ เค้าเลือกเรายังไงเค้าก็รักเราขอให้เชื่อ คือเราไม่เข้าใจเลยแต่ก็ยังแอบคุยกัน จนวันนี้เค้าไปเคลียร์กันกับพี่ผู้หญิงคนนั้น ตกลงกันพูดกัน เค้าบอกต่อไปจะคุยในฐานะพี่น้อง พี่ผู้หญิงสามารถให้คำปรึกษาและแนะนำช่องทางหารายได้เพิ่มได้ เพราะแฟนเราต้องการเก็บเงินสร้างบ้านให้แม่ แต่ใจเราคือคนคุยกันทุกวันเคยรู้สึกดีให้กัน มันจะคุยกันไม่คิดอะไรได้หรอ คนนึงช่วยเหลืออีกคนก็ต้องตอบแทนบุญคุณมันก็ไม่จบไม่สิ้นอ่ะ บางทีก็น้อยเนื้อต่ำใจตัวเองค่ะที่เราอาจจะซัพพอร์ตเค้าหรือให้คำปรึกษาเค้าไม่ค่อยได้(เราเด็กค่ะยอมรับแต่เราคิดเป็นนะแค่ยังไม่มีประสบการณ์มากพอที่จะแนะนำเค้าได้) แล้วจะทำยังไงดี เราไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ยิ่งเค้ามาขอคุยตรงๆกับเราว่าคุยแค่เรื่องงานเพื่อจะได้ประสบการณ์ความสำเร็จที่ตั้งไว้ เราจะปฏิเสธไม่ให้คุยก็ไม่ได้ ทำไงดีคะ หนักใจ กลัวยิ่งคุยยิ่งถลำลึกกันไปอีกเพราะมันเคยมีมาแล้ว
คนเคยรู้สึกดีๆให้กันจะคุยกันในฐานะพี่น้องแบบไม่คิดอะไรเกินเลยแบบเชิงชู้สาวได้หรอคะ
จนวันนึงเราเห็นเค้าคุยไลน์กับพี่ผู้หญิงคนนี้แหล่ะ เชิงชู้สาว เราหน้าชาตัวชามากไม่คิดว่าจะกล้าทำกันขนาดนั้น (เราได้แต่คิดต่างคนต่างรู้ว่ามีแฟนมีครอบครัว ไม่คิดถึงหน้าแฟนหน้าลูกกันบ้างเลย) จนทนไม่ได้ค่ะ เรารับไม่ได้กับเรื่องแบนี้เสียใจมาก เครียดมาก แล้วก็รักมาก จนคิดว่าทำทุกทางแล้วคงต้องปล่อยเค้าไป แต่แฟนเราไม่ให้เราไปค่ะ เค้าเลือกเรายังไงเค้าก็รักเราขอให้เชื่อ คือเราไม่เข้าใจเลยแต่ก็ยังแอบคุยกัน จนวันนี้เค้าไปเคลียร์กันกับพี่ผู้หญิงคนนั้น ตกลงกันพูดกัน เค้าบอกต่อไปจะคุยในฐานะพี่น้อง พี่ผู้หญิงสามารถให้คำปรึกษาและแนะนำช่องทางหารายได้เพิ่มได้ เพราะแฟนเราต้องการเก็บเงินสร้างบ้านให้แม่ แต่ใจเราคือคนคุยกันทุกวันเคยรู้สึกดีให้กัน มันจะคุยกันไม่คิดอะไรได้หรอ คนนึงช่วยเหลืออีกคนก็ต้องตอบแทนบุญคุณมันก็ไม่จบไม่สิ้นอ่ะ บางทีก็น้อยเนื้อต่ำใจตัวเองค่ะที่เราอาจจะซัพพอร์ตเค้าหรือให้คำปรึกษาเค้าไม่ค่อยได้(เราเด็กค่ะยอมรับแต่เราคิดเป็นนะแค่ยังไม่มีประสบการณ์มากพอที่จะแนะนำเค้าได้) แล้วจะทำยังไงดี เราไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ยิ่งเค้ามาขอคุยตรงๆกับเราว่าคุยแค่เรื่องงานเพื่อจะได้ประสบการณ์ความสำเร็จที่ตั้งไว้ เราจะปฏิเสธไม่ให้คุยก็ไม่ได้ ทำไงดีคะ หนักใจ กลัวยิ่งคุยยิ่งถลำลึกกันไปอีกเพราะมันเคยมีมาแล้ว