พี่น้องในที่นี้คือพี่น้องแบบพี่น้องจริงๆไม่ใช่คำปลอบใจสำหรับคนคุยที่ผ่า Friend zone ไม่สำเร็จ

ช่วงมาเรียนมหาลัย ผมมีน้องรหัสเป็นผู้หญิงคนนึง เราค่อนข้างถูกชะตาและสนิทกันมาก 
เล่นหัวคุยเรื่องส่วนตัวกันได้ ตั้งแต่เรื่องเรียน เรื่องชีวิตส่วนตัว เมนไม่ปกติ ตกเป็นก้อนยังเคยมาเล่าให้ฟัง(- -")
คือแทบไม่มีช่องว่างแล้ว ตอนมีแฟนก็ยังมีการเว้นช่องว่างในบางเรื่อง ไม่ได้แนบแน่นขนาดนี้

เป็นแบบนี้มาสามปี รู้สึกว่าน้องเป็นส่วนนึงของชีวิตไปแล้วผมเป็นลูกคนเดียวอ่ะ เวลาอยู่กับน้องคนนี้รู้สึกเหมือน
เติมเต็มความรู้สึกอบอุ่นแบบครอบครัวๆไม่ใช่ในเชิงชู้สาวอยากจีบ อยากได้เป็นแฟน 
รู้สึกว่าในทุกโมเมนต์สำคัญเช่นงานรับปริญญา งานแต่ง งานบวช หรืออะไรก็ตามแต่ก็อยากให้ยังมี
น้องคนนี้อยู่ในชีวิต 

แต่เวลาตนนอกมองมักจะโดนพูดในทำนองค่อนขอดว่าทำไมไม่คบกันๆๆๆ รออะไรอยู่ แซวๆๆเปิดตัวซะที
อะไรแบบนี้ จนตัวเองก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ 

ผู้ชายกับผู้หญิงนี่มันไม่สามารถทำลายกำแพงทางเพศ คบหากัน มีกันและกันในชีวิตโดยไม่ต้องเป็นแฟนไม่ได้เหรอ