สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นนิดนึงนะคะ เราเป็นเงียบคนพูดน้อยกับคนที่ไม่ค่อยสนิท แต่ถ้าสนิทก็พูดเยอะหน่อย เข้าเรื่องเลยนะคะ พอดีเราชอบรุ่นพี่คนนึง อายุห่าง 4 ปี เวลาเจอพี่เขาจะใจเต้นมากก คือมีแต่คนนี้ที่ใจเต้น ครั้งแรกที่เจอเหมือนจะอ่อย 555 ประมาณทำเป็นมาคุยกับอีกคน นัดคนนั้นว่าถ้าเจอคนจีนให้พูดจีนให้หน่อย คนนั้นก็ตอนนี้เลยหรอ พี่เขาก็ยังๆ บอกไว้ก่อน คือตอนนี้รู้สึกว่าเห้ย คนนี้หล่ออ่า ตอนนั้นใจยังไม่เต้นมากก พอนานๆเข้าเจอกันบ่อยขึ้น ก็ไหว้ทักทายก็เริ่มชอบพี่เขาละ ใจเต้น มีครั้งนึงเดินสวนกับพี่เขาก็ไหว้ พี่เขาก็ทัก จะกลับแล้วหรอ เราก็ยิ้ม ตอบค่ะ อย่างเดียว ใจเต้นมากกก ดีใจมากก ได้คุยกับพี่เขา ครั้งที่สองพี้เขาเดินมาใกล้ ยืนพิงเคาเตอร์แล้วถามเราวันนี้เวรกะอยู่กับพี่คนนี้หรอ ด้วยความที่เราเขิน ไม่รู้จะพูดไรดี ใจเต้น ตึกตัก ตอบสั้นๆว่าค่ะ ใจอยากคุยมากก แต่ไม่กล้าจริงๆ พี่เขาหน้าตาดี แต่เขาก็เงียบๆนะ มีครั้งนึงทำซุ่มซ่ามกับพี่เขา เผลอเอามือเสยคาง คืออึ้ง แต่มันทันจะขอโทษ พี่เขาประมาณว่า พี่ขอโทษที่มายืนผิดที่ หลังจากนั้นพี่เขายืนจุดไหนเราจะยืนคนละจุด ทำยังไงให้ได้คุยมากขึ้น พังกำแพงความไม่กล้า ตอนนี้ก็ 6-7 เดือนที่ชอบพี่เขา แต่ก็ฝากคนไปสืบมาแล้วนะคะ ไม่มีแฟน สเปกไม่ตายตัวด้วย ไม่แน่ใจว่าตอนนี้พี่เขารู้ตัวหรือยัง เพราะตอนนั้นพี่เขาก้มเล่นโทรศัพท์ เราก็เผลอไปมองเขานาน จนรู้ตัว เราก็ยิ้มให้พี่เขา ยิ้มแบบมุมปากนะคะ พี่เขาก็ยิ้มมุมปากด้วย ลืมเล่าค่ะ มีครั้งนึงเผลอสบตากับพี่เขา พี่เขาก็สบตาเรา ยิ้มมุมปากให้เหมือนกัน พี่เขาก็ยิ้มเหมือน ตอนนั้นคือ อ๊ายยย เขินมากก จะเป็นไปได้ไหมคะ ว่าเราเป็นคนเงียบ พูดน้อย ตอบที ค่ะ อย่างเดียว จนพี่เขาไม่กล้าคุยด้วย กลัวรำคาญ