คือจขกท.มักจะเจอจนท.รับบริจาคเงินให้มูลนิธิ ดักหน้าดักหลังเวลาไปซื้อของที่ห้างแถวบ้านประจำ เรียกว่าไป 10 เจอ 5
ซึ่งปกติเราก็บริจาคให้องค์กรที่เราอยากสนับสนุนเป็นประจำอยู่แล้ว ด้วยการโอนเงินบ้าง ตัดบัตรรายเดือนบ้าง
แรกๆเราปฏิเสธไปด้วยความสุภาพ โดยบอกว่าบริจาคอยู่แล้วค่ะ (เพราะเค้านำเสนอองค์กรช่วยเหลือสัตว์คล้ายกับที่เราบริจาคทุกเดือน) แต่จนท.เหล่านั้นมักจะย้อนถามเราว่า พี่บริจาคให้ที่ไหนเหรอ (ทำนองว่าเราโกหก)
ซึ่งกลายเป็นว่ามี 2 ทางที่ทำได้คือ
1. เงียบแล้วเดินหนีไป โดยที่จนท.เหล่านั้นยังพูดไล่หลังเรามาว่า บริจาคที่ไหนทำไมตอบไม่ได้ล่ะครับ
2. ต้องยอมเสียเวลาเพื่ออธิบายว่าเราบริจาคให้กับมูลนิธิชื่ออะไร และจะจบลงด้วยการขอให้บริจาคเพิ่มอีก ก็ต้องหาทางปฏิเสธวิธีอื่นๆกันไป
จนระยะหลัง เราเริ่มหงุดหงิดและไม่อยากรักษามารยาทด้วยแล้ว เวลาโดนจทน.เข้ามาประชิด เราก็จะทำเป็นมองไม่เห็นแล้วรีบเดินหนีไป
ซึ่งเอาจริงๆก็รู้สึกไม่ค่อยดี บางทีก็เห็นใจน้องๆจนท.เพราะไม่ใช่ทุกคนที่มารยาทไม่ดีแต่จะให้เราต้องคอยอธิบายทุกครั้งที่เจอก็ไม่ไหว
ปล. มีครั้งนึงเรายอมบริจาคเพราะน้องเค้าอ้อนวอนจนเราสงสาร (ซึ่งขายของบริจาคบวกกำไรเยอะมากประมาณ 10 เท่าของราคาตลาด)
แต่พอเห็นใบเสร็จกลับพบว่า ไม่ใช่ใบเสร็จรับเงินของมูลนิธิแต่เป็นบริษัทหนึ่ง เราเลยเสิร์ชกูเกิลพบว่า
เป็นบริษัทนายหน้าที่รับจนท.วัย20+มาออกบูทรับบริจาค ทำให้ถึงบางอ้อว่าทำไมจนท.ถึงดูก้าวร้าวในการหาเงินขนาดนี้ (ไม่เหมือนคนที่เป็นจิตอาสาตามมูลนิธิจริงๆ)
แชร์ความเห็นกันค่ะ
มีใครรู้สึกไม่ค่อยโอเคกับ บูทรับบริจาคเงินให้มูลนิธิตามห้างบ้างคะ
ซึ่งปกติเราก็บริจาคให้องค์กรที่เราอยากสนับสนุนเป็นประจำอยู่แล้ว ด้วยการโอนเงินบ้าง ตัดบัตรรายเดือนบ้าง
แรกๆเราปฏิเสธไปด้วยความสุภาพ โดยบอกว่าบริจาคอยู่แล้วค่ะ (เพราะเค้านำเสนอองค์กรช่วยเหลือสัตว์คล้ายกับที่เราบริจาคทุกเดือน) แต่จนท.เหล่านั้นมักจะย้อนถามเราว่า พี่บริจาคให้ที่ไหนเหรอ (ทำนองว่าเราโกหก)
ซึ่งกลายเป็นว่ามี 2 ทางที่ทำได้คือ
1. เงียบแล้วเดินหนีไป โดยที่จนท.เหล่านั้นยังพูดไล่หลังเรามาว่า บริจาคที่ไหนทำไมตอบไม่ได้ล่ะครับ
2. ต้องยอมเสียเวลาเพื่ออธิบายว่าเราบริจาคให้กับมูลนิธิชื่ออะไร และจะจบลงด้วยการขอให้บริจาคเพิ่มอีก ก็ต้องหาทางปฏิเสธวิธีอื่นๆกันไป
จนระยะหลัง เราเริ่มหงุดหงิดและไม่อยากรักษามารยาทด้วยแล้ว เวลาโดนจทน.เข้ามาประชิด เราก็จะทำเป็นมองไม่เห็นแล้วรีบเดินหนีไป
ซึ่งเอาจริงๆก็รู้สึกไม่ค่อยดี บางทีก็เห็นใจน้องๆจนท.เพราะไม่ใช่ทุกคนที่มารยาทไม่ดีแต่จะให้เราต้องคอยอธิบายทุกครั้งที่เจอก็ไม่ไหว
ปล. มีครั้งนึงเรายอมบริจาคเพราะน้องเค้าอ้อนวอนจนเราสงสาร (ซึ่งขายของบริจาคบวกกำไรเยอะมากประมาณ 10 เท่าของราคาตลาด)
แต่พอเห็นใบเสร็จกลับพบว่า ไม่ใช่ใบเสร็จรับเงินของมูลนิธิแต่เป็นบริษัทหนึ่ง เราเลยเสิร์ชกูเกิลพบว่า
เป็นบริษัทนายหน้าที่รับจนท.วัย20+มาออกบูทรับบริจาค ทำให้ถึงบางอ้อว่าทำไมจนท.ถึงดูก้าวร้าวในการหาเงินขนาดนี้ (ไม่เหมือนคนที่เป็นจิตอาสาตามมูลนิธิจริงๆ)
แชร์ความเห็นกันค่ะ