ขอระบายหน่อยแล้วเถอะ เวลาเที่ยวห้างไม่ค่อยสบายใจ ต้องตาไว หลบหลีกมูลนิธิการกุศลที่น่าสงสาร ยิ่งวันไหนมากับแฟนที่ใจบริสุทธิ์ผุดผ่อง ยิ่งรู้สึกไม่ดี ตอนเห็นเราปฏิเสธขอทานห้าง ในใจไม่เต็มใจจะบริจาค แต่ก็เหมือนคนใจร้ายตอนปฏิเสธมูลนิธิ เนื่องจากเห็นเพื่อนเคยสมัครบริจาคให้มูลนิธิโดยเขาให้ผูกกับบัตรเครดิตโดนหักเงินเข้ามูลนิธิทุกเดือน จนวันนึงเงินเพื่อนเริ่มฝืดเคือง จะขอยกเลิกการบริจาคที่ผูกกับบัตร ก็ดำเนินการช้า กว่าจะยกเลิกก็แถมอีก 2 เดือน จนเพื่อนไม่มีจะแDกแล้ว พอโดนรบเร้าให้สมัครด้วยน้องหน่อยมูลนิธิเราลำบากจริงๆ ค่ะ ในหัวผมคิดถึง boss ระดับหัวของมูลนิธิใส่แหวนเพชรทุกนิ้ว นั่งกระดิกเท้าสบายๆ ปล่อยให้ลูกน้องขอรับบริจาค ผมรู้สึกไม่เชื่อ ไม่ศรัทธา กับมูลนิธิ คนอื่น หรือแฟนเราจะมองเราเป็นคนไม่ดีไหมครับ เราทำงานหาเงินทุกเดือน จะเดน ห้างสบายๆ ให้เป็นเซฟโซน แต่ต้องมาระวังเจอขอทานห้าง รู้สึกไม่ชอบเลยที่คนธรรมดาอย่างเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมคนชั้นสูงระดับบิ๊กๆ เขาไม่เจอแบบเรา ไปไหนมาไหนมีคนคุ้มกัน ถ้าใหญ่มากก็อาจจะปิดห้างให้เดินเลย เหมือนมาเปิดงาน มาตรวจราชการนิทรรศการอะไรประมาณนี้ ไม่แฟร์เลย คนพวกนั้นมีทรัพย์สินเงินทองเป็น สิบล้าน ร้อยล้าน พันล้าน หมื่นล้าน ไม่ต้องมาเจอขอทานห้างขอรับบริจาค