เราเคยไปกราบพระธาตุศรีสองรักซึ่งไปครั้งแรก ตอนกำลังอ่านบทนมัสการอยู่ๆน้ำตาก็ไหลสะอื้นเลยแต่ก็กลั้นไว้อายคนข้างๆ สะอื้นจนอ่านบทนมัสการจบก้มกราบถึงหยุด และอีกครั้งคือไปวัดโพธิ์เก้าต้นตอนกำลังอ่านความเป็นมาของชาวบ้านระจันอยู่ๆก็สะอื้นน้ำตาเอ่อออกมาเฉยๆ... เพราะอะไรหรอคะ??
อยากทราบจิงๆไม่ขอติดตลกนะคะ