ผมเก็บรูปถ่ายของเธอไว้หลายร้อยรูป ผมชอบถ่ายรูปครับ(ถ่ายกับแฟน) มันเป็นช่วงที่มีความสุขสำหรับผมมากๆ ผมไม่เคยลืมความสุขของเราได้เลย เวลาเธอทำผิด ผมมักจะให้อภัยเธอเสมอไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ร้ายแรงขนาดไหน ผมก็จะให้อภัยเธอตลอดแบบนี้เค้าเรียก "รัก" หรือปล่าวครับ ที่ผมทำแบบนี้เพราะผมไม่อยากเสียเธอไปครับ
แต่วันนั้นก็มาถึงแล้วครับ เธออดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอบอกเลิกผมในวันสุดท้ายของการเรียนจบ ซึ่งมันน่าจะเป็นผมที่เข้าไปแสดงความยินดี แต่ไม่ใช่เลยครับ ผมสติแตก คิดมากอยู่1สัปดาห์เต็ม ดูดบุหรี่วันละ 2-3ซอง แล้วมานั่งคิดเรื่องราวๆต่างๆที่ทำลงไป
สุดท้ายผมก็รวบรวมข้อมูลตลอด3ปีที่ผ่านมา สรุปแล้วว่าเค้าไม่ได้รักเราครับ
ตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่ไปแล้วครับ ซึ่งเป็นรุ่นพี่ของเพื่อนที่รู้จักกันครับ ประวัติโชกโชนเหมือนกันครับคนนี้(ด้านลบ)ซึ่งเค้ามีหมดทุกอย่างที่แฟนผมต้องการ หล่อและรวย ซึ่งผมไม่ได้ครึ่งของเขาเลยครับ
ตอนเธอไปไม่มีเสียใจหรือสงสาร แม้แต่น้ำตาสักหยดยังไม่มี หลังจากที่เขามีแฟนใหม่เขาก็ไม่พูดถึงผมอีกเลยและไม่ได้คุยกันอีกเลย
ทำไมต้องเป็นผมด้วยครับ ที่ต้องมาเสียใจอยู่คนเดียว ผมผิดอะไร...
280261 ตั้งแต่วันนั้นบอกเลิก จนวันนี้ผมก็ยังคิดถึงเค้า

แล้วที่ผ่านมา 3 ปี ผมได้อะไรกลับคืนมาบ้างครับ? นอกจากความโสดและความเหงาที่รุมเร้าอยู่ตลอดเวลา



ผมคิดถึงเค้าครับ