สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงที่เมื่อก่อนตอนเด็กๆ ม.ต้น เป็นคนที่ผิวดำ ตัวเตี้ย อ้วน เงียบ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เพื่อนก็ไม่ค่อยคบ เเถมยังเรียนหนังสือไม่เก่งอีกต่างหาก หน้าตาซึมกะทือ บื้อๆ เเละคิดว่าสักวันอยากจะมีตัวตนในหมู่เพื่อนๆ บ้าง คนนั้นเก่ง คนนั้นสวย มีคนคบเยอะ เลยอยากจะเป็นเเบบนั้น อยากจะไปอยู่จุดๆ นั้น

จนช่วงปิดเทอมก่อนขึ้นม.ปลาย 3 เดือน เราทำสำเร็จ เราผอมลง สวยขึ้น ผิวขาวขึ้น เรียนรู้สิ่งต่างๆจากคลิป Beauty blogger ทั้งหลายเเหล่ ตามซื้อของที่คิดว่าดี ไม่ออกไปโดนแดดที่ไหน อยู่เเต่ในบ้าน เเละหัดเเต่งหน้าทาแป้ง นอกจากนั้นเรายังศึกษาเรื่องที่จะต้องเรียนก่อนด้วย จะได้ไม่ตื้อเกินเวลาครูสอน

พอเปิดเทอมมา สังคมใหม่ เพื่ิอนใหม่ มีคนเข้ามาทำความรู้จักเราเยอะมาก เรากล้าเเสดงออกขึ้น กล้าพูด กล้าทำ เเละเรียนเก่งที่สุดในห้อง จนตอนนี้ผ่านมา 2 เทอม เกรดสูงมากชนิดที่ว่าชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะทำได้ เเละมีผู้ชายเข้ามาจีบเยอะมาก เข้ามาคุย ชีวิตเราตอนนั้นเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ มีคนรู้จักเยอะขึ้น เเละเริ่มสมัครเฟส เพราะก่อนหน้านั้นเราไม่ชอบเล่นกล้องหรือโซเชียลเลย

ชีวิตเหมือนจะดี เเต่ไม่ดีไปทั้งหมด จุดๆหนึ่งเราเริ่มเห็นบางอย่างในชีวิตของตัวเองชัดเจนขึ้น จากเพื่อนที่เข้ามาทำดีด้วยต่อหน้า ลับหลังกลับนินทา

"คิดว่าสวยเหรอ"
"อย่าคิดว่าขาวเเล้วจะสวยนะ"
"เก่งค่ะ เก่งไปหมดดดดดด/จิกตามองเเรง"

บางคนถึงขั้นโพสด่าเราลงโซเชียลเเบบระบุชื่อ ลามไปถึงด่าเรื่องที่เรามีผู้ชายคุยด้วยเยอะ ด่าว่าเเร-ด ร่า-น

บางคนตะโกนด่ากลางที่สาธารณะก็มี

อีกจำพวกคือต่อหน้าดีเพราะเรื่องเรียน ลับหลังก็สกปรกเหมือนคนอื่นๆ

จนเราคิดว่าอยากกลับไปเป็นเหมือนม.ต้นเลยค่ะ น่าจะสบายใจกว่านี้เยอะ เพื่อนๆคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้ มาคุยกันได้ค่ะ