การแย่งความรักจากคนอื่นมันเรียกว่าความรักและมันมีความสุขจริงๆงั้นหรอ?

อันนี้คือเรื่องราวจริงๆที่เกิดขึ้นของความรักเรา...เป็นคุณจะให้อภัยไหม?
ตัวเราคือ แฟนสาว
ฝ่ายชายคือ แฟนเรา
ฝ่ายหญิงคือ ผู้หญิงที่แอบคุยกับแฟนเรา
แฟนหนุ่มคือ สามีของฝ่ายหญิง

เรื่องราวสั้นๆของความรักเรา
..........................................
การที่ต่างฝ่ายต่างมีพันธะ คนนึงมีสามี อีกคนมีแฟนสาว แต่เขาทั้งสองเลือกที่จะแอบคุยกันอย่างลับๆ และต่างฝ่ายต่างตั้งใจบอกเลิกทั้งแฟนหนุ่มและแฟนสาวของตน เพื่อวันนึงเขาทั้งสองจะได้รักกันอย่างไม่ติดพันธะใด รักกันอย่างถูกต้อง แต่เวลาที่เค้าเริ่มรู้สึกกันและกัน มันผิดเวลาอย่างมาก แต่ความรู้สึกของคนสองคน มันห้ามไม่ได้จริงๆ ยิ่งได้ทำงานร่วมกันความใกล้ชิดยิ่งยากที่จะหักห้ามใจ ปากบอกไม่ได้คิดอะไร แต่ในใจไปนานแล้ว ฝ่ายชายบอกผู้หญิงเหมือนคนในฝัน ส่วนฝ่ายหญิงบอกชอบผู้ชายลักษณะแบบนี้ เมื่อแฟนสาวของฝ่ายชายเห็นข้อความที่แอบคุยกัน รู้สึกจุกจนพูดไม่ออก เมื่อ17กันยายน2560 ปีที่ผ่านมา เลยให้เขาทั้งสองเปิดใจ แต่เขาทั้งสองยืนยันว่า...คุยกันเล่นๆไม่คิดอะไร แค่หัวหน้าและลูกน้องเท่านั่น ฝ่ายหญิงบอกจะไม่ทำอีก แต่แฟนสาวก็ไม่เชื่อเต็ม100% ความเชื่อมีแค่30%เท่านั้นตลอดที่ผ่านมา แฟนสาวไม่ใช่ไม่อยากเชื่อแต่เหมือนความรู้สึกที่ให้ฝ่ายชายไป คือทั้งหมดที่เขามี แฟนสาวยังรัก คอยทุ่มเท พยายามทุกๆอย่างเพื่อฝ่ายชาย...แต่!!ไม่รู้เลยว่า เขากำลังโดนสวมเขาตลอดเวลา เขาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากฝ่ายชายเลย นอกจากความซื่อสัตย์ เอาใจใส่บ้างและเวลาก่อนนอนเพียงเล็กน้อย...จนใกล้ปลายเดือนแห่งความรัก"ทุกๆอย่างยิ่งพังลง ด้วยคำพูดฝ่ายชายที่ว่า เราเด็กไป เราไม่ดีพอ เธอดีเกินไป เธอเสมอต้นเสมอปลายตลอด เค้าละอายใจที่ดูแลแฟนสาวไม่ดี  เขาอยากให้แฟนสาวเจอคนที่ดีกว่า"....!!!แต่แฟนสาว ยอมทุกๆอย่าง เพราะสิ่งที่สร้างมาจะถูกทำลายด้วยเรื่องแบบนี้งั้นหรอ แฟนสาวคิด คอยรักษาความรักครั้งนี้เพราะไม่อยากไปเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว เพราะรักจริงๆ...ผ่านได้ไม่นาน ฝ่ายชายกับแฟนสาวก็คุยกันน้อยลง เคยมีครั้งหนึ่งแฟนสาวโทรไปหาฝ่ายชายระหว่างพักงาน มีเสียงแทรกขึ้นมาว่า"โทรมาอีกแล้วหรอ?"แฟนสาวนึกว่าหูเพี้ยนเลยไม่ได้ตอบโต้อะไร คุยปกติ แต่ความไม่ปกติของฝ่ายชายก็มาเรื่อยๆ เมื่อถึงวันที่28 ก.พ 2561 แฟนสาวพยายามติดต่อฝ่ายชายตลอด แต่ไม่มีการรับรู้...รู้อีกทีคือการยอมเสียมารยาทเข้าเฟสฝ่ายชายเพื่อต้องการรับรู้ความจริง และด้วยความเป็นห่วง เลยลองเข้าไปดูเฟสฝ่ายหญิงผู้นั่น แต่ความเป็นจริงที่เจอกับพูดไม่ออก น้ำตาค่อยๆไหลอาบแก้ม ที่ละนิดจนปล่อยโฮออกมา สิ่งที่เห็นคือ การไลฟ์สดของผู้หญิงคนนั้น และเพื่อนๆที่ทำงาน รวมถึงตัวของแฟนหนุ่มตัวเองด้วย ได้เช็คอิน พัทยา แฟนสาวคิดแค่ว่า เขาไปเที่ยวทั้งที 2วัน1คืน ไม่มีการบอกคนรักของตัวเองสักนิดเดียว ปล่อยให้คนรักของเขาคนนึงทรมาน เจ็บอยู่ทางนั้น ส่วนคนทางนั้นเสวยสุข กับอีผู้หญิงคนนั้นที่พัทยา มารู้ที่หลังว่า ทริปนั้น  มีหญิง8 มีชาย2คือคนขับรถและตัวแฟนหนุ่ม ฝ่ายหญิงอยากรู้อย่างเดียวว่าแฟนหนุ่มทำกับเขาแบบนี่ได้อย่างไร เธอมีแต่ให้เธอมีแต่ยอม แต่สิ่งที่แฟนหนุ่มตอบแทนเธอคือความเจ็บปวดที่ไม่มีวันลืม...โทรหาเพื่อเคลียในคืนนั้นทุกอย่างจะได้จบ แต่มีการตอบรับแค่ว่า"ไม่ว่าง...ค่อยคุยเปิดเพลงอยู่(เพลงแดนซ์ให้พวกเขาเต้นแต่งตัวยั่วมาก)แฟนสาวร้องไห้จนนอนหลับด้วยคราบน้ำตา ...เมื่อเธอตื่นขึ้นมายามเช้ากลับพบว่าfacebook และIGถูกบล็อค. ขาดการติดต่อทุกทาง😢 มันเจ็บเหลือเกิน แฟนสาวคิดแค่ว่า..ถ้าตลอดเวลาที่เราสองคนคบกันมา แฟนสาวทำตัวเลวใส่ฝ่ายชาย ฝ่ายชายจะทำ ยิ้มอะไรกับเขาก็ได้ทั้งนั้นแต่นี่มันไม่ใช่เลย ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมันรวดเร็วจนรับไม่ไหวจริงๆ "ส่วนแฟนหนุ่มของผู้หญิง(สามีของฝ่ายหญิง)คนนั้นไม่ได้รับรู้ความเห็นแก่ตัวและความมักมากของผู้หญิงคนนั้นเลย เพราะแฟนหนุ่มรักภรรยาตัวเองมากซื้อทองง้อฝ่ายหญิงเพื่อให้ทุกอย่างเหมือนเดิมแต่ฝ่ายหญิงมีการพูดกัยเพื่อนๆของตัวเองว่า"ถ้าได้ทองแบบนี้รู้งี้จะทำอีก"โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนแอบได้ยินอยู่(ความลับไม่มีในโลก)  ผู้หญิงเอาแต่โทษแฟนหนุ่มของตนอย่างนู้นอย่างนี้โดยความจริงเป็นตัวเองนั้นแหละที่ทำตัวเลวใส่ทั้งนั้นแต่ไม่มีใครรับรู้...นอกจากเรา ความเจ็บปวดครั้งนี้จะเป็นบทเรียนมากมาย การทดสอบความอดทนของเรา ใครทำอะไรผลที่เขาทำจะตอบกลับเค้า แฟนสาวจะไม่โทษใคร ถ้าคนไม่ใช่คือไม่ใช่ถ้าใช่จะวนกลับมาเอง...

    >ความรักจากการแย่งของผู้อื่นมันเรียกว่าความสุขจริงๆงั้นหรอ" <
    
      เธอบอกลากับความรู้สึกแย่ๆทั้งหมด แล้วทำตัวเองให้มีคุณค่าที่สุด เพื่อพ่อเพื่อแม่ แล้วสักวันหนึ่งคนดีๆสิ่งดีๆจะเข้ามา เราไม่โกรธหรอก แต่ไม่ให้อภัย  เราอาจจะไม่ใช่คู่กัน พระเจ้ากำหนดมาแล้ว❤
#ผู้หญิงจะไม่ร้าย ถ้าผู้ชายไม่เลว
📷
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่