เทศกาลแห่งความสุขหรือความเศร้าก็ไม่รู้  13-14-15 เมษายน ของทุกปี
หลายท่านอาจมีความสุขในวันหยุดยาวสำหรับการไปพักผ่อนทำกิจกรรมกับครอบครัว  
และผู้ที่หลีกหนีไปเที่ยวในต่างประเทศที่ไม่ได้อยู่เมืองไทย โดยเฉพาะกรุงเทพฯ
แต่ทุกปีมานี้(ยกเว้นปี2560ปีเดียว)  ตามท้องถนนสายเล็กๆเริ่มเห็นกิจกรรมหลายๆอย่างที่ทำผิดกฎหมายกันแล้วไม่ผิดกฎหมายเป็นแบบอย่างเหมือนเชื้อไวรัสในหนังเรื่องผีชีวะระบาดอยู่ทั่วไปตามท้องถนนในกรุงเทพฯ ยุคเมืองไทย 4.0 ท่านจะได้เห็นเชื้อนี้ระบาดตามหน้าปากซอย หรือหน้าบ้านตึกแถวริมถนนที่มีถังใส่น้ำใบใหญ่ๆตั้งอยู่ มีลำโพงเปิดเพลงเสียงดังอย่างกับเธคมาเอง  สามารถตั้งโต๊ะกินของมึนเมากันตั้งแต่ทางเวลาราชการไม่อนุญาตขายให้กินและอาจมีการค้าขายสินค้าริมถนน  โดยมีทั้งลูกเด็กเล็กแดงที่มาร่วมวงสนุกกันอย่างไร้เดียงสาไม่กลัวเจ็บป่วยเหมือนดูตัวอย่างจากคนรอบตัวเป็นแบบอย่าง มีวัยรุ่นหนุ่มสาวน้อยใหญ่สนุกสนานเต้นอวดทรวดทรงราวอยู่ในโรงโชว์ คอยดักขวางรถบนถนนที่ติดยาวเพื่อสาดน้ำทาแป้งสำหรับผู้สันจรบนถนนที่ผ่านไปมา  หนำซ้ำยังมีพวกที่คอยขี่มอเตอร์ไซด์ที่ไม่ใส่หมวกกันน็อคตระเวนไปมาด้วยความคึกคะนองราวกับว่าจะไม่เกิดอันตรายกับตัวเองหรือคนรอบข้างแถมบางคันมีเด็กเล็กๆตะเวนไปด้วย  ที่หดหู่ที่สุดก็คือมีแผนกรถฉุกเฉินของมูลนิธิต่างๆ เปิดไซเลนคอยวิ่งไล่ตามเก็บเหยื่อคนเจ็บหรือไม่ก็เป็นศพจากคนพวกนี้ราวกับเทศกาลปิดบ่อจับปลาไม่ทันเลย
      เทศกาลบ้านเรามันไปกันใหญ่แล้วเหมือนว่าเป็นช่วงเทศกาลซอมบี้บุกกรุงจะขับรถไปไหนมาไหนช่วงนี้ (13.00 น. – 18.00น.) ต้องใช้ความอดทนไม่รู้ว่าจะซวยไปชนรถมอเตอร์ไซด์คันไหนบ้างหรือเกิดล้อรถไปทับตีนผู้ที่คอยมายืนขวางถนนคนขับรถคันนั้นอาจซวยได้  ถ้าท่านอยากได้พบเจอประสบการณ์แบบนี้มีที่เดียวในโลก  ลองออกมาสัมผัสได้ยังมีเวลาอีกจนถึงวันที่15 เมษายน  กิจกรรมที่สุดแสนจะบ้าคลั่งที่มักบอกว่าปีหนึ่งมีครั้งเดียวกับเทศกาลในวันสงกรานต์

.............

จขกท.เข้าใจวัยรุ่นแต่ก็เห็นด้วยกับการเตือนสติของผู้หลักผู้ใหญ่นะคะแต่งตัวแบบไทยเซ็กซี่ดีนะคะห่มสไบเปิดไหล่ 1 ข้างดีกว่าเปิดหมดแล้วลดคุณค่าของตัวเอง สาดน้ำก็มองหน้าคุณทุกสาด้วยนะคะเผื่อเขาต้องไปทำธุระที่ไหนจะได้ไม่ต้องโกรธกัน

สุขสันต์วันครอบครัวค่ะ