สวัสดีครับ มีเรื่องจะเล่าที่ค่อนข้างจะอึดอัดใจครับ
เริ่มกันที่แฟนผมเริ่มตั้งท้อง ผมดีใจมากๆ แต่ผมอยู่คอนโด พี่สาวแฟนเลยบอกว่าให้แม่แฟนเลี้ยง วันเวลาผ่านไปจนกระทั่งแฟนผมได้คลอดแม้แฟนเลยรีบมาในวันรุ่งขึ้นแต่ลูกผมอยู่รพ.14วัน ในระหว่างนี้แฟนผมกับแม่แฟนก็ได้ไปหาลูกที่ รพ.ทุกวัน ผมได้ไปก็ช่วงลา3วันบวกกับเสาร์-อาทิตย์ จนวันที่ลูกผมได้ออกจากรพ. วันนั้นดีใจมาก แต่ก็พอจะรู้ชะตากรรมว่าลูกต้องห่างจากผม ผมพยายามทำใจโดยไม่เล่าให้ใครฟังว่าผมรู้สึกอย่างไร วันที่ลูกออกจากรพ.นั้นก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านพี่แฟน ทุกสิ่งอย่างผมพอจะรู้และพยายามยอมรับให้ได้คือลูกจะไม่ได้อยู่กับผมเป็นอย่างแน่แท้ เนื่องจากแม่แฟนนั้นเข้ามาดูแลลูกผมโดยที่แฟนตามพี่แฟนและแม่แฟนอยู่ตลอดเวลา
ผมได้ลางาน ผมทำงานบ้าน ซื้อกับข้าว ทำทุกอย่างแค่หวังว่าเผื่อผมไม่ได้ทำอะไร เค้าจะให้ผมอุ้มลูกผมบ้าง นอนกับลูกผมบ้าง แล้วผมก็ได้อุ้มบ้างวันละ2-3ครั้ง นอนเล่นกลางวันบางวันก็ไม่ได้นอนกับลูกเพราะต้องออกไปซื้อของ กับข้าว ธุระ หลังจากทำงานบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว พอตกกลางคืนแม่แฟนจะนอนฝั่งนึงข้างๆลูกและแฟนผมก็นอนอีกฝั่งนึงโดยทั้ง2นอนขนาบข้างลูก ผมได้แต่เพียงชะเง้อมองดูลูกผมยามที่ลูกงอแง มีเปลี่ยนผ้าอ้อมเด็ก ชงนม ล้างที่ปั้มนม แฟนผมจะตื่นมาปั้มนมทุก3-4ชม. ถ้าว่างแฟนผมก็จะนอน พอตอนเช้าผมกวาดบ้านถูบ้าน หุงข้าว ซื้อกับข้าว พอผมเสร็จจากไปตลาด ผมจะมองลูกผมทุกครั้งที่ ผมมองลูกแล้วลูกผมยิ้มผมดีใจมากเลยครับ ทานข้าวเสร็จก็กะจะเล่นกับลูกแต่ก็อดเพราะถ้าลูกไม่อาบน้ำก็จะหลับเกือบทุกครั้ง (ผมยังไม่เคยอาบน้ำลูกเลยจนถึงตอนนี้) ผมได้พาลูกไปหาพี่ๆน้องๆที่ออฟฟิศครั้งนึงเพราะอีกไม่กี่วันก็จะกลับตจว.
ได้เวลากลับต่างจังหวัด ผมก็ยังคงทำเช่นเคยทำงานบ้านทุกอย่าง ได้นอนห้องเดียวกันกับลูก แม่แฟน แฟน ซึ่งผมก็ยังไม่เคยได้นอนกับลูกเลย เพราะเค้านอนกันบนเตียง ผมนอนข้างล่าง ได้อุ้มในตอนกลางวันเห็นลูกยิ้มให้ผมก็ดีใจแล้ว ส่วนลูกร้องแฟนก็บอกผมว่าเอาลูกอยู่หรอ ผมเสียใจแต่ได้แต่ยิ้มและคืนลูกให้กับแฟนไป
ผมไม่ได้เอาลูกมาอยู่กับผมเพราะ ผมอยู่คอนโดพื้นที่ที่ผมอยู่อาจไม่เหมาะกับการเลี้ยงลูก ผมเข้าใจดีผมจึงยอมทุกอย่างเพื่อให้ทุกสิ่งอย่างดำเนินไปในสิ่งที่สมควร ลืมบอกไปค่าใช้จ่ายเรื่องคลอดลูกทุกอย่าง ผมรับทราบแต่แฟนผมไม่เคยปรึกษาผมเลย เค้าจะปรึกษากันในครอบครัวเค้า ครอบครัวแฟนผมอาจจะไม่อยากให้ผมเดือดร้อนเรื่องเงิน(ผมพยายามคิดบวก) สุดท้ายนี้ผมคงทำได้เท่านี้คือพิมพ์ระบายทุกสิ่งในพันธ์ทิพย์และหวังว่าผมคงต้องทำใจและยอมรับต่อไป หรือผมควรจะทำอย่างไรดีครับ
ขอบคุณสำหรับผู้ที่แวะมาอ่านนะครับ
อยากนอนกอดลูกมากๆครับ
เริ่มกันที่แฟนผมเริ่มตั้งท้อง ผมดีใจมากๆ แต่ผมอยู่คอนโด พี่สาวแฟนเลยบอกว่าให้แม่แฟนเลี้ยง วันเวลาผ่านไปจนกระทั่งแฟนผมได้คลอดแม้แฟนเลยรีบมาในวันรุ่งขึ้นแต่ลูกผมอยู่รพ.14วัน ในระหว่างนี้แฟนผมกับแม่แฟนก็ได้ไปหาลูกที่ รพ.ทุกวัน ผมได้ไปก็ช่วงลา3วันบวกกับเสาร์-อาทิตย์ จนวันที่ลูกผมได้ออกจากรพ. วันนั้นดีใจมาก แต่ก็พอจะรู้ชะตากรรมว่าลูกต้องห่างจากผม ผมพยายามทำใจโดยไม่เล่าให้ใครฟังว่าผมรู้สึกอย่างไร วันที่ลูกออกจากรพ.นั้นก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านพี่แฟน ทุกสิ่งอย่างผมพอจะรู้และพยายามยอมรับให้ได้คือลูกจะไม่ได้อยู่กับผมเป็นอย่างแน่แท้ เนื่องจากแม่แฟนนั้นเข้ามาดูแลลูกผมโดยที่แฟนตามพี่แฟนและแม่แฟนอยู่ตลอดเวลา
ผมได้ลางาน ผมทำงานบ้าน ซื้อกับข้าว ทำทุกอย่างแค่หวังว่าเผื่อผมไม่ได้ทำอะไร เค้าจะให้ผมอุ้มลูกผมบ้าง นอนกับลูกผมบ้าง แล้วผมก็ได้อุ้มบ้างวันละ2-3ครั้ง นอนเล่นกลางวันบางวันก็ไม่ได้นอนกับลูกเพราะต้องออกไปซื้อของ กับข้าว ธุระ หลังจากทำงานบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว พอตกกลางคืนแม่แฟนจะนอนฝั่งนึงข้างๆลูกและแฟนผมก็นอนอีกฝั่งนึงโดยทั้ง2นอนขนาบข้างลูก ผมได้แต่เพียงชะเง้อมองดูลูกผมยามที่ลูกงอแง มีเปลี่ยนผ้าอ้อมเด็ก ชงนม ล้างที่ปั้มนม แฟนผมจะตื่นมาปั้มนมทุก3-4ชม. ถ้าว่างแฟนผมก็จะนอน พอตอนเช้าผมกวาดบ้านถูบ้าน หุงข้าว ซื้อกับข้าว พอผมเสร็จจากไปตลาด ผมจะมองลูกผมทุกครั้งที่ ผมมองลูกแล้วลูกผมยิ้มผมดีใจมากเลยครับ ทานข้าวเสร็จก็กะจะเล่นกับลูกแต่ก็อดเพราะถ้าลูกไม่อาบน้ำก็จะหลับเกือบทุกครั้ง (ผมยังไม่เคยอาบน้ำลูกเลยจนถึงตอนนี้) ผมได้พาลูกไปหาพี่ๆน้องๆที่ออฟฟิศครั้งนึงเพราะอีกไม่กี่วันก็จะกลับตจว.
ได้เวลากลับต่างจังหวัด ผมก็ยังคงทำเช่นเคยทำงานบ้านทุกอย่าง ได้นอนห้องเดียวกันกับลูก แม่แฟน แฟน ซึ่งผมก็ยังไม่เคยได้นอนกับลูกเลย เพราะเค้านอนกันบนเตียง ผมนอนข้างล่าง ได้อุ้มในตอนกลางวันเห็นลูกยิ้มให้ผมก็ดีใจแล้ว ส่วนลูกร้องแฟนก็บอกผมว่าเอาลูกอยู่หรอ ผมเสียใจแต่ได้แต่ยิ้มและคืนลูกให้กับแฟนไป
ผมไม่ได้เอาลูกมาอยู่กับผมเพราะ ผมอยู่คอนโดพื้นที่ที่ผมอยู่อาจไม่เหมาะกับการเลี้ยงลูก ผมเข้าใจดีผมจึงยอมทุกอย่างเพื่อให้ทุกสิ่งอย่างดำเนินไปในสิ่งที่สมควร ลืมบอกไปค่าใช้จ่ายเรื่องคลอดลูกทุกอย่าง ผมรับทราบแต่แฟนผมไม่เคยปรึกษาผมเลย เค้าจะปรึกษากันในครอบครัวเค้า ครอบครัวแฟนผมอาจจะไม่อยากให้ผมเดือดร้อนเรื่องเงิน(ผมพยายามคิดบวก) สุดท้ายนี้ผมคงทำได้เท่านี้คือพิมพ์ระบายทุกสิ่งในพันธ์ทิพย์และหวังว่าผมคงต้องทำใจและยอมรับต่อไป หรือผมควรจะทำอย่างไรดีครับ
ขอบคุณสำหรับผู้ที่แวะมาอ่านนะครับ