ทำยังไงกับเพื่อนที่ไร้สาระไปวันๆล้อคนอื่นเรื่องไม่เป็นเรื่องแถมด่าใครไม่เคยดูตนเองอีก

ผมจะอธิบายตามเรื่องเลยนะครับ มีเพื่อนในห้องผมคนหนึ่งหน้าตาดีอยู่น่ะ แต่ชอบทำตัวไร้สาระกับผมซะส่วนใหญ่ แต่เพื่อนในกลุ่มเดียวกันคนอื่นไม่ค่อยเท่าไหร่ ตอนนี้ผมเรียนม.ต้น แต่ในห้องชอบล้อชื่อพ่อแม่กันมาก โดยเฉพาะเพื่อนคนนี้เหมือนกัน ผมไม่ค่อยล้อชื่อพ่อแม่ใครเท่าไหร่ มันดูเด็กน้อย ทั้งที่โตๆกันแล้ว อีกอย่างก็คือล้อบุคลิกกัน ล้อคนอื่นแห้งไรงี้อะครับ แบบว่าตอนเองก็แห้งไม่แพ้เขาเหมือนกัน(ผมก็พอๆเขาแหละแต่ผมสูงกว่านิดเขาหนักกว่าเขานิดนึง อิอิ) ผมบอกตามจริงเลยละกัน ผมเป็นคนขอบตาคล้ำนะ แต่ไม่คล้ำไรขนาดนั้น ไอเพื่อนคนนี้แหละมันชอบล้อผมซะส่วนใหญ่ด้วย มันก็มาล้อผมว่า ติดยาติดยา เวลาเรียนที่มีเรื่องยาอะไรมันก็ชอบมาล้อผม แบบเรื่องไม่เป็นเรื่องอะครับ ไม่เป็นเรื่องที่ไม่ควรมาล้อกันด้วยซ้ำครับพวกบุคลิกน่ะครับ อีกเรื่องหนึ่งครับ
ผมเล่นฟุตบอลแรกๆตอนม.1นี่แหละครับตอนนี้ผมก็จะม.3แล้ว คือเรื่องไร้สาระแบบนี้มันนานมากแล้วครับแต่เพื่อนคนนี้แหละตัวดีเลยย้อนมาล้อแบบไร้สาระแล้วก็เรื่องไม่เป็นเรื่องเหมือนเดิมแหละครับ เรื่องที่ว่าก็คือท่าวิ่งครับ คือมันไร้สาระมากครับมันหาสาระจากเรื่องนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ บอกเลยแล้วกันครับท่าวิ่งผมตอนเล่นฟุตบอลตอนม.1เหมือนนกกระยางมาก(ไม่ต้องขำนะครับ) ทั้งสองเรื่องนี้มันอยู่ในหัวผมตลอดเวลา มันล้อได้แบบหลายวิธี แล้วอีกอย่างคือทั้งเรื่องนี้เพื่อนคนนี้ไม่ได้ล้อกันคนเดียวครับคนอื่นก็ล้อด้วย เอาง่ายๆคือเกือบครึ่งห้องล้อผมคนเดียว หลายๆคนที่อ่านอยู่ก็จะงงว่าเขาล้อกันยังไงบ้าง 1.ท่ากระพือปีกนกครับ 2.เห็นนกบินผ่านตอนอยู่รร.ก็พูดเห้ยเพื่อนมึJเดะเห้ย  *แล้วก็พาหัวเราะกัน *ส่วนเรื่องขอบตาอะไรมันไม่ค่อยล้อมากครับแต่ก็ล้อ อีกครึ่งห้องที่ไม่ล้อกันผมคิดดูครับ สายชั้นผมมี3ห้องผมอยู่ห้อง2 ห้อง1เด็กเรียนมากนิสัยแบบนี้ไม่มีให้เห็นเพราะโตๆกันแล้ว ห้อง2*ห้องผม บางกลุ่มก็เด็กน้อยบางกลุ่มก็เด็กโตไม่ล้อส่วนเด็กน้อยก็อย่างที่ว่าละครับล้อเลียนและด่าใครไม่ดูตัวเอง ห้อง3 มึนมากครับแต่มึนแบบพวกโตๆน่ะครับหนีเรียนไรงี้เฉยๆ แต่ผมภูมิใจอยู่อย่างหนึ่งคือมีเพื่อนคนหนึ่งในห้องผมที่ชอบห้ามพวกล้อผม ผมก็ซึ้งน้ำใจเพื่อนคนนี้นะผมก็คิดในใจนะครับว่า"ไม่ล้อเหมือนคนอื่นๆเขาละ" แล้วตอนที่เพื่อนผมห้ามครับ เพื่อนคนนี้ห้ามด้วยประโยคคำคำนี้ครับ "เห้ยอย่าไปล้อมันมากเดี๋ยวมันก็เครียดมากเดี๋ยวมันก็ลาออก" ซึ่งก็จริงครับ คนคนหนึ่งที่โดนคนกลุ่มหนึ่งรุมล้อมากๆความเครียดก็จะสะสมจนเกิดความคืดในหัวหลายๆอย่างเช่น อยากลาออกจากรร. ไม่อยากไปเรียน ถึงกระทั่งอยากฆ่าตัวตายก็มีมาแล้วครับ คือไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงแล้ว หนังซ้ำเวลาผมไปเที่ยวกับเพื่อนอีกคนหนึ่งแต่มันชอบพาเพื่อนคนที่ผมกล่าวตั้งแต่ต้นอะครับก็ชวนมันมาด้วย คือในห้องมันก็มีแค่พวกนี้แหละครับที่เที่ยวๆกันกลุ่มอื่นแทบไม่มีเลย แล้วสิ่งมันทำเวลาอยู่ข้างนอกก็คือ เวลาผมมาตามนัดแล้วมันมาก่อนแล้วผมไปเจอมันปุ๊บมันก็จะบอกเหมือนเด็กเอ๋อเลยว่ะ ไม่ก็เหมือนเด็กปัญญาอ่อน ทั้งๆที่แบบเดินมามองหน้าผมเฉยๆหัวเราะเยาะแล้วบอกว่าผมปัญญาอ่อน แบบนี้ผมว่ามันไม่ใช่ละครับมันทำตัวแทบไม่ต่างอะไรกันเลยครับทั้งในรร.และนอกรร. แล้วอีกอย่างคือผมเล่นเกมกับเพื่อนอีกห้องหนึ่งเพื่อนคนนั้นก็ทำตัวปกติทั่วๆไปพอเพื่อนคนนี้แหละรู้ว่าผมเล่นเกมกับมัน มันก็ดันไปด่าว่าเล่นทำไมกับคนปยอ.ทั้งที่ไม่รู้จักกับคนที่ตนเองด่าด้วยซ้ำถึงแค่เคยเห็นลักษณะนิสัยก็เถอะ คือเอาจริงๆแล้วผมว่าน่าจะมาจากพ่อแม่เขาแหละครับไม่เคยสั่งสอนครับอีกอย่างคือน่าจะขาดความอบอุ่นอะครับ มันอาจจะเกี่ยวกับรร.ผมด้วยนะแหละเพราะรร.ผมดูแลม.ต้นไม่ต่างจากประถมเลยนี่ผมนึกว่าเรียนป.7-9ด้วยซ้ำถ้าไม่มีพวก 0 ร นะครับ(เปรียบเทียบเฉยๆนะครับ)  สุดท้ายผมก็ขอขอบคุณยูสเซอร์หลายๆท่านที่อ่านจนจบด้วยนะครับ ****ผมอยากขอวิธีที่จะให้เพื่อนกลุ่มนี้เลิกล้อผมแล้วทำตัวให้เหมือนกับเด็กโตๆซักที*** กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถึงจะพิมไม่ค่อยเข้าเนื้อหาซํกเท่าไหร่บางตอนก็ขออภัยแล้วกันนะครับ ***ใครเคยเจอปัญหาที่ผมกล่าวมาหรือเคยเห็นมาแล้วยังไงก็คอมเม้นช่วยเหลือผมหน่อยนะครับ***      ***ชอบคุณครับ***
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่