เช้าวาน  หล่อไปวัดตั้งแต่เช้า  (ลงทุนทำตุ๋นขาหมูสัปรดเพื่อถวายพระอยู่ค่อนคืนด้วยนะ)
ความที่ไม่ได้เข้าวัดมานานมาก  เงอะ ๆ งะ ๆ เงิ่น ๆ

ห่างวัดใกล้บ้านไปนานแสนนาน  (ตัวเมืองอุบลฯวัดเยอะ เรียกว่า ไปมุมไหนทิศใดเป็นต้องเจอวัด)
เข้าวัดเช้าเมื่อวานรู้สึกเหมือนเป็นพี่หมื่น  บรรยากาศชวนระลึกชาติชะมัด

แต่ความจริง  แค่ระลึกความหลังครั้งยังไม่ได้จากไปไหนเท่านั้นแหละ

วัดใกล้บ้าน  ตอนยังเด็ก  จะมีหนังกลางแปลงบ่อยมาก  
ไม่ว่างานบวช  งานศพ  ผ้าป่า  กฐิน  เหมือนเป็นธรรมเนียมที่ต้องมีหนังกลางแปลงประดับงาน

ถือเป็นแฟชั่นสุดฮิต  ไม่งั้นถือว่าเจ้าภาพไม่เจ๋งจริง  

สงกรานต์นี่  สามวันสามคืน  กลางแปลงโต้รุ่ง  จอหนังเต็มวัด
งานวัดสงกรานต์นี่  บรรยากาศจะบุญกว่าปีใหม่  เพราะความรู้สึกบอกว่านี่คือปีใหม่ไทย ไม่ใช่ปีใหม่โลก

หิวข้าว    จบ
หาเข่ากินก่อนเด้อ   คันบ่ขี้ค่านสิมาเว้าให้ฟังอีก  ค้นขี้ค่านกะจบซ่ำนี้หละ   หิว ๆ



อ่อ  ที่อยากบอกก็คือ   จะบอกว่า
เจ้าอาวาสวัดใกล้บ้านนี่  ท่านเป็นโสดนะ   สนบ่