สวัสดีครับ กระทู้นี้จะมาแลกเปลี่ยนความเห็นนะครับ ด่าได้แต่อย่าแรงครับ55
ผมมีแฟนคนนึง ผมเคยรักเค้ามากๆ รักแบบไม่มีใคร ไม่นอกใจ ไม่แม้แต่จะมอง ผมรักใครผมจะรักจริงแบบสุดหัวใจครับ
จนวันนึง ผมมาจับได้ว่า เค้าก็ไม่ได้ให้ผมเต็มร้อย ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว
หลังจากนั้นความคิดผมเริ่มเปลี่ยนไป...
ผมกลับคิดว่า ผมทำไปเพื่ออะไร ความรักตอบแทนอะไรผม จนทุกอย่างมันเปลี่ยนไปครับ
ผมมีคนอื่น ผมมีอะไรกับคนอื่นตอนคบกับเธอ ผมไม่สามารถรักและเทิดทูนเธอได้เหมือนเดิม นั่นคือสาเหตุที่ผมนอกใจเธอครับ ซึ่งคนอาจจะด่าผมนะครับ แต่ผมก็จับได้ว่าเธอนอกใจนอกกายผมก่อน
ถามว่าทำไมไม่เลิก ก็รักไปแล้วอะครับ ตอนนี้ก็ไม่มีคนใหม่ที่รู้สึกดีกว่า ผมไม่ชอบการเริ่มต้นใหม่ ทุกอย่าง ณ จุดนี้ ผมกับเธอมีเรื่องที่ต้องผูกพันพึ่งพากันอยู่
จนวันนี้ บางครั้งเธอทำอะไรที่ผมไม่ชอบ เมื่อก่อนผมก็ชอบเคลียชอบปรับความเข้าใจ
แต่ทุกครั้ง ความผิดกลับตกที่ผม ตอนนี้ผมไม่ปรับแล้วครับ เธอจะโกหก จะทำอะไรที่ไม่ให้เกียรติผม จะพูดเล่นกะผู้ชายคนอื่นไม่ไว้หน้าผม ผมไม่สนใจครับ แต่ทุกครั้งที่มีเรื่องแบบนั้น ผมเลือกจะพักกายพักใจไว้ที่คนอื่น
ดีกว่าการมาบอกให้ปรับปรุง แล้วไม่มีอะไรดีขึ้นสักนิด
เหตุผลของการนอกใจมันมีทุกคนแหละครับ แต่การนอกใจ ไม่ใช่ว่าไม่รัก เพราะเคยรักมาก แล้วถูกทำลายความรักความเชื่อใจนั้นทิ้งต่างหาก