ผมรู้ตัวแล้ว ว่าผมไม่มีวันลืมผู้หญิงคนนี้ได้ อยากดูแลกเธอไปตลอดชีวิต แต่มันสายไป

ผมมีแฟนคนนึง และแฟนคนนี้ เป็นคนที่ผมคบมาแล้วจริงใจกับผมมากที่สุด
ยอมผมแทบทุกอย่าง ไม่เคยแม้แต่จะนอกใจ ผมเลยได้ใจไป ผมชอบเอาแต่ใจ
ทำอะไรตามใจตัวเอง จนเหมือนคอยกำหนดชีวิตเขาเกินไป และผมก็รักเขามากๆ
และมันทำให้ผมระแวงมากไป ไม่ให้เล่น beetalk ใครมาทักเฟสแฟนผม ว่าสวยมีแฟนยัง
ผมบล๊อกทันที ใครมาคุยหยอกล้อ ผมลบทันที จนเราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อย แต่ไม่รู้สิ
เพราะผมรักเขามาก เลยงี่เง่าไปมาก และก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะทิ้งผมได้ลง
จนเมื่อเขาบอกว่า เขาทนไม่ไหว ขอให้มันจบ เพราะเขา เจ็บมามาก
วันนั้นผมถึงกลับตั้งหลักไม่ได้ เจ็บปวดมาก แต่ยังหวังว่าเขาจะกลับมา
เลยพยายามง้อมาเรื่อยๆ แต่เขาไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้เลย หนีหน้า ไม่ยอมคุย
ไม่อะไรสักอย่าง จนถึงวันนี้ เกือบเดือนแล้ว ง้อยังไงก็ไม่เป็นผล จนผมเริ่มท้อ
หมดแรง จนทำอะไรไม่ถูก เขาบอกแค่ว่า กลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้
แต่ผมก็ยังหวัง หวัง หวังว่าเขาจะกลับมา ผมทำทุกอย่าง ทั้งสัญญาว่าจะปรับตัว
ทั้งขอโอกาศครั้งสุดท้าย ยิ่งทำอะไรลงไป ยิ่งเจ็บ เพราะเขาไม่ยอมรับฟังเลย ผมไม่รู้
จะทำยัไง ผมมีใครอีกไม่ได้ เพราะผู้หญิงคนนี้ เป็นคนที่ซื่อสัตย์กับผมที่สุด
ไม่มีอีกแล้ว ใครที่จะซื่อสัตย์ ได้ขนาดนี้ ถึงตอนนี้ ใครจะบอกให้ลืม ให้ตัดใจ
ผมก็ทำไม่ได้ นี้เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ผมรู้ตัวว่าผมตัดใจจากผู้หญิงไม่ได้และ
ผมก็รู้ ว่ายิ่งอยู่ต่อไปมัน ทรมาน แต่ผม ตัดไม่ได้ ทำใจไม่ได้ เกือบเดือนแล้ว
ผมนี้ยังไม่สามารถลืมได้แม้แต่นิดเดียว

ยิ่งตอนนี้ ติดต่อแทบไม่ได้ ยิ่งเป็นห่วง ยิ่งรู้ว่าเขาคุยกับใครคนอื่น ยิ่งทรมาน แทบเป็นบ้า

คือแต่ก่อน เขาชอบงอลผม แบบไม่พูดอะไร แล้วผมก็ไม่รู้เลยแก้ไขไม่ถูก แต่ตอนนี้ ผมกระจ่างแจ้ง ทุกเหตุผลแล้ว ว่าเขาเป็นอะไร ผมควรทำยังไงให้เขารู้สึกดี แค่อยากมีโอกาศแก้ไข จะได้มั้ยคับ T T
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่