สวัสดีครับ ทุกท่าน

พอดีผมเพิ่งมีเวลาจะมาเล่าให้ฟัง ผมเองตั้งใจไว้ว่าต้องมาเล่าให้ทุกท่านฟังถึงการเตรียมตัวและการดูแลตัวเองเมื่อท้องเสียที่ "อินเดีย" ครับ

จริงๆแล้วผมไปอินเดียตั้งแต่เมื่อสิ้นปีที่แล้วครับ แต่เพิ่งจะมีเวลามาเล่าให้ทุกท่านฟัง ผมไปแสวงบุญ สังเวชนียสถาน 4 แห่งกับ คุณตา สุรางคณา มาครับ สาเหตุที่เลือกไปกับคุณตา เพราะว่าเป็นทัวร์แสวงบุญแบบกึ่งท่องเที่ยวที่ไม่ใช่ทริปปฏิบัติธรรมจ๋า ซึ่งดูแล้วจะเหมาะกับตัวเองน่ะครับ

ผมขึ้นเครื่องบินที่สนามบินสุวรรณภูมิใช้เวลาประมาณแค่ 3 ชั่วโมง ก็ถึงแล้วครับ  เครื่องบินลงที่ อำเภอคยา จังหวัดคยา ซึ่งเป็นเมืองที่ยากจนที่สุดเมืองหนึ่ง ซึ่งมาถึงจะรู้เลยว่า พุทธคยาที่เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้นั้น ปัจจุบันกลายเป็นจุดเศรษฐกิจหล่อเลี้ยงชีวิตมากมายที่นี่เลยครับ






หลังจากมาสักการะที่พุทธคยาเป็นที่อิ่มบุญปลื้มปิติแล้วนั้น ก็เดินทางกลับครับ ซึ่งระหว่างกลับนี้เองที่ผมได้มาชดใช้กรรม ได้อยู่กับเวทนาความทุกข์ทางกายของตัวเอง




คืนนั้นผมเริ่มถ่ายท้อง และถ่ายต่อเนื่องจนเช้า และตอนเช้าก็ถ่ายหนักมากๆครับ อาการเริ่มไม่ดี และที่สำคัญนี่เพิ่งเริ่มทริปเท่านั้น ผมท้องเสียอย่างหนักตั้งแต่วันที่ 2 ของทริปแสวงบุญนี้!!!   

ความกังวลมาเต็ม ความทุกข์มาเต็ม จิตใจต้องอยู่กับปัจจุบันขณะเท่านั้นจริงๆ ไม่สามารถคิดถึงอนาคตอีก 6 วันได้เลย เพราะท้องเสียหนักขนาดนี้ เราจะแอดมิดก็ไม่ได้ จะขอนอนพักที่โรงแรมก็ไม่ได้ เพราะจะทำให้ทริปสะดุดหมด สถานการณ์พาไปอย่างไร้ทางเลือก ผมเหลือทางเลือกเดียวคือ เดินทางไปกับทริปนี้ต่อไป และดูแลตัวเองให้ดีที่สุด

คนแรกที่ผมรีบบอกเลยก็คือ พี่ตา สุรางคณา ครับ ทริปนี้พี่ตาเป็นคนจัดครับ จัดปีละ 1 ครั้ง จุดประสงค์เพื่อพาแฟนเพจและผู้ที่สนใจไปสัมผัสบรรยากาศ และพุทธประวัติแบบไปดูสถานที่จริง เรียกได้ว่าจัดแบบดีที่สุด ที่พักดี อาหารดี เป็นการเดินทางที่ดีที่สุดเท่าที่จะหาได้ในอินเดีย แบบไม่เคร่งในการปฏิบัติมากเกินไป  ตอนอยู่ไทยจากการหาข้อมูลก็ได้ยินมาว่า ทัวร์ส่วนใหญ่มาอินเดียจะรีบไปหลายที่ และหลายๆครั้งต้องแวะทำธุระส่วนตัวตามข้างทาง เพราะเป็นเรื่องที่คนอินเดียทำเป็นเรื่องปกติ

ถึงจุดนี้ที่ผมท้องเสียขนาดนี้ผมเริ่มทำใจ กับการที่ต้องถ่ายท้องข้างทาง
แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เพราะผมมากับ พี่ตา สุราคณา นั่นเอง (ขออนุญาตให้เครดิตพี่ตาจนออกนอกหน้านะครับ เพราะเป็นเช่นนั้นจริงๆ)

ทริปที่พี่ตาจัดเป็นทริปที่ แวะเข้าห้องน้ำดีๆตลอดทาง เหมือนคำนวณมาแล้วว่าจะเป็นระยะที่พอเหมาะต่อความต้องการเข้าห้องน้ำพอดี ส่วนใหญ่จะแวะที่วัดไทย มีทั้งวัดที่กำลังสร้าง และวัดที่สร้างนานแล้ว เป็นทั้งการแวะเข้าห้องน้ำ และทำบุญ ร่วมสร้างวัดไปในตัว


พูดตามตรง ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยรู้สึกขนาดนี้ว่า การสร้างวัด สร้างอาคาร สร้างห้องน้ำ เป็นสิ่งที่สำคัญ และเป็นบุญกุศลที่ส่งความสุขต่อไป ไม่สิ้นสุดจริงๆ

ผมท้องเสียตลอดทาง แต่ก็แวะเข้าห้องน้ำที่วัดไทยได้ตลอดทางพอดีเช่นกัน วัดไทยจึงกลายเป็นจุดที่คนไทยต้องแวะพัก เพื่อเข้าทำบุญ ดื่มน้ำชากาแฟ เข้าห้องน้ำ ตั้งแต่ตรงนี้ผมจึงขอลงรูปวัดไทย และห้องน้ำแต่ละที่ไว้เผื่อเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆที่มาอ่านบทความนี้นะครับ
**ขออภัยที่ไม่ได้มีรายละเอียดและพิกัดที่ละเอียดครับ เพราะตอนนั้นไม่มีสมาธิในการบันทึกจดจำจริงๆครับ**