คือหนูเรียนปวช.2 สาขาช่างก่อสร้างค่ะ คือรู้สึกชอบแล้วอยากเรียนด้านนี้ค่ะพอมาเรียนแล้วรู้สึกดีใจมากและเราก็คิดว่าเราทำมันออกมาได้ดีค่ะได้เรียนในสิ่งที่ชอบค่ะ แต่ทางบ้านในตอนแรกไม่สนันสนุนเพราะเห็นเราเป็นผู้หญิงคิดว่าไม่น่าจะไหว แต่คุณพ่อก็ทำงานด้านนี้นะค่ะแต่กลับไม่สนับสนุน จะให้เราเรียนสายสามัญ แต่เราก็ดื้อมาเรียนจนได้ค่ะและพยายามทำให้เขาเห็นว่าเราเรียนได้ วิชาในแผนกเราก็รู้สึกว่าเราทำได้ในระดับดีนะค่ะทั้งวิชาเขียนแบบวิชางานปูวิชางานไม้ รู้สึกว่าเราทำในสิ่งที่ผู้ชายทำได้ จนมาถึงตอนนี้ท่านอยากให้จบปวช.แล้วไปต่อครุศาสตร์ค่ะอยากให้เป็นครูช่าง แต่ส่วนตัวอยากออกหน้างานอยากเป็นวิศวกรโยธาค่ะหรือวิศวกรก่อสร้างค่ะ อยากเรียนต่อในสายนั้น ซึ่งท่านไม่เห็นด้วยมากๆค่ะบอกว่าเราเป็นผู้หญิงออกหน้างานไม่เหมาะ สับสนมากค่ะกลัวถ้าดื้อเรียนแบบครั้งก่อนอีกจะทำให้ท่านไม่สบายใจ เพราะครั้งก่อนท่านก็จะให้ออกถ้าติด0แม้แต่วิชาเดียวเราจึงตั้งใจมากๆค่ะ แต่ตอนนี้รู้สึกท้อและสับสนค่ะควรทำยังไงดีค่ะเหมือนจะทำอะไรก็ดูท่านไม่สนับสนุน ทุกวันนี้ก็ช่วงปิดเทอมก็หาเงินเก็บเป็นค่ารถค่าใช้จ่ายเองค่ะเพราะไม่อยากรบกวนท่านมากควรยังไงดีค่ะ
สับสนกับอนาคตเรื่องการเรียนการทำงาน