การเขียนไดอารี่ครั้งนี้ในหัวมันสับสนเหลือเกิน

วันที่  5 เม.ย. ไม่มีอะไรมาก ไปสัมภาษณ์งานกับบริษัทฝรั่ง
คนก่อนหน้าคุยกันเกือบครั้งชั่วโมง กับกรูคุยไม่เกิน 10 นาทีเอง แล้วดูมีแนวโน้มว่าจะไม่เอาด้วยเพราะสายงานที่ทำมาไม่ตรงกับที่เค้าต้องการเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าที่เก่าแม่มจะระดับประเทศ ระดับอาเซียนก็ตาม แต่มันไม่ใช่สายธุรกิจที่มาตรงเท่าไหร่

วันที่ 6 เป็นวันที่ความดีและความชั่วร้ายในตัวมันตีกันอย่างยุ่งเหยิง
วันนี้ มีโอกาสได้คุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง รู้จักผ่านแอปหาคู่ ความน่ารักกับไลฟ์สไตล์เธอเข้ากับกรูมาก มากๆ
ถึงแม้ว่าเธอจะพลาดใช้ชื่อจริงในแอบก็เหอะ แต่ก็เสิร์ชเจออยู่ดี
รูปภาพในแอปหาเธอน่ารักมาก แต่ใน FB เธอดูธรรมดา
ทีนี้ จู่ๆกรูก็ไปนัดเธอออกมาดูหนังกัน แล้วเธอก็ตอบตกลงด้วย เอาไงกะชีวิตดีว่ะ
งานก็ไม่มี แต่เสิ่อกมีลูก ไม่ใช่แค่คนเดียว อีกคนยังอยู่ในท้อง ส่วนเมียก็ยังตกลงกันไม่ได้
จริงๆกรูไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ แต่ชีวิตคู่กรูเสีอกไปกับเมียไม่ได้ กรูผิดอะไรว่ะ บอกหน่อย กรูผิดอะไร
แล้วคนที่มาตกลงกับกรู คืออะไร เค้าไม่ได้ผิด เพียงแต่กรูต้องการให้คนมาเข้าใจกรูบ้าง กรูแค่อยากส่งเสียง ทำไมไม่มีใครฟังกรูเลย
กรูไม่ได้ประชดเมียนะ แต่แค่อยากให้เมียเข้าใจกรูบ้างเท่านั้นเอง
แต่กับคนใหม่ที่เจอ ก็ยังไม่รู้จะเป็นอย่างไร แต่เท่าที่คุยเบื้องต้น คือ เล่นเกม อ่านการ์ตูน ดูหนัง คือ มันเหมือนกับชีวิตกรูทุกประการ

ไม่เข้าใจเว้ย ไม่เข้าใจ
หกาด่วสหก้ดสาหฟ่ก้ดาส่กด้สฟาหก่ด้ฟสวาหก้ดสาฟหก่ด้วากสฟห้ดวาสกฟห่ด้วฟาสหก่ด้ฟสวาหก่ด้ฟกหาสว่ด้ ่ิวิด้ ดิ้อิา