เวลาซื้อบ้าน รถ หรือเลือกที่อยู่อาศัย มหาวิทยาลัย รู้สึกแบบนี้หรือเปล่า
อย่างผมเคยรู้สึกว่า จะต้องมาอยู่ที่นี่ ทำเลนี้
ตอนมาครั้งแรกก็มาทำธุรกรรมอะไรซักอย่างนึง ซึ่งทำได้ไม่กี่ที่
ที่อื่นไกลบ้าง ไปบ่อยแล้ว อยากลองมาเที่ยว นึกยังไงไม่รู้ นั่งรถมาที่นี่
ทำเลก็ดูธรรมดามาก ไม่มีรถไฟฟ้า และไม่ได้เปิดแผนที่รถไฟฟ้าในอนาคตดูด้วย ห้างก็ธรรมดา โลตัส เดอะมอลล์ (ถึงจะเป็นห้างดัง แต่ห้างแบบนี้ก็เยอะมากใน กทม. ห้างแถบชานเมืองบางห้างยังน่าเดินกว่า)
แต่ความรู้สึกว่า จะต้องมาอยู่ที่นี่ในอนาคต แต่ตอนนั้นเล็งปริมลฑลทางเหนือไว้ เพราะคุ้นพื้นที่
สองปีต่อมา ที่บ้านก็อนุมัติซื้อคอนโดที่นี่ ทั้งที่แต่ก่อนเชียร์ให้เช่ามากกว่า พอเกษียณค่อยกลับมาอยู่บ้านที่ ตจว
และที่นี่ก็ใกล้มหาวิทยาลัยใหม่ (จริงๆไม่ใกล้เลย ห่างไปยี่สิบกว่าโล แต่นั่งรถตู้ทอดเดียวถึง) เหมือนซื้อมารอเลย
แต่บ้านที่ ตจว รู้สึกว่า มันไม่ใช่ที่ของเรา อยากจะย้ายไปไกลๆซักที่นึงมานานมากแล้ว เห็นญาติขึ้นรถไฟหรือกลับบ้านไป ความรู้สึกประมาณว่า
เอากรูไปด้วยย ครั้งเดียวที่รู้สึกอยากกลับบ้าน คือตอนไปเข้าค่ายลูกเสือค่ายหนึ่งที่กองบิน xx รู้สึกแห้งแล้ง จิตใจห่อเหี่ยวมาก ทั้งที่อยู่แค่สามวัน
ค่าย ร.ด. ยังไม่รู้สึกขนาดนี้ ทั้งที่อยู่นานกว่า
รถยี่ห้อหนึ่ง เป็นรถเจ้าตลาด (วาย) ไม่เคยอยู่ในสายตาเลย แต่เวลาจะหารถ ค่ายนี้มาเป็นอันดับต้นๆ
รถที่ชอบคันแรกในชีวิตก็รถค่ายนี้ มันดูใหญ่ นั่งสบาย ทรงสวย และไฮเทคมาก พวกเบนซ์บีเอ็มในตอนนั้นเฉยๆมาก
หลังจากนั้นก็ไปชอบรถ SUV หลายค่าย (สต ชอบรถที่มีพื้นที่ใช้สอยมาก ประมาณ SUV MPV เก๋ง D Segment เช่นคัมรี่ไม้บรรทัด เทียน่า j31) สุดท้ายก็กลับมาค่ายนี้ เล็งไว้สองรุ่น
มหาวิทยาลัย อยากได้อีกที่ แต่สอบไม่ติด เลยไปเรียนเอกชนอีกที่ อยู่ปี 2 มีปัญหากับเพื่อน และลงวิชาเกียวกับคอม เพื่อนเลยถามว่าทำไมไม่เรียนสายคอมเลย และรุ่นพี่ก็บอกว่าน่าจะไปเรียนที่นี่ เลยลองแอดใหม่ ปรากฏว่าได้ที่นี่
และเคยไปวิทยาเขตของ ม.เอกชนที่เคยเรียน รู้สึกแปลกๆ เหมือนคิดว่าจะไม่ได้มาที่นี่ เวลามาหาหอพักเตรียมย้ายก็จะมีอุปสรรคเยอะมาก
เคยจะมาสัมนาที่วิทยาเขตใหม่ แต่ก็โดนแคนเซิล (ทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ไปเซอร์เวย์ เคยเข้าไปแต่ข้างหน้า)
กับคนรอบข้างก็มี เช่นญาติผม ตอนจะซื้อบ้านก็คิดว่า หลังนี้ใช่เลย เลยเลือกหลังนี้
ทุกวันนี้แฮปปี้กับที่นี่มาก เพื่อนบ้านดี ทำเลบ้านสบาย มีที่ปลูกต้นไม้
หรือเพื่อนคนนี้ น่าจะได้เรียนที่นี่ ทำงานที่นี่แน่แบบ 100% ปรากฏว่าได้จริงๆ
ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างครับ
จริงหรือเปล่าที่ว่า อะไรที่มันจะเป็นของเรา ยังไงมันก็เป็นของเรา
อย่างผมเคยรู้สึกว่า จะต้องมาอยู่ที่นี่ ทำเลนี้
ตอนมาครั้งแรกก็มาทำธุรกรรมอะไรซักอย่างนึง ซึ่งทำได้ไม่กี่ที่
ที่อื่นไกลบ้าง ไปบ่อยแล้ว อยากลองมาเที่ยว นึกยังไงไม่รู้ นั่งรถมาที่นี่
ทำเลก็ดูธรรมดามาก ไม่มีรถไฟฟ้า และไม่ได้เปิดแผนที่รถไฟฟ้าในอนาคตดูด้วย ห้างก็ธรรมดา โลตัส เดอะมอลล์ (ถึงจะเป็นห้างดัง แต่ห้างแบบนี้ก็เยอะมากใน กทม. ห้างแถบชานเมืองบางห้างยังน่าเดินกว่า)
แต่ความรู้สึกว่า จะต้องมาอยู่ที่นี่ในอนาคต แต่ตอนนั้นเล็งปริมลฑลทางเหนือไว้ เพราะคุ้นพื้นที่
สองปีต่อมา ที่บ้านก็อนุมัติซื้อคอนโดที่นี่ ทั้งที่แต่ก่อนเชียร์ให้เช่ามากกว่า พอเกษียณค่อยกลับมาอยู่บ้านที่ ตจว
และที่นี่ก็ใกล้มหาวิทยาลัยใหม่ (จริงๆไม่ใกล้เลย ห่างไปยี่สิบกว่าโล แต่นั่งรถตู้ทอดเดียวถึง) เหมือนซื้อมารอเลย
แต่บ้านที่ ตจว รู้สึกว่า มันไม่ใช่ที่ของเรา อยากจะย้ายไปไกลๆซักที่นึงมานานมากแล้ว เห็นญาติขึ้นรถไฟหรือกลับบ้านไป ความรู้สึกประมาณว่า
เอากรูไปด้วยย ครั้งเดียวที่รู้สึกอยากกลับบ้าน คือตอนไปเข้าค่ายลูกเสือค่ายหนึ่งที่กองบิน xx รู้สึกแห้งแล้ง จิตใจห่อเหี่ยวมาก ทั้งที่อยู่แค่สามวัน
ค่าย ร.ด. ยังไม่รู้สึกขนาดนี้ ทั้งที่อยู่นานกว่า
รถยี่ห้อหนึ่ง เป็นรถเจ้าตลาด (วาย) ไม่เคยอยู่ในสายตาเลย แต่เวลาจะหารถ ค่ายนี้มาเป็นอันดับต้นๆ
รถที่ชอบคันแรกในชีวิตก็รถค่ายนี้ มันดูใหญ่ นั่งสบาย ทรงสวย และไฮเทคมาก พวกเบนซ์บีเอ็มในตอนนั้นเฉยๆมาก
หลังจากนั้นก็ไปชอบรถ SUV หลายค่าย (สต ชอบรถที่มีพื้นที่ใช้สอยมาก ประมาณ SUV MPV เก๋ง D Segment เช่นคัมรี่ไม้บรรทัด เทียน่า j31) สุดท้ายก็กลับมาค่ายนี้ เล็งไว้สองรุ่น
มหาวิทยาลัย อยากได้อีกที่ แต่สอบไม่ติด เลยไปเรียนเอกชนอีกที่ อยู่ปี 2 มีปัญหากับเพื่อน และลงวิชาเกียวกับคอม เพื่อนเลยถามว่าทำไมไม่เรียนสายคอมเลย และรุ่นพี่ก็บอกว่าน่าจะไปเรียนที่นี่ เลยลองแอดใหม่ ปรากฏว่าได้ที่นี่
และเคยไปวิทยาเขตของ ม.เอกชนที่เคยเรียน รู้สึกแปลกๆ เหมือนคิดว่าจะไม่ได้มาที่นี่ เวลามาหาหอพักเตรียมย้ายก็จะมีอุปสรรคเยอะมาก
เคยจะมาสัมนาที่วิทยาเขตใหม่ แต่ก็โดนแคนเซิล (ทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ไปเซอร์เวย์ เคยเข้าไปแต่ข้างหน้า)
กับคนรอบข้างก็มี เช่นญาติผม ตอนจะซื้อบ้านก็คิดว่า หลังนี้ใช่เลย เลยเลือกหลังนี้
ทุกวันนี้แฮปปี้กับที่นี่มาก เพื่อนบ้านดี ทำเลบ้านสบาย มีที่ปลูกต้นไม้
หรือเพื่อนคนนี้ น่าจะได้เรียนที่นี่ ทำงานที่นี่แน่แบบ 100% ปรากฏว่าได้จริงๆ
ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างครับ