ก็ต้องขอบอกก่อนว่าเรากับคน ๆ หนึ่ง จะเรียกว่าคบได้ไหมก็ไม่รู้นะ แต่ก็คงคบนั่นแหละ เพียงแต่คบกันแบบไม่มีสถานะห่าเหวไร ก็มีที่เป็นห่วงเป็นใยกันตามโอกาส หึงหวงตามสมควร บางทีก็เกินสมควร เพราะเรายังโสดทั้งคู่ก็มีบ้างที่เปิดใจให้คนอื่นเข้ามา

แต่กับเขาคนนี้เรารู้สึกดีด้วยอย่างมาก คุยกันทุกวัน คุยอะไรกันก็ไม่รู้ คุยทั้งวี่ทั้งวัน วันละหลายครั้ง จนการงานไม่ต้องทำกันเลยทีเดียว (ประชดนะ) แล้วเวลาที่ใครคนหนึ่งหายไป อีกคนก็ตามให้วุ่น ดูเหมือนจะให้ความสำคัญเรานะ แต่พอทะเลาะกันเขาไล่เราไปจากชีวิตเขาเหมือนหมูเหมือนหมา แทบมองได้เลยว่าไม่สนใจความรู้สึกเราสักนิด พอเราจะจากไปจริงๆ เขาก็ชอบมาสำนึกผิด ทำแบบว่าไม่อยากให้เราไปไหน ก็หลงกลเขาทุกทีแหละออเจ้าทั้งหลาย

เวลาเราขาดการติดต่อ เขาชอบว่าเราไม่ควรขาดการติดต่อเพราะเขาไม่ชอบ แต่เวลาเขาขาดการติดต่อ เราบอกว่าเราก็ไม่ชอบเหมือนกัน เขากลับบอกว่าเขามีสิทธิทำได้คนเดียว เออ .. แบบนี้ก็ได้หรอ

ทำไมเขาเป็นคนที่แย่แบบนี้ คนแบบนี้เขาเป็นโรคอะไรรึป่าวออเจ้า เราจะจัดการดัดสันดานเขาอย่างไรดีนะ