คือผมกับแฟนผมคบกันได้เกือบปีแล้วครับแฟนผมเป็นน้องผม3ปี แล้วคือเขาเป็นคนที่ชวนทะเลาะบ่อยมากครับ ชอบหาเรื่องผมตลอด บางครั้งผมก็ไม่รู้ว่าผมผิดอะไรถามไปก็ไม่ตอบ บางวันผมทำงานเสร็จ คนเหนื่อยๆอะครับต้องการพักผ่อน แต่ผมก็ชวนเขาคุยทำนู้นทำนี่ก่อนจะนอนนะครับ แต่พอผมจะนอนเขาก็บอกว่าผมไม่สนใจ บางครั้งกินข้าวไม่บอกก็บอกว่าไม่สำคัญ และผมก็เป็นฝ่ายขอโทษเขาตลอดเลยครับ ผมยอมเขาตลอดเลยครับบางครั้งผมไม่ผิดผมก็ขอโทษ ผมตามง้อเขาแบบนี้ตลอดเลยครับแล้วเป็นคนง้อคนไม่เก่งมาก ผมพยามเท่าที่ผมทำได้ที่สุดแล้วครับจนบางครั้งผมเงียบ เพราะผมไปต่อไม่ได้แล้วผมไม่รู้ว่าผมควรทำไงต่อแต่ก็พยายามชวนเขาคุย แต่เขาก็ชอบตอบผมแบบส่งๆทำเสียงหงุดหงิดใส่ บางครั้งผมทนไม่ไหวจนต้องแอบทำร้ายตัวเองบ้าง
เขาชอบพูดใส่ผมเขาชอบประชดผม แล้วเขาก็บอกว่าผมไม่เคยแคร์ความรู้สึกเขา ตั้งแต่คบกับเขาแรกๆผมก็ไปไหนมาไหนกับเพื่อนได้ พอหลังๆเขาไม่ชอบผมก็ไม่ได้ไปกับเพื่อนอีกเลย แล้วผมไม่สามารถไปไหนได้เลยครับ แต่ตอนเขาไปผมไม่เคยห้ามเลย ผมรู้สึกไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ครับแต่ผมไม่เคยว่าเขาผมยอมตลอด เพื่อนๆกับที่บ้านก็บอกให้ผมเลิกกับเขา แต่ผมก็รักเขาอะครับตอนเขาน่ารักเขาก็น่ารักมากๆเขาน่าเอ็นดูเหมือนเด็กเลยครับ แต่ที่เขาเป็นแบบนี้อาจจะขาดความรักทางครอบครัวมาก็ได้ ผมเลยพยามยอมเขาและมอบความรักให้เขา โดยที่ผมไม่สนตัวเอง แต่หลังๆมานี้มันหนักมากครับเรื่องเล็กๆน้อยก็เอามาทะเลาะหนักได้ แบบผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วมาเจอแบบนี้ผมไม่รู้จะทำไงต่อเลยครับแอบร้องไห้บ้างครับบางครั้งครับผมเสียใจที่ดูแลเขาไม่ดีพอ เขาชอบร้องไห้ใส่ผมบ่อยๆขนาดผมป่วยเขาก็ร้องไห้
ผมควรทำไงดีครับช่วงหลังๆมานี้ผมต้องทำธุรกิจช่วยที่บ้านมันค่อนข้างหนักมากครับแล้วต้องทำทุกวันเลย
ปล.ผมเคยคุยกันแล้วนะครับเรื่องนิสัยผมแต่เขาไม่ค่อยจำอะไรที่สำคัญๆกับผมเท่าไหร่พอผมถามเขาก็บอกว่าไม่เคยบอกจำไม่ได้ แอบเสียใจอยู่นะ
แฟนชวนทะเลาะบ่อยๆทำไงดีครับ
เขาชอบพูดใส่ผมเขาชอบประชดผม แล้วเขาก็บอกว่าผมไม่เคยแคร์ความรู้สึกเขา ตั้งแต่คบกับเขาแรกๆผมก็ไปไหนมาไหนกับเพื่อนได้ พอหลังๆเขาไม่ชอบผมก็ไม่ได้ไปกับเพื่อนอีกเลย แล้วผมไม่สามารถไปไหนได้เลยครับ แต่ตอนเขาไปผมไม่เคยห้ามเลย ผมรู้สึกไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ครับแต่ผมไม่เคยว่าเขาผมยอมตลอด เพื่อนๆกับที่บ้านก็บอกให้ผมเลิกกับเขา แต่ผมก็รักเขาอะครับตอนเขาน่ารักเขาก็น่ารักมากๆเขาน่าเอ็นดูเหมือนเด็กเลยครับ แต่ที่เขาเป็นแบบนี้อาจจะขาดความรักทางครอบครัวมาก็ได้ ผมเลยพยามยอมเขาและมอบความรักให้เขา โดยที่ผมไม่สนตัวเอง แต่หลังๆมานี้มันหนักมากครับเรื่องเล็กๆน้อยก็เอามาทะเลาะหนักได้ แบบผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วมาเจอแบบนี้ผมไม่รู้จะทำไงต่อเลยครับแอบร้องไห้บ้างครับบางครั้งครับผมเสียใจที่ดูแลเขาไม่ดีพอ เขาชอบร้องไห้ใส่ผมบ่อยๆขนาดผมป่วยเขาก็ร้องไห้
ผมควรทำไงดีครับช่วงหลังๆมานี้ผมต้องทำธุรกิจช่วยที่บ้านมันค่อนข้างหนักมากครับแล้วต้องทำทุกวันเลย
ปล.ผมเคยคุยกันแล้วนะครับเรื่องนิสัยผมแต่เขาไม่ค่อยจำอะไรที่สำคัญๆกับผมเท่าไหร่พอผมถามเขาก็บอกว่าไม่เคยบอกจำไม่ได้ แอบเสียใจอยู่นะ