เราอยากไปค่าย ค่ายนึงมากแต่เราก็ไม่ติดค่าย ด้วยความที่แม่เรามีเส้นเลยไปติดต่อ คนที่รับติดต่อก็โอเคเดี๋ยวจัดการให้ แต่พอผลสรุปออกมาก็ไม่มีชื่อเราอยู่ในค่าย จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้อยากเส้น คิดว่าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร นกบ่อยจนชินแล้ว พอไม่มีชื่อเรา เราก็เลยรีบบอกแม่ว่าไม่เป็นไร เราไม่ไปแล้ว ไม่ต้องไปติดต่อถาม แม่เราก็ตอบอืม ไปๆมามีพี่มาทักเราเรื่องที่เราไม่มีชื่อบอกว่าแม่เราไปติดต่อ เราก็ไม่สบายใจที่จะต้องไปค่ายเท่าไรทั้งการที่เรามาจากการเส้น แถมไม่มีชื่อ และพี่ที่รู้ว่าต้องมีชื่อเราอยู่ข้างในด้วย มีแค่คนสองคน เราก็บอกแม่ว่าถ้ามองแต่ตัวเราอะเราไม่ค่อยอยากไป แม่เราก็คะยั้นคะยอบอกให้ไป ว่าเราว่าไม่เป็นตัวของตัวเอง คิดไปเอง มันไม่มีอะไรไม่มีใครรู้หรอก และแม่ก็จะเสียเครดิตที่เส้นไว้แต่เราไม่ไป เราก็ยืนยันนะว่าเราเข้าใจแต่เราก็ไม่สบายใจ แม่เราเลยหงุดหงิดแล้วบอกเราว่างั้นก็ไม่ต้องไป แม่ก็ไปบอกพ่อซึ่งต้องเลื่อนนัดคนอื่นมาสองรอบแล้ว เพราะต้องไปส่งเรา พอแม่บอกว่าเราไม่ไปก็กลายเป็นว่าต้องเลื่อนนัดกลับไปอีกรอบ พ่อเราก็หงุดหงิดเราใหญ่เลย แม่เราก็หงุดหงิดเรา กลายเป็นว่าหนีความไม่สบายใจขากการไปค่ายมาเป็นความไม่สบายใจในครอบครัวแทน ตอนนี้เราควรทำไงดี เราควรกลับไปบอกพ่อแม่ว่าเราจะไปค่ายไหม แต่ถ้าไปบอกก็คงโดนว่าอีกอยู่ดีที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แต่ถ้าไม่ไปก็คงจะมองหน้าแม่ไม่ติดสักพัก แม่ก็จะเสียเครดิตที่ทำงานด้วย เราควรทำไงดี!!!
ทำไงดีเหตุเกิดเพราะเส้น เรากับแม่เลยไม่ลงรอยกัน