สถานการณ์นี้ดูเป็นสถานการณ์ที่เป็นปัญหามากและไม่รู้จะแก้ไขมันอย่างไร
ต้องท้าวความก่อนว่าด้วยนิสัยขี้ร้อนและขี้รำคาญอย่างผม จึงมักชอบใส่กางเกงผ้าลินินเบาๆสบายๆไปทำงาน
และเรื่องปกติของผมในทุกวันจะต้องเบียดเสียดคนไปทำงานทุกเช้าเย็น
จนกระทั่งมาวันหนึ่งในตอนกลับจากที่ทำงาน วันนั้นเบียดมากครับ เบียดขนาดที่ว่าหายใจแทบไม่ออก
ก็มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเบียดเข้ามาทางเรา แล้วมันแบบแนบชิดมาก น้องเองก็ใส่ผ้าบางมากๆเหมือนกัน มันแนบแบบ ตรงนั้นชนก้นเลย
และผมก็ต้องทนตั้งแต่เพชรบุรีไปยันลาดพร้าว ผมก็พยายามไม่คิดอะไร และพยายามบิดหนีออกไปเพราะก็รู้สึกไม่ดีที่ต้องสัมผัสกับแบบนั้น
แต่มันก็หันไปทางไหนไม่ได้แล้ว มีแต่ผญหมด
อยู่ๆ "น้องชายมันก็ผงาดขึ้นมาครับ"
เรารู้สึกได้เลยว่าน้องที่อยู่ข้างหน้าเริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะน้องเค้าหันมามองผมทันที และมีทีท่าที่ไม่โอเคมากๆ
จนมาถึงรัชดาอยู่ๆ น้องก็ด่าผมว่า "โรคจิต!!" แล้วน้องก็หายไปเลย คนทั้งขบวนมองผมแย่มากๆครับ
ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยตอนนั้น พอถึงลาดพร้าวผมก็รีบลงทันที
ใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างครับ จะแก้ไขยังไงได้บ้าง คือก็ไม่อยากจะเจอสถานการณ์แบบนี้หรอกนะครับ
แต่บางทีมันก็เลี่ยงไม่ได้จริงๆ
[สอบถาม] เรื่องเกิดบน MRT สถานการณ์แบบนี้ผมควรทำอย่างไรดี?
ต้องท้าวความก่อนว่าด้วยนิสัยขี้ร้อนและขี้รำคาญอย่างผม จึงมักชอบใส่กางเกงผ้าลินินเบาๆสบายๆไปทำงาน
และเรื่องปกติของผมในทุกวันจะต้องเบียดเสียดคนไปทำงานทุกเช้าเย็น
จนกระทั่งมาวันหนึ่งในตอนกลับจากที่ทำงาน วันนั้นเบียดมากครับ เบียดขนาดที่ว่าหายใจแทบไม่ออก
ก็มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเบียดเข้ามาทางเรา แล้วมันแบบแนบชิดมาก น้องเองก็ใส่ผ้าบางมากๆเหมือนกัน มันแนบแบบ ตรงนั้นชนก้นเลย
และผมก็ต้องทนตั้งแต่เพชรบุรีไปยันลาดพร้าว ผมก็พยายามไม่คิดอะไร และพยายามบิดหนีออกไปเพราะก็รู้สึกไม่ดีที่ต้องสัมผัสกับแบบนั้น
แต่มันก็หันไปทางไหนไม่ได้แล้ว มีแต่ผญหมด
อยู่ๆ "น้องชายมันก็ผงาดขึ้นมาครับ"
เรารู้สึกได้เลยว่าน้องที่อยู่ข้างหน้าเริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะน้องเค้าหันมามองผมทันที และมีทีท่าที่ไม่โอเคมากๆ
จนมาถึงรัชดาอยู่ๆ น้องก็ด่าผมว่า "โรคจิต!!" แล้วน้องก็หายไปเลย คนทั้งขบวนมองผมแย่มากๆครับ
ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยตอนนั้น พอถึงลาดพร้าวผมก็รีบลงทันที
ใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างครับ จะแก้ไขยังไงได้บ้าง คือก็ไม่อยากจะเจอสถานการณ์แบบนี้หรอกนะครับ
แต่บางทีมันก็เลี่ยงไม่ได้จริงๆ