ขอใช้นามสมมตินะคะ คือฉันได้ย้ายเข้ามาอาศัยกับน้าซึ่งตอนนั้นเขาท้องอยู่ซึ่งในทุกๆวันเขาจะต้องบ่นฉันไม่ว่าจะทำผิดหรือถูก คือทุกๆวันต้องบ่นสักเรื่องไม่ได้บ่นก็คงหัวร้อนนไม่ก็อยู่ไม่ได้อะไรประมาณนั้นหรือเปล่า เเล้ว ตื่นเช้ามาก็ต้องล้างจาน ทำบ้านเขาให้เรียบร้อยห้ามส่งเสียงก๊อกเเก๊กเวลาที่เขายังไม่ได้ตื่น ไม่ว่าจะเปิดน้ำก๊อก พูดก็ต้องส่งเสียงเเผ่วๆ ปิดประตูก็ต้องให้ไม่มีเสียงทำอะไรคิดอะไรเองไม่ได้สักอย่าง ต้องถามตลอด พอจะคิดเองก็ผิดในสายตาเขา โดนด่าอีก!!ตั้งเเต่ย้ายเข้ามา ไม่มีเวลาไหนเลยที่จะได้เป็นวัยรุ่นเหมือนคนอื่นเขาเเล้วก็รู้สึกเหมือนเราเเบบไม่มีความสุขเลยอะ เเล้วเขาชอบเอาฉันไปเปรียบเทียบเหมือนเขา(น้า) ในสมัยก่อน ว่ามันลำบากมากนะ กว่าจะได้อย่างนั้นอย่างงี้ คือในใจเรารู้เเล้ว เพราะเขาชอบพูดให้ฟังบ่อยๆ เเล้วเขาชอบพูดสั่งฉันให้ทำเเบบนั้นเเบบนี้ล่าสุด เมื่อวาน ล้างจาน ซักผ้า ตากผ้า พับผ้า ล้างพัดลม2ตัว กวาดบ้านทั้งบ้าน เเล้วก็บ่นด่าเราทั้งวันให้เรานอนข้างล่างทั้งๆในบ้านมี3ห้อง เขายังคิดว่าเราเป็นญาติกันอยู่หรือเปล่า?