หลงรักคนมีแฟน ..

เราชอบเพื่อนคนนึงมาสักพักแล้ว เรากับเขาชอบด่า หาเรื่องกันตลอด แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะทิ้งกันเมื่อฝ่ายหนึ่งลำบาก แต่ไม่ได้สนิทกัน ไม่ใช่เพื่อนกลุ่มเดียวกัน ทุกครั้งที่เถียงกัน เพื่อนๆก็จะชอบหัวเราะ แล้วบอกว่ามันน่ารัก  เขาจะเป็นคนที่ขี้เล่น เราจะคอยเป็นคนห้าม  เขาอาจจะดูน่าลำคาญ แต่อยู่แบบนี้โคตรมีความสุข .. การที่ได้ดูแลเขา ได้แตะหน้าผากวัดไข้ ได้จูงมือเขาข้ามถนน ถอนหายใจและบ่นเวลาเขาอู้งาน ได้แกล้งเหยียบเท้าเมื่อหมั่นไส้  เราเป็นคนที่ไม่ชอบถูกดูแล แต่เวลาที่เขาช่วยเราหยิบหนังสือเพราะเราเตี้ย ดึงกระเป๋าจูงเราเดิน มันรู้สึกดี ...การได้อ่านหนังสือในห้องสมุด แล้วมีคนที่เราแอบชอบนั่งอ่านอยู่ข้างหน้า (ส่วนมากเขาจะหลับ) มันทำให้มีกำลังใจจริงๆนะ ต่อมาเราก็ได้รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว เราก็พยายามถอย แม้จะเจ็บแค่ไหน ..แต่ในใจเรา จะด่าว่าเราไม่ดีก็ได้ เราอยากรอ.. ต่อให้นานแค่ไหน ต่อให้ไม่มีวันนั้นเลยก็ตาม..