หลังหลายคนบอกว่าแนวย้อนอดีตเรื่องที่พลาดไม่ได้คือนิราศสองภพ
เลยไปย้อนดูมา ดูแล้วบอกไม่ถูกว่าชอบหรือไม่ชอบ
แต่ก็ถือได้ว่าเป็นละครที่ดีเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว พระนางเล่นดีสมบทบาทมาก
ตัวละครย่อยโดยรวมก็เล่นดี มีบทดี โดยเฉพาะหม่อมมังคุดกับท่านชายแขกขาว
มีเรื่องของการรบการศึกที่ดี โปรดักชั่นงานสงครามทำดีมาก ตัวประกอบเป็นหมื่น
ภาพของหญ้าแพรกแหลกราญเมื่อช้างสารชนกันทำได้เป็นที่ประจักษ์มากๆ
พล็อทแปลกดี ตรงที่นางเอกต้องเผชิญสภาพทุเรศทุรัง ถึงที่สุดของมนุษย์ละ
บางคราวนางเอกก็ไปตามสัญชาตญาน บางครั้งก็ไปตามสันดาน บางครั้งก็ไปอย่างมีมนุษยธรรม
แล้วนางเอกกับพระเอกค่อยๆพัฒนาจิตใจสู่ความมีอุดมการณ์
ที่ไม่เหมือนทุกเรื่องคือ ความน่ารำคาญของนางเอกที่มีเหมือนหลายเรื่อง แต่ผลสะท้อนไม่เหมือน
ความน่ารำคาญถูกตอบโต้ด้วยสถานการณ์อย่างสาแก่ใจ จนบางทีคนดูต้องเวทนานางเอก
ความรักของพระนางพัฒนาอย่างเชื่องช้า แต่สมจริง
ทำให้การพลัดพรากของผัวเมียดูน่าเวทนา
เสียดายที่ภาพการกระเซอะกระเซิงของนางเอกน้อยไปนิด แต่ก็ทำได้ดี
โดยรวมแนะนำให้ดู
นิราศสองภพ แปลกตรงที่ทำให้นางเอกจนตรอกจนถึงที่สุด
เลยไปย้อนดูมา ดูแล้วบอกไม่ถูกว่าชอบหรือไม่ชอบ
แต่ก็ถือได้ว่าเป็นละครที่ดีเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว พระนางเล่นดีสมบทบาทมาก
ตัวละครย่อยโดยรวมก็เล่นดี มีบทดี โดยเฉพาะหม่อมมังคุดกับท่านชายแขกขาว
มีเรื่องของการรบการศึกที่ดี โปรดักชั่นงานสงครามทำดีมาก ตัวประกอบเป็นหมื่น
ภาพของหญ้าแพรกแหลกราญเมื่อช้างสารชนกันทำได้เป็นที่ประจักษ์มากๆ
พล็อทแปลกดี ตรงที่นางเอกต้องเผชิญสภาพทุเรศทุรัง ถึงที่สุดของมนุษย์ละ
บางคราวนางเอกก็ไปตามสัญชาตญาน บางครั้งก็ไปตามสันดาน บางครั้งก็ไปอย่างมีมนุษยธรรม
แล้วนางเอกกับพระเอกค่อยๆพัฒนาจิตใจสู่ความมีอุดมการณ์
ที่ไม่เหมือนทุกเรื่องคือ ความน่ารำคาญของนางเอกที่มีเหมือนหลายเรื่อง แต่ผลสะท้อนไม่เหมือน
ความน่ารำคาญถูกตอบโต้ด้วยสถานการณ์อย่างสาแก่ใจ จนบางทีคนดูต้องเวทนานางเอก
ความรักของพระนางพัฒนาอย่างเชื่องช้า แต่สมจริง
ทำให้การพลัดพรากของผัวเมียดูน่าเวทนา
เสียดายที่ภาพการกระเซอะกระเซิงของนางเอกน้อยไปนิด แต่ก็ทำได้ดี
โดยรวมแนะนำให้ดู