หนูอยู่กับครอบครัวฝั่งแม่ มาตั้งแต่เด็กค่ะ โดยไม่มีพ่อ พ่อทิ้งแม่ไปค่ะครอบครัวทางฝั่งพ่อไม่ค่อยชอบฝั่งเราเท่าไหร่
พ่อกลับมาหลังจากหายไปสิบกว่าปีค่ะ เค้าเข้ามาคุยกับแม่บอกว่าเดี๋ยวค่าเล่าเรียนเค้าจะเป็นคนส่งเอง ให้แม่ให้แค่ค่าขนมก็พอ
แต่ว่า นับวันหนูยิ่งลำบากใจ เค้าคอยบอกหนุว่า ตอนแก่อย่าลืมเค้าเลี้ยงเค้าด้วยนะ เค้าบอกหนูให้ไปขอขมาปู่กับย่า ทั้งที่หนูไม่ได้ผิด หนูไม่อยากไปหนูรู้สึกอึดอัดกับสายตา ยังจำได้ถึงคำดูถูกที่เค้าพูด เรียนไม่จบหรอก เลี้ยงไปก็เสียข้าวสุกเลี้ยงทำไม พ่อชอบเล่าเรื่องดีๆเกี่ยวกับตัวเอง เกี่ยวกับปู่ย่า แล้วบอกว่าแม่เป็นแบบนู้น แบบนี้ ยายกับตาแย่งหนูไปบ้าง ถ้าแย่งมาทำไมพึ่งมาหาเอาตอนนี้ เค้ามักจะบอกว่าให้หนูไปหาปู่กับย่า เค้าบอกว่า พ่อรักหนูนะ ถ้ารักหนูจริงทำไมจะต้องให้หนูทิ้งตายาย ทิ้งแม่ที่ดูแลเรามาตั้งแต่เกิด พูดว่าร้ายแม่ตลอด ทั้งที่ทางเราไม่เคยพูดถึงเลย จนวันนั้นหนูเลยไปถามแม่ ทางปู่กับย่าให้แม่หนูออกตอนแม่ท้องหนู 6 เดือน เค้าเป็นคนพาแม่ไป จนยายมาตาม แล้วตอนคลอดไม่มีใครมาเลยนะ สุดท้ายตากับยายทนไม่ไหวเลยพากลับบ้าน ตอนนี้หนูมัธยมปลายค่ะ เรื่องเกิดเมื่อคืน สามารถมาขอแชทที่เค้าส่งมาได้ค่ะ หนูรู้สึกลำบากใจและรุ้สึกเหนื่อยทำไมต้องบังคับกัน