คือ ผมเป็นเกย์ครับ อายุจะ 30 ปี เเล้ว ไม่เคยมีเเฟนเป็นตัวเป็นตนครับ ถ้าจะถามว่าหน้าตาบุคลิกยังไง ก็ธรรมดา ไม่ได้หล่อ ไม่ได้ขี้เหร่อะไร  เเต่ผมไม่เข้าใจเลย เวลาผมเรื่องมีคนคุยด้วย (เเต่ยังไม่ใช่เเฟน) เริ่มที่จะจริงจัง เริ่มที่จะรัก คนเหล่านั้นก็ต้องตีตัวออกหายไปหมดเลย เหตุผลคือ ถ้าไม่เบื่อผม ก็มีคนใหม่ หลังจากเจอเหตุการณ์เเบบนี้เรื่อยๆ บอกตรงๆมันเหนื่อ เเละท้อครับ เเละเสียใจมากด้วย ว่าทำไมเราเป็นคนดีเเบบนี้ ถึงทิ้งกันได้ ถามว่าอยากมีเเฟนเพราะเรื่องเซ็กอย่างเดียวหรอ? อยากมีเเฟนมากขนาดนั้นเลยหรอ? ขอตอบว่า ผมอยากมีเเฟนครับ นอกเหนือจากเรื่องเซ็ก ก็อยากมีคนที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุข เเชร์ความรู้สึกต่างๆให้กัน ให้กำลังใจเมื่อยามท้อเเท้ เเละอยู่เคียงข้ามกันจนนิรันดร์ ใช้ชีวิจอยู่ร่วมกันจนเเก่เถ่า ถ้าจะถามว่าก็หาเพื่อนสิ เพื่อนเขาก็ต้องมีครอบครัวของเขา มีหน้าที่ของเขา จะมาอยู่กับเราทุกสถานการณ์มันไม่ได้ คือผมต้องทำยังไงครับ ตอนนี้พึ่งโดนเทมาหมาดๆด้วย สภาพจิตใจบอบช้ำมาก เเละก็อยากรู้ด้วยว่าเกย์ในปัจจุบัน เขาคิดอยากจะมีชีวิตคู่หรือ จะรักสนุกเเบบนี้ไปเรื่อยๆ


ท้อเเท้ T^T