ควรทำใจและยอมรับใช่ไหม

จากที่เคยตั้งกระทู้ ว่าย่ากินข้าวน้อยลง
ต้องขอบคุณทุกคำแนะนำมากๆ
    แต่อย่างที่เล่าไป ย่าเรากินยากมาก  แม้แต่นม ก็ดื่มไม่ได้  ย่าเคยบอกว่าเหม็น ไม่ว่าจะเป็นวัวหรือนมถั่วเหลืองก็ตาม
ขนมปังก็ไม่กิน   โจ๊ก ข้าวต้มไม่กิน
    เมื่อก่อนย่าทำอาหารเอง ตลอดชีวิตไม่เคยซื้อกินเลย เพิ่งยอมกินอาหารที่เราทำและซื้อบ้าง ตอนที่เรายุ่งกับงานมากๆ จนไม่มีเวาทำ  หลังจากที่ปู่เสีย เมื่อปี58 เนืองจากย่ามีอาการหลงลืมขึ้น   เราจึงให้เลิกทำอาหาร
    
  เมื่อวาน เราซื้อข้าวปลาแซลมอนย่างซีอิ้ว กับซุปมิโซะ ก็ไม่กิน
  
  
    ถึงตอนนี้ เราคงจะต้องเริ่มทำใจบ้างแล้ว
วันนี้ ย่ากินได้แค่ลูกชุบ5ลูก แล้วก็ดูดน้ำไม่กี่ครั้ง  
   ตอนเย็น ลองป้อนข้าวกับผัดวุ้นเส้น  ก็เอาแต่อมข้าวและคายทิ้ง
   ถามอะไรก็ไม่ตอบ  อยากจะพาไปร.พ. แต่ก็ไม่อยากให้ย่าต้องทรมาน ถูกใส่สายหรือเจาะอะไร และที่สำคัญคือ ย่าเป็นดื้อมากๆด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่