ถึงแม้จะเป็นมนุษย์เงินเดือน เดือนละ 15,000 บาท ที่หักค่าใช้จ่ายออกไปในแต่ละเดือนแล้ว ก็แทบไม่เหลืออะไร (นี่เงินเดือนหรือเงินทอน - -!) แต่ถ้าหากเรามีวินัยในการใช้จ่าย บวกกับความขยันอดทน และตั้งเป้าหมายที่แน่นอนแล้ว อะไรก็เป็นไปได้ จากเงินเก็บหลักพัน จะไปสู่หลักหมื่น จากหลักหมื่นจะไปสู่หลักแสน และจากหลักแสนจะไปสู่หลักล้านในที่สุด ขอแค่อดทนและไม่ย่อท้อ


     เมื่อ 10 ปีที่แล้วจำได้ไม่เคยลืม เมื่อก่อนพ่อแม่เคยรวยมาก มีพี่ชายคนนึง อยากได้อะไรก็ได้ทุกอย่าง พอเราเกิดมาดันอยู่ในยุคฟองสบู่แตกพอดี ทำให้อะไรที่เคยมีก็ไม่มี อะไรที่ควรจะได้แบบพี่ก็ไม่ได้อีกต่อไป พ่อกับแม่ทำธุรกิจเสื้อผ้าด้วยกัน ที่เคยรุ่งเรืองก็เริ่มถดถอย บวกกับพ่อแม่เป็นคนใจดี ทำอะไรก็มักจะโดนโกงอยู่เสมอ หมดตัวทุกอย่างจนไม่เหลืออะไร

     มีช่วงหนึ่ง ที่เราต้องไปโรงเรียนทุกวัน ก่อนแม่จะให้เงินไปโรงเรียนทุกวัน แม่จะพูดว่า "ตั้งใจเรียนนะ ใช้เงินประหยัดๆ แม่ไม่มีแล้ว" เราในตอนนั้นที่เป็นเด็ก รับรู้ทุกอย่าง แต่ไม่สามารถช่วยแบ่งเบาหรือบรรเทาอะไรได้เลย นอกจากตั้งใจเรียนและใช้เงินอย่างประหยัดที่สุด

     มีอยู่หลายช่วงที่ เรารู้ว่าพ่อแม่เครียดมาก นอนก็ไม่เคยหลับเต็มอิ่ม คำที่ได้ยินพ่อพูดบ่อยมากคือ จะทำยังไงดีน้อ จะทำยังไงให้ไปได้รอด จะไปทำอะไรดี ในวัย 11-12 ที่รับรู้ทุกอย่าง ได้แต่แอบร้องไห้และคิดว่าจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดสักวันพ่อแม่ต้องอยู่สบาย และมีอยู่วันหนึ่ง จำได้ว่าวันนั้น แม่ไม่เหลือเงินให้พอซื้อกับข้าวให้ครอบครัวได้กินกัน ได้กลับมาเพียงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปทั้งหมด 5 ซอง คนละซอง พ่อ แม่ พี่ น้อง และเรา ได้กินกันแค่ช่วงเช้า ตกเย็นมาเงินมีไม่พอให้ซื้อกินแล้วแม้กระทั่งบะหมี่ซองละ 5 บาท เพราะกลัวจะไม่เหลือจริงๆในวันพรุ่งนี้ กลัวว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นวันที่น่ากลัวที่สุด ความหิวในตอนนั้นเราจำได้ฝังใจ วันถัดมาก็ยังคงได้มาม่าคนละซอง เราต้มกิน กินไปได้ครึ่งเดียว อีกครึ่งหนึ่งเก็บไว้กินตอนเย็น กินไปน้ำตาก็ไหล สงสารพ่อแม่ สงสารตัวเอง ทำไมไม่มีอย่างคนอื่นบ้าง ทำไมต้องเกิดมาจน ปณิธานในใจแล้วว่า สักวันหนึ่งต้องมีให้ได้ สักวันหนึ่งเราต้องรวย สักวันหนึ่งพ่อแม่ต้องสบาย

     เริ่มทำงานครั้งแรกตอนอายุ 16 ปี ได้ค่าแรงวันละ 124 บาท ดีใจมากเอาเงินให้แม่ ถึงแม้จะเป็นเงินแค่เล็กน้อย แต่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเราสามารถแบ่งเบาภาระ สามารถหาเงินได้ด้วยตัวเองแล้ว โดยไม่ต้องขอเงินพ่อแม่อีกต่อไป ได้เงินมาส่วนหนึ่งเอาไปโรงเรียน อีกส่วนเก็บใส่กล่องไว้ เก็บทีละเล็กที่ละน้อย จนสามารถซื้อของที่ตัวเองอยากได้

     นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เรากลายเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว ใช้เงินไม่ค่อยฟุ่มเฟือย แต่ถ้าอยากซื้ออะไรที่เป็นความสุขก็ซื้อให้เป็นของขวัญตัวเอง

     แรกๆ ยังไม่รู้จักการออม รู้จักเพียงแค่ว่าถ้าอยากได้อะไรต้องทำงานเพื่อเก็บเงินซื้อเองเท่านั้น พอช่วงอยู่มหาวิทยาลัย หาเงินมาได้มากเท่าไหร่ เราก็จะใช้มากเท่านั้น ไม่รู้จักการเก็บออม จนชีวิตเข้าสู่วัยทำงาน เป้าหมายที่ตั้งไว้ในแต่ละขั้นก็ได้มาหมดแล้ว และเป้าหมายก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จึงได้รู้ว่าควรจะต้องเริ่มเก็บเงินได้แล้ว เริ่มศึกษาดูว่าการฝากเงินที่ธนาคารแบบไหนถึงจะได้ดอกเบี้ยมากที่สุด ธนาคารอะไรให้ดอกเบี้ยมากที่สุด เหมาะกับเราที่สุด และไม่เกินกำลังที่เราสามารถเก็บได้ Cr : https://imoney.in.th/saving/

     ใน 1 เดือน เงินเดือนๆ ละ 15,000 บาท หักค่าใช้จ่ายหลักออกไป เช่น ค่าโทรศัพท์ ค่าผ่อนรถ ค่าน้ำมัน ค่าข้าว แล้ว เหลือเงินเดือนสุทธินอกเหนือจากใช้จ่ายแต่ละเดือน ก็เอาเงินไปฝากแบบทวีทรัพย์ดูบ้าง เพื่อให้เป็นการเก็บเงินไปในตัวและยังได้รับดอกเบี้ยเพิ่มจากเงินต้นอีกด้วย ฝากเดือนละ 3,000 บาท 2 ปีครบกำหนด ได้ดอกเบี้ย 1,691 บาท แต่ถ้าฝากออมทรัพย์ธรรมดา ในระยะเวลาเท่ากัน 2 ปี จะได้ดอกเบี้ยเพียงแค่ 75 บาท แต่เงื่อนไขข้อแม้ก็ต่างกัน ในการฝากเงินแต่ละแบบด้วย

     บวกกับขายของออนไลน์ ได้ค่าขนมเล็กๆ น้อยๆ เพราะในสมัยนี้ การขายของออนไลน์เป็นอะไรที่ง่าย และได้เงินเร็วมาก แต่เราต้องขยันและมุมานะจนเอาชนะคำว่า "น่าลำคาญ" ที่หลายๆคนบอกเสมอกับแม่ค้าออนไลน์ จนในชีวิตนี้ เพิ่งได้จับเงิน 100,000 บาทเป็นครั้งแรกในชีวิต แต่น่าเสียดายที่แม่ไม่มีโอกาสได้เห็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จในครั้งนี้ มีเพียงพ่อที่เป็นกำลังใจ

     ทั้งนี้ทั้งนั้น เพียงแค่อยากบอกว่า ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ แต่ก็ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ เพียงแค่เราตั้งใจ ขอแค่ไม่ย่อท้อ ไม่ขี้เกียจ มีวินัยกับตัวเอง ตั้งเป้าหมายที่เราสามารถทำได้ เริ่มจากเป้าหมายเล็กๆ ค่อยขยับขยายให้เป้าหมายของเรามันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และทำมันให้สำเร็จ ทุกอย่างก็เป็นไปได้เสมอ ที่สำคัญอย่าบั่นทอนกำลังใจของเราเองด้วยการไม่เชื่อใจตัวเอง อย่าคิดว่าทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ได้ทำ อย่าแข่งขันกับคนอื่น จงแข่งขันกับตัวเอง เพราะต้นทุนคนเราทุกคนไม่เหมือนกัน อย่าน้อยใจในโชคชะตา ยังมีคนที่ด้อยกว่าเรามีอีกเยอะ

     สุดท้าย ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนทำตามความฝันของตัวเองให้สำเร็จนะคะ ใครมีเคล็ดลับดีดีในการเก็บเงิน ออมเงินแบ่งปันกันได้ค่ะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ