ก่อนจะเข้าเหตุการณ์ขอเล่าเรื่องต้นเหตุก่อนน่ะค่ะ
คือตอนนั้น เราอยู่ช่วงกำลังจะจบมอหก เรากำลังตั้งใจเรียน ได้เกรดดีๆเพื่อเข้ามหาลัย ทุกๆครั้งไม่ก็บางวัน แม่เราเค้าชอบพูดกับเราว่า เรียนก็ไม่เก่งเกรดก็ตกเรียนไม่ไหวก็ลาออกไปทำงานไปเรียน กสนซะน่ะคือเรายอมรับว่าเคยเกรดตกช่วงมอต้นแต่ตอนมอปลายเราทำได้เกรดดีมากกก ประมาณเกือบ 3.5 แม่เราไม่เคยชมเราเลย แกชอบเอาเรื่องอดีตมาต้นเก่าๆมาเชื่อมโยงปัจจุบัน แถมตอนมอปลายเราก็มีแฟนแต่เราแยกแยะ ว่าอันไหนสำคัญอันไหนมาก่อนเสมอ คือช่วงนั้น ที่แม่เราพูดแง่ลบใส่ทั้งๆที่เกรดไม่ตกเลย แล้วจังหวะนั้นป้าแกข้างห้องก็ได้ยิน แกเลยเข้ามาถามว่า หนูเรียน กสนหรอ คือ หมดกำลังใจเราเลยอะ ของขึ้นอะ ตอนนั้นกำลังติวเองศึกษาเองอ่านเองก่อนสอบจริงเข้ามหาลัย มันทำให้เราท้อ มากกกก วันหนึ่งเราไม่พอใจกับสิ่งที่ป้าแกพูด มันแรงไปอะในความรู้สึกเราน่ะ เราเลยระบายตัวเองอยู่ในห้องบ่นสาระพลัด เหมือนคนแก่ 5555 เราไม่เคยบอกพ่อบอกแม่ ว่าป้าเค้ามาพูดแบบนี้กับเราเหตุการณ์อีกแบบหนึ่ง จนวันหนึ่งเราพยายามเก็บอารมณ์ให้อยู่หมัดเวลาเจอ หน้าป้าข้างบ้านจ้า คือป้าแกคงได้ยินสิ่งที่เราบ่นเนอะ ในใจมันยังมีความโกรธอยู่บ้างอะ ในตัวเรา ตอนนั้นเราอยู่ห้องคนเดียว พ่อแม่ไปตลาดจ้า แกเจอหน้าเราป้ารีบไขกุญแจเข้าห้อง ปิดประตูดังปังโคตรแรงเหมือนคนประชดประชาน เป็นแบบนี้ ประจำเวลาเราอยู่คนเดียว ต่อหน้าพ่อแม่เรา แกจะปิดประตูเบามาก เวลาเราได้ยินเสียงประตูดัง อารมณ์เราขึ้นนะ เราพยายามบอกกับตัวเองไว้ อย่าไปอะไรกับป้าเค้า ต่อให้ไปบอกหรือไปว่า มันคงจะยาว เราเลยปล่อย ทำแบบนี้ประจำ เวลาเจอหน้า แกจะหันหน้าหนีทำหน้าเหมือนนางมารร้ายในละครอะน่ะ ป้าน่าจะอายุ60กว่ามั้งน่ะแกมาทำหวังดีกับพ่อแม่เราสนิทกับพ่อแม่เรามาก เปนบางครั้ง อยู่ต่อหน้าพ่อแม่เราทำหน้าตาปกติ แต่อยู่ต่อตัวเรา หน้าไปทางมารร้ายจ้า เราพูดได้แค่เก็บอารมณ์อะน่ะ จะไปหาเรื่องมันก็ไม่ดี แกสนิทหลายคนในบ้านเช่า เราอดทนมา1ปีได้ เราอยากเคลียแล้วพูดกะแกแต่ ดูตัวป้าเค้าทำ มันคงจะเคลียไม่ได้จริงๆ เราจะได้คุยให้รู้เรื่องปรับความเข้าใจ  พอจะมีวิธีไหมค่ะ หรือเราต้องปล่อยไปตามกรรมของเรา ถ้ามีคำใดพิมผิดไป ขออภัยด้วยน่ะค่ะ ปัจจุบันป้าแกก็ยังทำตัวแบบนี้มาเรื่อยๆอะค่ะ