ผมดูบอลมาประมาณ17ปีได้แล้ว หลังจากหมดยุคปิยะพงษ์ไป บอลไทยแม้จะมีนักเตะโดดเด่นขึ้นมาในหลายๆคน ในแต่ละปีที่ผ่านมา แต่เมื่อรวมทีมกันมักจะเล่นไม่เอาอ่าว  สไตล์ไทยจะค่อยๆขึ้นเกมส์ จ่ายช้า  ออกปีกโยน โดนเพรสแล้วรน แก้เพรสไม่ได้  จับบอลลั่น  ซึ่งถ้าตอนนี้ประเทศไทยยังมีวิธีการเล่นแบบนั้นอยู่  ปัจจุบัน เราก็จะสู้ไม่ได้แม้กระทั่ง เวียดนาม  พิลิปปินส์ หรืออินโดนีเซีย  มันทำให้ผมนึกถึงมาเลเซียตอนนี้  ที่ยังเล่นบอลสไตล์เดิมคือเมื่อ10-15ปีที่แล้ว รูปเกมส์แบบโบราณ ฟอร์มห่วยแตกมาก อันดับฟีฟ่าก็ดิ่งลงเหว  ส่วนเวียดนามเปลี่ยนและพัฒนาการการเล่นแบบวิ่งสู้ฟัด  ยิ่งพิลิปปินส์อาศัยลูกครึ่งจากทั่วโลกทำให้ทีมพัฒนาขึ้น นี่แค่ทีมในอาเซียน  ส่วนทีมในเอเชีย ญี่ปุ่น  เกาหลีใต้  อิหร่าน  อุซเบ  อิรัก  ซาอุ  ประเทศเหล่านี้ทักษะเหนือกว่านักเตะไทยอยู่แล้ว แถมวิธีการเล่นยังเป็นแบบปัจจุบัน  จ่ายเร็วและแม่น ยัดแรง  บีบเพรส  ไล่กดดันเร็ว  ทำให้เห็นว่าทีมเหล่านั้นเหมือนจะทิ้งห่างเราไปเรื่อยๆ เหมือนเราหยุดนิ่ง  แต่เปล่าเลย ไทยเราเองก็พัฒนาจากเมื่อก่อนขึ้นมาเยอะมาก การรับบอล  ออกบอล วันทัช ทูทัช การเพรส  การแก้เพรส ดีกว่าครั้งไหนๆที่ทีมไทยเคยเล่นมาเลย แต่...มันยังไม่ดีพอเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ เพราะประเทศอื่นๆเขาก็พัฒนาเช่นกันและพัฒนามากกว่าเรา  เห็นได้ชัดจากสโลวะเกีย  จากทีมระดับล่างของยุโรป  ตอนนี้กลายเป็นผู้ท้าชิงเกรดB+ของทวีป ไปแล้ว ถ้าใครประมาทสโลวะเกีย น้ำตาร่วงแน่นอน  ดังนั้นแล้วไทยเราพัฒนากันต่อไปครับ ผมมั่นใจว่าเราจะดีขึ้นในอนาคตและจะเข้าไปอยู่ใน top100 แน่นอน ไม่เกิน2-3ปี ต่อจากนี้แหละครับ