สวัสดีค่ะ
หลังจากที่แอบส่องและติดตามกระทู้ต่างๆ
อย่างเงียบๆ มานาน จึงตัดสินใจตั้งกระทู้บ้าง
เผื่อเป็นอีกช่องทางในการไต่ลงจากคานทอง
ยิ่งสูงมันยิ่งหนาวนะ ออเจ้า

ขอโอกาสให้หญิงโสดอย่างเราได้เจอคู่ครอง
กับชาวบ้านบ้างเถิดดดด ปีนี้อายุอานามก็ปาไป
33 ปี แล้วหนา มีแต่ผู้คนไถ่ถาม เหตุใดออเจ้าจึงโสด
จึงได้ตอบกลับไปว่า มิใช่เลือกมากหรอกหนา
แต่ไม่มีผู้ใดเข้ามาให้เลือกมากกว่าเจ้าค่ะ
หรือเป็นเพราะว่า ทั้งพระนครนี้ ไม่มีหนุ่มโสดหลงเหลืออยู่เลย

หากไม่ใช้วิธีนี้ ก็ไม่รู้จะไปสืบเสาะหาจากหนใดอีกแล้ว
วันๆ ก็หมกตัวแต่ในที่ทำงาน เย็นกลับบ้าน
เสาร์อาทิตย์ ไม่รู้จะไปไหนก็คลุกตัวอยู่แต่ในบ้าน
ตามห้างบ้าง เข้าวัดบ้างเป็นบางครั้ง ไปบ่อยก็ไม่ไหว
เข้าวัดทีไร มันร้อนทุกที....เห้อ!! ยิ่งนานไป
นอกจากอายุจะมากขึ้นแล้ว ริ้วรอย เท้าอีกา
ก็มากขึ้นเช่นกัน แล้วจะมีพี่หมื่นใดมาสนใจข้า

หน้าตาก็บ้านๆ อาซิ้มข้างบ้านชอบเรียกว่า อาหมวย
ผิวไม่คล้ำ เพื่อนบอกว่า ออกไปข้างนอก
อย่าพูดว่าตัวเองดำนะ เพราะจะโดมรุมมิใช่น้อย
ความสูงไม่มากไม่น้อย 160+ นิดๆ
การศึกษาพอแค่นี้ คงไม่ต่อด็อกเตอร์เป็นแน่
รักธรรมชาติ ฟังเพลงเบาๆ สบายๆ ใช้ชีวิตเรียบง่าย

มองหาหนุ่มโสด 30+ อยู่ กทม ไม่จำกัดเขตพื้นที่
รักครอบครัว มีเวลาให้กัน ไม่ดื่มเหล้าและไม่สูบบุหรี่
(ดื่มออกงานได้) หน้าตาบ้านๆ ก็พอ
ความสูงมากกว่าเรานิดนึงก็โอละ
ผิวโทนสว่างหน่อยก็ดี เพราะเดี๋ยวเดินด้วยกันตอนมืดๆ
กลัวจะหาไม่เจอ เพราะสายตาไม่ดี หญิงเริ่มแก่ละ

จะมีบ้างไหมนะ หนุ่มโสดดังกล่าว
แต่หากต้องโสดต่อไป ก็มิเป็นไร จะคิดเพียงว่า
สงสัยโดนมนต์กฤษณะกาลี เป็นแน่

ขอบคุณ ออเจ้า ที่เข้ามาอ่านเจ้าค่ะ