ดื้อทั้งคนไข้ ดื้อทั้งญาติ

16 ธันวาคม 2558
เมื่อวานซืน ตรวจคนไข้ชายอายุ 60 ปี ประวัติ เคยรักษาวัณโรคเมื่อสองปีที่แล้ว กินยาได้แค่สองเดือน กินบ้างไม่กินบ้าง หยุดยาเอง รอบนี้ มาด้วย กินเหล้า ขับมอเตอร์ไซค์ล้มเอง พลเมืองดีนำส่ง เพราะ นอนไม่รู้สึกตัวอยู่ข้างทาง พอมาถึงรพ. ตื่นดี พูดคุยรู้เรื่อง เลยให้นอนรพ. สังเกตอาการทางสมอง แกบอกว่า พกเงินมาด้วยสี่หมื่น เพราะเพิ่งไปเก็บค่าแชร์มา แต่ ดูในกระเป๋า แกนับเงินได้ประมาณ 7840 บาท เลย เอาใส่ไว้ในถุงพลาสติกและ ให้แกเซ็นต์ รับทราบ (เผื่อว่า วันหลังแกมากล่าวหาว่าลักเงินแกไป)

พอญาติ มาเยี่ยมคืนนั้น
ญาติ (เดินมาที่ ER ยื่นหน้าเข้ามาทางหน้าต่าง ) : พยาบาล ขอคุยด้วยหน่อย
พยาบาล ER : ว่าไงคะ
ญาติ : คนไข้ ที่ชื่อ ... มานอนที่รพ. แล้ว พยาบาลแจ้งความรึเปล่า
พยาบาล ER : เปล่าค่ะ มีอะไรรึเปล่า
ญาติ : วันหลัง หัดแจ้งความซะบ้าง นี่รถมอเตอร์ไซค์ ที่ล้มอยู่ตรงไหน ก็ไม่รู้ จุดเกิดเหตุอยู่ไหนก็ไม่รู้ วันหลังหัดไปแจ้งความซะบ้าง
พยาบาล ER : ก็คนไข้เขาไม่รู้สึกตัวมา ก็ต้องช่วยคนไข้ก่อนสิ อีกอย่าง คนไข้ไม่ได้ถูกทำร้ายมา หรือ มีบาดแผลจากอาวุธปืน เขาก็ต้องช่วยคนก่อนสิ ไม่มีใครเขาแจ้งความทุกรายหรอก
ญาติ : นั่นแหละ วันหลังก็หัดแจ้งความซะบ้าง
พยาบาล ER : แล้ว คุณแจ้งความรึยัง
ญาติ : แจ้งแล้ว ตำรวจเขารับแจ้ง แต่ เขาบอกว่าไม่รู้ที่เกิดเหตุอย่ไหน ก็ไม่รู้จะหารถยังไง แล้ว คนที่นำส่ง หน้าตาเป็นยังไง
พยาบาล ER : ไม่เห็นหน้าค่ะ พอดี คนที่ไปรับคนไข้ เป็น เจ้าหน้าที่เป็นคนไปรับ
ญาติ : แล้ว ขอเบอร์โทรขอไว้รึเปล่า
พยาบาล ER : ไม่ได้ ขอไว้ค่ะ เขามาส่งคนไข้ แล้ว ก็กลับไปเลย
ญาติ : วันหลังหัดขอไว้ซะด้วย ถ่ายรูปไว้ด้วย จะได้หาตัวถูก แบบนี้ ไม่รู้ว่าเป็นใคร หน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้
พยาบาล ER : (ตกลงต่อไปต้องถ่ายรูปพลเมืองดีที่มาส่งทุกคนด้วยเหรอเนี่ย เรื่องมากกับเค้า ต่อไปเขาจะนำส่งอีกไหม เนี่ย)พรุ่งนี้เช้า ค่อยมาถามเจ้าหน้าที่เวรเช้าสิคะ
ญาติ : งั้น ขอบคุณ (ยังอุตสาห์ยกมือไหว้อีก)
พยาบาล ER : ค่ะ (อยากจะบอกว่าไหว้พระเถอะ แต่ไม่กล้า)

พอนอนรพ. ได้สองวัน กะจะให้รับยาวัณโรคต่อเลย แต่แกทำท่าจะไม่รักษา
คนไข้ : หมอ ผมไม่ได้เป็นวัณโรคหรอก ถ้าเป็นป่านนี้ ตายไปแล้ว
หมอจิ๋ว : (ดูในประวัติ เคยตรวจsputum AFB ให้ผลบวกสามวัน 3+ 2+ 1+ ) ลุง แต่ผลการตรวจเสมหะ เจอเชื้อวัณโรค และ ผลการตรวจเอ็กซเรย์ ก็ยังเจอจุดขาวๆ ในปอดอยู่เลย
คนไข้ : ไม่ได้ เป็นหรอก นี่แข็งแรง สบายดี
หมอจิ๋ว : ลุง ถ้าไม่กินยาให้หาย ต่อไป เชื้อในตัวลุง จะเอาไปแพร่ให้ลูกให้หลาน ที่บ้านนะ แล้ว เชื้อของลุง จะเป็นชนิดที่ดื่อยา พอลูกหลานรับเชื้อไปก็จะรักษายาก แถม เอาไปติดเชื้อให้คนอื่นในชุมชุนอีก (หันไปคุยกับลูกแก)
คนไข้ : ถ้างั้น เดี่ยวกลับไปกินเหล้า กินให้เชื้อวัณโรคมันตายๆ ไปให้หมดเลย
หมอจิ๋ว : ลุง เหล้าไม่ได้ฆ่าวัณโรคหรอก มีแต่ ฆ่าตัวตายเท่านั้นแหละ กินแล้วตับก็แข็งหมด ตกลงรักษาใช่ไหม กินยานะ ครบ6เดือนก็หายแล้ว ทนแค่ 6เดือนเอง 2เดือนแรกกินยาเยอะหน่อย(2เดือนแรกกิน4ชนิด) แต่ พอ4เดือนสุดท้าย ยาเหลือสองตัว กินไม่ยากแล้ว
คนไข้ : ได้ ๆ
หมอจิ๋ว : งั้น ญาติ อย่าลืมพาแกมารับยาตามนัดด้วยนะ พยายามให้แกอยู่แต่ในบ้านก่อนสักสองอาทิตย์นะ ให้หมดระยะแพร่เชื้อก่อน ถ้ามีเด็กๆ พยายามอย่าให้มาคลุกคลีกับแกก่อนนะ พยายามใส่ผ้าปิดปาก ด้วย
ญาติ : (พยักหน้า น่าจะเป็นลูกชายแก)

พอตอนบ่าย แกจะกลับบ้าน แกเดินไปเดินมา ทั้งหน้ารพ. และ หน้าห้องER มาสค์ ก็ไม่ใส่ เสื้อก็ไม่ใส่ เดินไป ไอไป ตลอดทาง
หมอจิ๋ว : ลุง ใส่ผ้าปิดปากหน่อยนะ
คนไข้ : รู้แล้ว แค่ก ๆ ๆ

เลยให้พยาบาล เอามาสค์ไปให้
คนไข้ : ไม่ต้องเอามา กรูไม่ใส่
พยาบาล : ลุง ไม่ใส่ เดี๋ยวเอาเชื้อไปแพร่ให้คนอืนหรอก
คนไข้ : กรูไม่ได้ เป็นวัณโรค ถ้าเป็น ป่านนี้ ตายไปแล้ว ไม่ต้องเอามา กรูไม่ใส่
พยาบาล : งั้นอย่าไปเดินเพ่นพ่าน แล้วกัน พอไอแล้ว เอาเชื้อไปติดคนอื่นหมด
คนไข้ : ติดที่ไหน ไม่ได้ไอเลย (อ้าว แล้ว ที่เห็นเดิน แล้ว แค่ก ๆเมื่อกี้ละเนี่ย)
พยาบาล + หมอ : เฮ้อ เวรกรรม (คงต้องปล่อยวาง ซะบ้างแล้ว )
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่