ขอเกริ่นเลยครับจากความหลังที่เคยได้นั่งรถไฟไป-กลับบ้าน ปีละ2-3 ครั้งในวัยเยาว์ วันนี้ได้กลับใช้อีกครั้ง เพราะ สนามบินชุมพรมันอยู่ห่างจากบ้านผมอยู่พอสมควร เลยได้ลองใช้บริการ ขบวนด่วนพิเศษ 40สุราษฎร์ธานี - กรุงเทพฯ โดยที่ผมขึ้นจาก สถานีชุมพร กว่าจะถึงแถว บางบำหรุ บ้านที่กรุงเทพ ต้องทนนั่งหลังขดหลังแข็ง จะพิงพนักก็พิงไม่ได้ นั่งยังไง ต้องนั่งนิ่งๆ อย่างนั้นตลอด 7-8 ชั่วโมง(เพราะอะไรเหรอครับ เดี๋ยวผมจะบอกในตอนหลัง)


เดี๋ยวผมขอมาลงอีกที่นะครับ พิมพ์ไม่สะดวกนั่งขดเป็นกุ้งอยู่บนรถไฟ  16.47 น. 18/3/18 ณ สถานีเพชรบุรี

ปล. จะงกไปไหนครับ แค่ขอน้ำเปล่า 1 แก้ว บอกไม่ให้เพิ่ม เพราะให้ไปแล้วตอนขึ้น ..... (ขอบคุณครับ กับ น้ำเปล่า 1 แก้ว กับเวลาเดินทาง 7 ชม.)
ปล. ความฝันของผมรถไฟไทยตอนนี้แทบจะติดลบเลยก็ว่าได้


มาต่อแล้วครับ ว่าจะมาต่อเมื่อคืน ถึงบ้านหลับเป็นตายเลยครับ

ที่ผมนั่งหลังแข็ง เพราะอะไรเหรอครับ ขบวน40 ที่ผมนั่งมาเต็มทุกที่นั่ง เบาะผมเอนไม่ได้ ส่วนเบาะคนข้างหน้า มีระบบเอนอัตโนมัติ พิงปุ๊ปเอนปั๊ป เบาะโยกเยกไปมา เหมือนมันจะหลุดแหลไม่หลุดแหล