ก่อนอื่นต้องขออธิบายก่อนน่ะครับ ผมกับแฟนเราเรียนแพทย์ที่ต่างประเทศด้วยกันทั้งสองคน ผมอายุ24 แฟนอายุ20 อยู่ห่างไกลพ่อแม่ เราคบกันมา 3ปีกว่า อยู่บ้านด้วยกันทุกวัน แต่พักหลังๆ มานี้แฟนผมเริ่มมีอาการผิดปกติ คือชอบกลับบ้านดึกทุกวันและบางวันก็อ้างว่าไปนอนบ้านเพื่อน พอผมโทรตาม เธอก็ไม่รับสาย บางทีปิดเครื่องหายไปเลยทั้งคืน กลับมาอีกทีก็ดึกของอีกวัน มีอยู่วันหนึ่งผมจับได้ว่าแฟนผม ไปนอนกับผู้ชายคนอื่น ผมทะเลาะกันหนักมาก ผมให้เธอเลือกระหว่างผมกับเขา  แฟนผมบอกว่า เขาเลือกไม่ได้ เขาไม่รู้ว่าจะเลือกใคร เขารักทั้งสองคน เขาเลยขอเวลาผม. อ้อ!!!ผมลืมบอก!!!!!!!ผู้ชายคนนั้นเขาก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ผมเคยขอร้องเขาแล้ว ว่าให้เลิกยุ่งกับแฟนผมได้ไหม เขาบอกว่าเขาไม่รับปาก และผมก็เคยขอร้องแฟนผมเช่นกันว่า พอเหอะ!!! เลิกทำตัวแบบนี้ได้ไหม? ผมพร้อมที่จะให้อภัยคุณ ขอแค่คุณเลิกยุ่งกับมัน ผมนิ่ทั้งร้องไห้จนแทบจะกราบตีน T.T แต่ก็ไม่เป็นผล ในขณะที่ผมร้องไห้อ้อนวอนเธอนั้น...ผู้ชายคนนั้นโทมา และให้เธอออกไปหาเพียงเพราะว่ามีของจะให้...และแล้วเธอก็รีบออกไปหามัน แล้วบอกว่า กินยาแก้ปวดหัวแล้วนอนพักผ่อนน่ะ เดี๋ยวเธอจะรีบไปรีบกลับ !!!!!!!!!!! ทิ้งให้ผมนอนร้องไห้เจ็บใจที่บ้านคนเดียว พี่ๆรู้ไหมครับ เธอกลับมาเช้าของอีกวัน ผมนิ่ปวดใจสุดๆ ต่อมาไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เธอบอกกับผมว่าเธออยากออกไปอยู่คนเดียว ผมเลยให้เธอออกไปอยู่คนเดียว เธอไม่ยอมบอกผมว่าเธอไปอยู่ที่ไหนกับใคร จากที่เมื่อก่อนเธอไม่เคยห่างผมไปไหน ตัวติดกันตลอด พี่ๆ คิดว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ  ตอนนี้เธอคุยกับผมและก็ยังคุยกับคนนั้นอยู่ บางวันเธอก็มาหาแล้วก็รีบกลับ บางวันก็มานอนค้าง พี่ๆว่าผมควรจะตัดใจจากเธอดีไหม? ผมรู้สึกว่าเธอไม่แคร์ผมเลย เหมือนเธอแคร์คนอื่นมากกว่าผม แค่เขาโทรมาเธอก็รีบกลับล่ะ บางวันโทไปก็ไม่รับ แถมไม่โทรกลับอีกด้วย ผมเองก็อยากจะตัดใจ แต่มันทำไม่ได้สักที ผมไม่รู้ว่าผมควรจะทำอย่างไรดี ช่วยแนะนำแนวทางให้ทีครับ อยู่ที่นี้ห่างไกลครอบครัวส่ะเหลือเกิน T.T