Railway trip ครั้งนี้ นั่งสายใต้ค่ะ สุดสายที่สถานีสุไหงโกลก จ. นราธิวาส ที่ตัดสินใจไปเพราะอยากรู้ อยากลองนั่งรถไฟทุกสายในประเทศไทย ตอนนี้เก็บเส้นทางเรื่อยๆค่ะ ตอนจองตั๋วรถเราเลือกตู้นอน การเดินทางเส้นนี้ในใจผ่านสามชายแดนจังหวัดภาคใต้ แอบหวั่นเหมือนกัน เพราะกลัวอันตราย เลยจองไปและกลับมาหาดใหญ่เลย ตอนซื้อตั๋วขากลับ พนักงานหญิงที่หัวลำโพงเหวี่ยงมาก เรากลัวเต็มอ่ะ ไม่มีที่นั่ง ไม่กลับทำไงได้ เธอบอกว่ามีรถไฟท้องถิ่นอยู่ เราบอก เหรอคะ เดี๋ยวจองที่นู่นก็ได้ แต่เธอก็ขอบัตร ปชช. เราไปจองให้อยู่ *** รถไฟออกบ่ายโมง ตอนขึ้นไปที่โบกี้รู้สึกตกใจ ในใจคิดว่าตู้นอนแบบใหม่เบาะสีแดง ความจริงคือห้องพัดลมผสมแอร์ 5555 รถไฟตู้นอนแบบใหม่เดินทางถึงหาดใหญ่ จ. สงขลา เป็นรถไฟที่มีขบวนรถไฟที่ยาวมาก 15 โบกี้ แน่ะ ลากไปหนู โบกี้ 14-15 เป็นตู้นอน(แอร์+พัดลม) เราได้โบกี้ 14 ขอนอนเตียงล่าง เพราะอยากเห็นวิวผ่านทางหน้าต่าง รอบแล้ว ไปหนองคาย นอนเตียงบน ไม่เห็นไรเลย ราคาตั๋ว 800 กว่าบาท
ตามเวลาถึงสถานีสุไหงโกลก 10.45 น. ขากลับจากสุไหงโกลก-หาใดหญ่ รถออก 11.30 น.
ต่อจากนี้เป็นการรีวิวบวกบ่นของเราเอง ระหว่างรอรถออกจากหัวลำโพง มีตำรวจตรวจสิ่งของ กระเป๋าคือตรงนี้เราต้องอยู่ประจำที่นั่ง มีคนไม่อยู่ ตำรวจถามของใคร ขอดูตั๋ว ใครกระเป๋าใบใหญ่ ตำรวจหยิบขึ้นมาเขย่า และถามลงไหน รถไฟออกชานชาลามาจอดพักก่อนถึงสะพานเพื่อรอรรถไฟอีกขบวนที่กำลังเข้าหัวลำโพง นายสถานีมาตรวจตั๋ว ในตู้มีชั้นวางของบนศรีษะและชั้นวางด้านข้าง
ลุงนั่งตรงข้ามมีกล่อง สิบกว่าชิ้น เจ้าหน้าที่เลยบอกพกของมาเยอะเกินไป ต้องจ่ายเงิน ที่ได้ยินคือ 240 บาท คือเยอะเกินกว่าจำนวนคน เราพกได้ไม่เกินสองชิ้นป่ะ แล้วลุงแกก็ชวนคุย ถามลงไหน เราบอกไปโกลกค่ะ บ้านอยู่นั่นเหรอ เลยบอกนั่งรถไฟเล่น เราอินดี้ รถไฟจอดรับคนตามสถานีต่างๆ จอดบ่อยมาก สถานีในกรุงเทพ มีคนเดินขายของบนรถไฟ แม่ค้าขึ้นมาตั้งแต่หัวลำโพงละ เดินวนไปวนมา แม่ค้าขึ้นตามสถานีก็มี
เราซื้อก๋วยเตี๋ยวราชบุรี กล่องละ 10 บาท ขายดีมาก ถือขึ้นมาหมดละ น่ากินมาก
โต๊ะวางของถูกพับเก็บไว้ข้างล่างระหว่างที่นั่ง สามารถเอามากางเพื่อใช้วางของได้
ถึงสถานีหัวหิน ใกล้ค่ำ เจ้าหน้าที่กางเตียงให้ เร็วจัง ตลอดคืนไม่ค่อยได้นอน อาจจะตื่นเต้นบวกกับ เวลารถไฟจอดที่สถานีระหว่างทางมีแม่ค้าขึ้นขายของ ตีสองถึงชุมพรขายโจ๊ก กะเพาะปลา ถึงชุมทางทุ่งสง จ.สุราษฯ รู้สึกรถจอดนานเกินไป เริ่มจอดนานตั้งแต่สถานีท่าชนะ คิดว่ารถไฟถึงเลทแน่เลย ทำใจนะ เรื่องรถไฟเลท
ตื่นเช้า ไปแปรงฟัน ผ่านสถานีพัทลุง เจอภูเขาเยอะ รูปร่างแปลกตาดี
ถึงสถานีหาดใหญ่ มีแม่ค้าขายไก่ทอด โดยใส่ไก่ในถาดกลมละวางบนศรีษะ เดิน คือได้ยินมานานตั้งแต่สมัยเด็กๆละ ไก่ทอดหาดใหญ่ ซื้อกินดูดิ น่องไก่ 2 ข้าวเหนียว 1 ทั้งหมด 70 บาท หูว แพงเหมือนกัน ไก่สีส้มเชียว
เจ้าหน้าที่มาเก็บเตียงอีกทีตอน สาย หันมองในตู้ คนหายไปเยอะเหมือน ที่ลงใต้ ส่วนใหญ่ใส่ผ้าคลุมศรีษะ รถไฟออกตัว ทหารเดินถือปืนยาวเดินตรวจ (ข่มขู่ๆ) ทหารสองนายมาขอดูตั๋ว สอบถามเรื่องการเดินทางไปสามจังหวัดภาคใต้ ขอดูบัตรปชช แกเอาไปถ่ายรูปน่าจะลงในกลุ่มไลน์เพื่อเชคดูประวัติไรงี้ป่ะ คิดเอง ถามเราไปทำอะไร เราบอกเที่ยว คือคนไม่ค่อยไปเที่ยวใต้กันป่ะ มีแต่เราทำงี้ ส่วนใหญ่ไปแค่หาดใหญ่ ลุงตรงข้ามโดนทักอีกรอบขนของเยอะ ทหารเห็นกล้องเลยถามซื้อมาเท่าไหร่ ลุงตรงข้ามแกมาโม้เลย บอกร้านทำกล้องอยู่ประตูน้ำ บอกกล้องเรามาจากไต้หวันไม่เท่าไหร่ ของญี่ปุ่นดีกว่า ตีเนียนทหารเลย ใครกระเป๋าใบใหญ่ให้เปิดออกให้ทหารดู มีคนไม่อยู่เฝ้าของ โดนทหารสอบถามใหญ่ ตลอดทาง มีทหารและตำรรวจนั่งเป็นเพื่อนจนถึงโกลก เสียงวิทยุสื่อสารตลอด ไม่กล้าหันมอง เลยมองข้างทางมีป่าต้นไม้เยอะ อุดมสมบูรณ์ ถนนทอดยาวขนานกับทางรถไฟ รถไม่มี นานๆเจอคัน
ใกล้ถึงสถานี ถึงเจอรถเยอะ คนเยอะ บางสถานที เงียบมาก มีแต่บ้าน ไม่เจอคน มีรถตำรวจเปิดไฟหวอไล่รถคันนึงด้วย มีป้อมทหารตรวจรถเป็นจุดๆ เราไม่อยากนั่งอยู่เฉยๆ เลยเดินสำรวจรถไฟ ไปโบกี้ 13 ตู้นอนเหมือนกันแบบพัดลม รู้สึกถึงความเหนียวและร้อนอ้าว
ถัดจากตู้นี้เป็นตู้ธรรมดา แบบนั่ง ตอนอยู่หัวลำโพง ตู้แรกๆรู้สึกป้ายเป็นกรุงเทพ-หาดใหญ่นะ มันเป็นขบวนลงสายใต้แหละ กรุงเทพ-โกลก มีแค่ 3-4ตู้ไม่แน่ใจ รถไฟยาวมาก น่าเก็บถ่ายรูปไว้
นึกขึ้นอยากถ่ายรูปทางรถไฟตู้ท้ายขบวน เลยเดินไป เจอทหารนั่งเบาะว่างละคนเลย ตู้สุดท้ายมีเด็กเยอะมาก เจอคนอิสลามใส่ผ้าคลุมสีดำเห็นแค่ลูกตา ดูน่าเกรงขามส่วนผู้ชายใส่ชุดขาวมีหมวก นั่งนิ่ง ขณะถ่ายรูปรางรถไฟ ตู้โคลงเคลงมาก ทหารมองนะ แต่ไม่ได้พูดอะไร หนูแค่มาถ่ายรูปวิวค่า ไม่กล้าอยู่นาน
กลับนั่งที่เหมือนเดิม เจอน้องผู้หญิงคนนึงอายุ 16 หลังจากคุยขอแอดเฟส งงหน่อยๆ 555 เราตีหน้ามึนหาเพื่อนคุยเฉยๆน่ะ เธอกลับบ้านที่ปัตตานีกับพ่อแม่ในรอบสามปี มาเรียนที่กรุงเทพ
ไปถึงสถานีโกลก บ่ายโมงกว่า 5555 เราถามเจ้าหน้าที่ประจำตู้เรา ว่าเราจองตั๋วอันนี้สามารถขึ้นต่อเลยได้ไหม เขาบอกได้ จะแวะทำอะไรหรือเปล่า เราบอกไม่แวะ เขาเลยให้อยู่บนรถรอเปลี่ยนหัว เพราะตอนนี้เวลาเลทมาก เอาจริงๆก็ต้องลงรถอ่ะนะ ทหารเข้ม
สถานีปัตตานี
สถานียะลา
สถานีสุไหง โกลก
ขากลับคนรอขึ้นเต็มเลย สถานี้นี้ทำรั้วยาวกั้นไว้ ให้เข้าที่ประตูเดียวซึ่งมีป้อมทหารตรวจเข้ม หลังจากเปลี่ยนหัวกลับแล้ว ขึ้นรถหาที่นั่ง ทุกคนพูดภาษาท้องถิ่นหรือเปล่า ฟังไม่ออก จะใต้ก็ไม่ใช่ ทุกคนผิวเข้มหมดเรามาแปลก ถ่ายรูปที่สถานีอีกนิดหน่อย เจอสห ชี้หน้า ชี้เราป่าววะ ประมาณไม่ให้ถ่าย คิดในใจ ขอโทษค่ะ ถ้าทำอะไรผิดไป ซื้อน้ำเปล่าขวด 15 บาทแน่ะ ตอนขามาขวด 10 บาทจากแม่ค้าขายของบนรถไฟ ถึงสถานีหาดใหญ่ 5 โมงเย็นเกือบหกโมง ขามาทหารคนเดิมมาตรวจกับตำรวจอีกคน ดูตั๋ว ซักถามการเดินทาง เราใส่แว่นดำ ตำรวจชี้ให้ถอด คือหนูแสบตาค่ะ ใส่แว่นดำแล้วเหมือนผู้ร้ายไรงี้ พอถอดออก ทหารจำเราได้เลยถามว่ากลับแล้ว เราก็ยิ้ม มีคนขนไก่ขึ้นรถด้ววย ต้องจ่ายค่าขนส่งด้วยนะคะ จ่ายกับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วมาพร้อมทหารอีกสองนาย
สถานีนี้ชื่อยาวและแปลก เคยอ่านในกระทู้หนึ่ง เลยถ่ายบ้างแต่ไม่ทัน ได้แค่นี้
ตัดสินใจพักที่หาดใหญ่หนึ่งคืน พักที่ The hive five hostel ห้องแอร์ คืนละ 300 มัดจำ 100 บาท ห้องรวม ห้องน้ำรวม เตียงสองชั้น มีผ้าขนหนูให้ ตอนแรกหนาวเพราะเปิดแอร์ แต่พอสี่ทุ่มมีคนปิด ร้อนเลย
โฮสเทลอยู่ใกล้ตลาดกิมหยง สามารถเดินจากสถานีหาดใหญ่มาได้เลย อาบน้ำนอน ตื่นเช้ามาเดินเที่ยวแถวนั้น
เราสามารถนั่งรถตู้ที่ตลาดเกษตรไปท่าเรือปากบาราเพื่อไปเกาหลีเป๊ะได้ค่ะ โดยนั่งสองแถวจากปากซอยตลาดกิมหยงไปตลาดเกษตร คนละ 10 บาท มันจะมีรถเล็กๆค่ะ เห็นเราเดินถามเราไปไหน เราสอบถามไปตลาดเกษตรคิดเรา 80 บาท แพงนะ คิดราคาเหมาป่ะเนี่ย นั่งรถสองแถวเล่นค่ะ หนึ่งรอบ จริงๆคือเอ๋อ ลืมกดกริ่งลง เลยไม่ไปไหนละค่ะ กลับกรุงเทพดีกว่า
ก่อนเข้าสถานีหาดใหญ่มีที่แสกนของและตัว เหมือนสนามบินเลย จองตั๋วรถไฟ เบาะนั่งค่ะ ประหยัด ได้รถรอบบ 14.45 น. พนักงานบอกตู้นอนเต็มแล้ว เหลือแต่นั่งเราเอาค่ะ อยากได้ประสบการณ์นั่งรถไฟชั้นสามข้ามคืน เรารอรถตั้ง 11 โมง หาม้านั่งนอนแถวสถานี ตำรวจเห็นมาถามไปไหน เราเลยเอาตั๋วให้ดู เขาชี้บอกเราว่าขบวนนี้นะตู้ที่เท่าไหร่ ซึ่งขบวนเราจอดรอยู่แล้ว แต่หัวรถจักรไม่มี นั่งรอ นอนรอ เดินเล่นรอ สถานีใหญ่มาก ทำอุโมงค์ใต้สถานีด้วย ทางเข้าทางออก คนละมุมเลย แดดเริ่มส่องเลยเอากระเป๋าไปจองที่ และเดินไปนั่งข้างใน เห็นหัวจักรเข้ามา ตกใจวิ่งออกมา ตำรวจถามไปไหน เราบอกไปหาดใหญ่ แกเลยวอเรียกให้จอด เพื่อเราคนเดียว - - เขาแค่ย้ายชานชาลาจาก 1 ไป 2 เพราะจะมีขบวนอื่นใช้จอดชานชาลา 1 รถออกจริงๆคือ 6 โมง 555555555555 สาเหตุคือ ขบวนเรา หาดใหญ่-กรุงเทพ มี 7 ขบวนต้องรอขบวนจากยะลา-กรุงเทพ เพื่อไปพร้อมกัน ซึ่งขบวนกรุงเทพ-ยะลาพึ่งมาถึงหาดใหญ่ประมาณบ่ายสาม เดินทางเข้ายะลา เปลี่ยนหัวกลับเข้ามาหาดใหญ่และนำขบวนยะลามาต่อกับขบวนเรา สายเราคือ ยะลา-กรุงเทพ
เราได้ที่นั่งริมทางเดิน ดีค่ะ เพราะว่านั่งริมหน้าต่างไม่ดีกับตัวเอง เพราะเราจะถูกคนนั่งนอกปิดทาง เรายิ่งไม่ชอบอยู่เฉยๆ อยากเดินเล่น เข้าห้องน้ำสะดวกด้วย เบาะเรามีคนขึ้นจากสถานีนึงลงอีกสถานีนึงซึ่งแค่สถานีเดียว มีงี้ด้วย รถไฟสายใต้มีเยอะจัง ทั้งขบวนจากกรุงเทพและท้องถิ่น คือเขานิยมเดินทางโดยรถไฟหรือเปล่านะ คนนั่งริมหน้าต่างเบาะเราพึ่งมาขึ้นตอนสถานีพัทลุง คือเราตั้งใจว่าจะไม่หลับเว้ย กลัว เป็นผู้หญิงเดินทางคนเดียว แต่ตาเริ่มปิดวูบเป็นพักๆ คนนั่งริมหน้าต่างเป็นผู้ชายชวนเราคุย ไปๆมา คนนั่งตรงข้ามเราก็ร่วมวงสนทนาด้วย เบาะข้างเราก็คุยเป็นวงใหญ่ ปรากฏว่าตื่นเลยได้ขยับกล้ามเนื้อปาก ทุกคนแปลกใจเรื่องเรานั่งรถไฟลงใต้ ทำไมมมม เราอยากนั่ง โอเคนะ ตีสามเริ่มหนาวเย็น เสื้อแขนยาวไม่มี กะเอามาแต่มันจะลำบากตัวเองเลยไม่เอามา บางสถานีจอดรอ มีคนขายตามทางหน้าต่างรถไฟ ถูกน้ำ 10 บาท ข้าวมันไก่ กะเพรา 20 บาท ถูกมาก ทั้งนี้ทั้งนั้นบางเจ้าอ่ะ คนทะยอยลงและขึ้นเรื่อยๆ น้ำที่ขายบนรถไฟแพงน้ำเปล่าขายดีเหลือแต่ โออิชิขวด 16 บาท ขาย 25 บาท เราซื้อนะ หิวน้ำและคอยปลุกตัวเอง เดินยืดเส้นยืดสาย อยากเดินเล่นแต่ตู้ต่อไปติดตรงเป็นตู้ปรับอากาศ ตลอดทางตอนกลางคืน ระหว่างจุดเชื่อมตู้ เป็นที่สูบบุหรี่ สูบทั้งคืน ถ้าเกิดใครเช้ามาใกล้ จะวิ่งหาเจ้าหน้าที่นะ หกโมงเช้า ถึงสถานีหัวหินแล้ว เจ็บก้น นั่งนาน เหนื่อยล้าร่างกาย อยากถึงกรุงเทพแล้ว อยากกอาบน้ำและโดดขึ้นเตียงนอน คนนั่งริมหน้า กินข้าวที่แม่ห่อให้มา แบ่งให้เรากินเป็นปลาหวานตากแห้ง
เคยกินแต่ปลาทอดตัวเล็กๆ ลองชิมดูเขาบอกให้กินเห็นไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อเย็นวาน กินแต่น้ำ คือตูไม่หิว -ข้าวเหนียวเนื้อทอดตั้งแต่หาดใหญ่ อิ่ม ดูบรรยากาศรถไฟ ให้ความรู้สึกอีกแบบ อิ่มประสบการณ์มากกว่า คือเบาะว่างทุกคนจะจับจองนอนคนละเบาะเหยียดตัวกัน ชีวิตบนรถไฟชั้นสามเดินทางข้ามคืนจากใต้เข้ากรุงเทพ เราถือเป็นประสบการณ์ที่ดีนะ ได้เจออะไรหลายอย่างแปลกใหม่ เรารอให้เขากินก่อนละค่อยกินปลาหวานเสียบไม้ ถึงสถานีเพชรบุรี เราซื้อข้าวกล่องอิสลาม ข้าวผัดปู 20 บาท ข้าวเช้า
ถึงกรุงเทพ 11 โมงเช้า 17 ชั่วโมงของการเดินทาง 24 ชั่วโมง ตั้งแต่เริ่มรอรถไฟ นับเป็นความอดทน ทรหดจริงๆ แต่ให้ขึ้นอีกขอคิดอีกที ได้เจอคนรู้จักเพิ่มขึ้น ได้เพื่อนคุยระหว่างทาง เจอคนสงขลาบอกมาหาดใหญ่แล้วต้องไปทะเลสาบสงขลาไม่งั้นถือว่ามาไม่ถึง ไม่ได้เตรียมข้อมูลมา ตอนแรกลังเลเที่ยวไหนดี ถ้ารู้ว่านั่งสองแถวไปได้ ไปเลย TT
มีวิดีโอประกอบและเพจรูปจ้า
https://www.youtube.com/watch?v=RPC823wfy_g
https://web.facebook.com/pg/bokuxpsotus/photos/?ref=page_internal
[CR] Railway Trip 5: นั่งรถไฟสุดสายใต้ กรุงเทพ-สถานีสุไหงโกลก
ตามเวลาถึงสถานีสุไหงโกลก 10.45 น. ขากลับจากสุไหงโกลก-หาใดหญ่ รถออก 11.30 น.
ต่อจากนี้เป็นการรีวิวบวกบ่นของเราเอง ระหว่างรอรถออกจากหัวลำโพง มีตำรวจตรวจสิ่งของ กระเป๋าคือตรงนี้เราต้องอยู่ประจำที่นั่ง มีคนไม่อยู่ ตำรวจถามของใคร ขอดูตั๋ว ใครกระเป๋าใบใหญ่ ตำรวจหยิบขึ้นมาเขย่า และถามลงไหน รถไฟออกชานชาลามาจอดพักก่อนถึงสะพานเพื่อรอรรถไฟอีกขบวนที่กำลังเข้าหัวลำโพง นายสถานีมาตรวจตั๋ว ในตู้มีชั้นวางของบนศรีษะและชั้นวางด้านข้าง
ลุงนั่งตรงข้ามมีกล่อง สิบกว่าชิ้น เจ้าหน้าที่เลยบอกพกของมาเยอะเกินไป ต้องจ่ายเงิน ที่ได้ยินคือ 240 บาท คือเยอะเกินกว่าจำนวนคน เราพกได้ไม่เกินสองชิ้นป่ะ แล้วลุงแกก็ชวนคุย ถามลงไหน เราบอกไปโกลกค่ะ บ้านอยู่นั่นเหรอ เลยบอกนั่งรถไฟเล่น เราอินดี้ รถไฟจอดรับคนตามสถานีต่างๆ จอดบ่อยมาก สถานีในกรุงเทพ มีคนเดินขายของบนรถไฟ แม่ค้าขึ้นมาตั้งแต่หัวลำโพงละ เดินวนไปวนมา แม่ค้าขึ้นตามสถานีก็มี
เราซื้อก๋วยเตี๋ยวราชบุรี กล่องละ 10 บาท ขายดีมาก ถือขึ้นมาหมดละ น่ากินมาก
โต๊ะวางของถูกพับเก็บไว้ข้างล่างระหว่างที่นั่ง สามารถเอามากางเพื่อใช้วางของได้
ถึงสถานีหัวหิน ใกล้ค่ำ เจ้าหน้าที่กางเตียงให้ เร็วจัง ตลอดคืนไม่ค่อยได้นอน อาจจะตื่นเต้นบวกกับ เวลารถไฟจอดที่สถานีระหว่างทางมีแม่ค้าขึ้นขายของ ตีสองถึงชุมพรขายโจ๊ก กะเพาะปลา ถึงชุมทางทุ่งสง จ.สุราษฯ รู้สึกรถจอดนานเกินไป เริ่มจอดนานตั้งแต่สถานีท่าชนะ คิดว่ารถไฟถึงเลทแน่เลย ทำใจนะ เรื่องรถไฟเลท
ตื่นเช้า ไปแปรงฟัน ผ่านสถานีพัทลุง เจอภูเขาเยอะ รูปร่างแปลกตาดี
ถึงสถานีหาดใหญ่ มีแม่ค้าขายไก่ทอด โดยใส่ไก่ในถาดกลมละวางบนศรีษะ เดิน คือได้ยินมานานตั้งแต่สมัยเด็กๆละ ไก่ทอดหาดใหญ่ ซื้อกินดูดิ น่องไก่ 2 ข้าวเหนียว 1 ทั้งหมด 70 บาท หูว แพงเหมือนกัน ไก่สีส้มเชียว
เจ้าหน้าที่มาเก็บเตียงอีกทีตอน สาย หันมองในตู้ คนหายไปเยอะเหมือน ที่ลงใต้ ส่วนใหญ่ใส่ผ้าคลุมศรีษะ รถไฟออกตัว ทหารเดินถือปืนยาวเดินตรวจ (ข่มขู่ๆ) ทหารสองนายมาขอดูตั๋ว สอบถามเรื่องการเดินทางไปสามจังหวัดภาคใต้ ขอดูบัตรปชช แกเอาไปถ่ายรูปน่าจะลงในกลุ่มไลน์เพื่อเชคดูประวัติไรงี้ป่ะ คิดเอง ถามเราไปทำอะไร เราบอกเที่ยว คือคนไม่ค่อยไปเที่ยวใต้กันป่ะ มีแต่เราทำงี้ ส่วนใหญ่ไปแค่หาดใหญ่ ลุงตรงข้ามโดนทักอีกรอบขนของเยอะ ทหารเห็นกล้องเลยถามซื้อมาเท่าไหร่ ลุงตรงข้ามแกมาโม้เลย บอกร้านทำกล้องอยู่ประตูน้ำ บอกกล้องเรามาจากไต้หวันไม่เท่าไหร่ ของญี่ปุ่นดีกว่า ตีเนียนทหารเลย ใครกระเป๋าใบใหญ่ให้เปิดออกให้ทหารดู มีคนไม่อยู่เฝ้าของ โดนทหารสอบถามใหญ่ ตลอดทาง มีทหารและตำรรวจนั่งเป็นเพื่อนจนถึงโกลก เสียงวิทยุสื่อสารตลอด ไม่กล้าหันมอง เลยมองข้างทางมีป่าต้นไม้เยอะ อุดมสมบูรณ์ ถนนทอดยาวขนานกับทางรถไฟ รถไม่มี นานๆเจอคัน
ใกล้ถึงสถานี ถึงเจอรถเยอะ คนเยอะ บางสถานที เงียบมาก มีแต่บ้าน ไม่เจอคน มีรถตำรวจเปิดไฟหวอไล่รถคันนึงด้วย มีป้อมทหารตรวจรถเป็นจุดๆ เราไม่อยากนั่งอยู่เฉยๆ เลยเดินสำรวจรถไฟ ไปโบกี้ 13 ตู้นอนเหมือนกันแบบพัดลม รู้สึกถึงความเหนียวและร้อนอ้าว
ถัดจากตู้นี้เป็นตู้ธรรมดา แบบนั่ง ตอนอยู่หัวลำโพง ตู้แรกๆรู้สึกป้ายเป็นกรุงเทพ-หาดใหญ่นะ มันเป็นขบวนลงสายใต้แหละ กรุงเทพ-โกลก มีแค่ 3-4ตู้ไม่แน่ใจ รถไฟยาวมาก น่าเก็บถ่ายรูปไว้
นึกขึ้นอยากถ่ายรูปทางรถไฟตู้ท้ายขบวน เลยเดินไป เจอทหารนั่งเบาะว่างละคนเลย ตู้สุดท้ายมีเด็กเยอะมาก เจอคนอิสลามใส่ผ้าคลุมสีดำเห็นแค่ลูกตา ดูน่าเกรงขามส่วนผู้ชายใส่ชุดขาวมีหมวก นั่งนิ่ง ขณะถ่ายรูปรางรถไฟ ตู้โคลงเคลงมาก ทหารมองนะ แต่ไม่ได้พูดอะไร หนูแค่มาถ่ายรูปวิวค่า ไม่กล้าอยู่นาน
กลับนั่งที่เหมือนเดิม เจอน้องผู้หญิงคนนึงอายุ 16 หลังจากคุยขอแอดเฟส งงหน่อยๆ 555 เราตีหน้ามึนหาเพื่อนคุยเฉยๆน่ะ เธอกลับบ้านที่ปัตตานีกับพ่อแม่ในรอบสามปี มาเรียนที่กรุงเทพ
ไปถึงสถานีโกลก บ่ายโมงกว่า 5555 เราถามเจ้าหน้าที่ประจำตู้เรา ว่าเราจองตั๋วอันนี้สามารถขึ้นต่อเลยได้ไหม เขาบอกได้ จะแวะทำอะไรหรือเปล่า เราบอกไม่แวะ เขาเลยให้อยู่บนรถรอเปลี่ยนหัว เพราะตอนนี้เวลาเลทมาก เอาจริงๆก็ต้องลงรถอ่ะนะ ทหารเข้ม
สถานีปัตตานี
สถานียะลา
สถานีสุไหง โกลก
ขากลับคนรอขึ้นเต็มเลย สถานี้นี้ทำรั้วยาวกั้นไว้ ให้เข้าที่ประตูเดียวซึ่งมีป้อมทหารตรวจเข้ม หลังจากเปลี่ยนหัวกลับแล้ว ขึ้นรถหาที่นั่ง ทุกคนพูดภาษาท้องถิ่นหรือเปล่า ฟังไม่ออก จะใต้ก็ไม่ใช่ ทุกคนผิวเข้มหมดเรามาแปลก ถ่ายรูปที่สถานีอีกนิดหน่อย เจอสห ชี้หน้า ชี้เราป่าววะ ประมาณไม่ให้ถ่าย คิดในใจ ขอโทษค่ะ ถ้าทำอะไรผิดไป ซื้อน้ำเปล่าขวด 15 บาทแน่ะ ตอนขามาขวด 10 บาทจากแม่ค้าขายของบนรถไฟ ถึงสถานีหาดใหญ่ 5 โมงเย็นเกือบหกโมง ขามาทหารคนเดิมมาตรวจกับตำรวจอีกคน ดูตั๋ว ซักถามการเดินทาง เราใส่แว่นดำ ตำรวจชี้ให้ถอด คือหนูแสบตาค่ะ ใส่แว่นดำแล้วเหมือนผู้ร้ายไรงี้ พอถอดออก ทหารจำเราได้เลยถามว่ากลับแล้ว เราก็ยิ้ม มีคนขนไก่ขึ้นรถด้ววย ต้องจ่ายค่าขนส่งด้วยนะคะ จ่ายกับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วมาพร้อมทหารอีกสองนาย
สถานีนี้ชื่อยาวและแปลก เคยอ่านในกระทู้หนึ่ง เลยถ่ายบ้างแต่ไม่ทัน ได้แค่นี้
ตัดสินใจพักที่หาดใหญ่หนึ่งคืน พักที่ The hive five hostel ห้องแอร์ คืนละ 300 มัดจำ 100 บาท ห้องรวม ห้องน้ำรวม เตียงสองชั้น มีผ้าขนหนูให้ ตอนแรกหนาวเพราะเปิดแอร์ แต่พอสี่ทุ่มมีคนปิด ร้อนเลย
โฮสเทลอยู่ใกล้ตลาดกิมหยง สามารถเดินจากสถานีหาดใหญ่มาได้เลย อาบน้ำนอน ตื่นเช้ามาเดินเที่ยวแถวนั้น
เราสามารถนั่งรถตู้ที่ตลาดเกษตรไปท่าเรือปากบาราเพื่อไปเกาหลีเป๊ะได้ค่ะ โดยนั่งสองแถวจากปากซอยตลาดกิมหยงไปตลาดเกษตร คนละ 10 บาท มันจะมีรถเล็กๆค่ะ เห็นเราเดินถามเราไปไหน เราสอบถามไปตลาดเกษตรคิดเรา 80 บาท แพงนะ คิดราคาเหมาป่ะเนี่ย นั่งรถสองแถวเล่นค่ะ หนึ่งรอบ จริงๆคือเอ๋อ ลืมกดกริ่งลง เลยไม่ไปไหนละค่ะ กลับกรุงเทพดีกว่า
ก่อนเข้าสถานีหาดใหญ่มีที่แสกนของและตัว เหมือนสนามบินเลย จองตั๋วรถไฟ เบาะนั่งค่ะ ประหยัด ได้รถรอบบ 14.45 น. พนักงานบอกตู้นอนเต็มแล้ว เหลือแต่นั่งเราเอาค่ะ อยากได้ประสบการณ์นั่งรถไฟชั้นสามข้ามคืน เรารอรถตั้ง 11 โมง หาม้านั่งนอนแถวสถานี ตำรวจเห็นมาถามไปไหน เราเลยเอาตั๋วให้ดู เขาชี้บอกเราว่าขบวนนี้นะตู้ที่เท่าไหร่ ซึ่งขบวนเราจอดรอยู่แล้ว แต่หัวรถจักรไม่มี นั่งรอ นอนรอ เดินเล่นรอ สถานีใหญ่มาก ทำอุโมงค์ใต้สถานีด้วย ทางเข้าทางออก คนละมุมเลย แดดเริ่มส่องเลยเอากระเป๋าไปจองที่ และเดินไปนั่งข้างใน เห็นหัวจักรเข้ามา ตกใจวิ่งออกมา ตำรวจถามไปไหน เราบอกไปหาดใหญ่ แกเลยวอเรียกให้จอด เพื่อเราคนเดียว - - เขาแค่ย้ายชานชาลาจาก 1 ไป 2 เพราะจะมีขบวนอื่นใช้จอดชานชาลา 1 รถออกจริงๆคือ 6 โมง 555555555555 สาเหตุคือ ขบวนเรา หาดใหญ่-กรุงเทพ มี 7 ขบวนต้องรอขบวนจากยะลา-กรุงเทพ เพื่อไปพร้อมกัน ซึ่งขบวนกรุงเทพ-ยะลาพึ่งมาถึงหาดใหญ่ประมาณบ่ายสาม เดินทางเข้ายะลา เปลี่ยนหัวกลับเข้ามาหาดใหญ่และนำขบวนยะลามาต่อกับขบวนเรา สายเราคือ ยะลา-กรุงเทพ
เราได้ที่นั่งริมทางเดิน ดีค่ะ เพราะว่านั่งริมหน้าต่างไม่ดีกับตัวเอง เพราะเราจะถูกคนนั่งนอกปิดทาง เรายิ่งไม่ชอบอยู่เฉยๆ อยากเดินเล่น เข้าห้องน้ำสะดวกด้วย เบาะเรามีคนขึ้นจากสถานีนึงลงอีกสถานีนึงซึ่งแค่สถานีเดียว มีงี้ด้วย รถไฟสายใต้มีเยอะจัง ทั้งขบวนจากกรุงเทพและท้องถิ่น คือเขานิยมเดินทางโดยรถไฟหรือเปล่านะ คนนั่งริมหน้าต่างเบาะเราพึ่งมาขึ้นตอนสถานีพัทลุง คือเราตั้งใจว่าจะไม่หลับเว้ย กลัว เป็นผู้หญิงเดินทางคนเดียว แต่ตาเริ่มปิดวูบเป็นพักๆ คนนั่งริมหน้าต่างเป็นผู้ชายชวนเราคุย ไปๆมา คนนั่งตรงข้ามเราก็ร่วมวงสนทนาด้วย เบาะข้างเราก็คุยเป็นวงใหญ่ ปรากฏว่าตื่นเลยได้ขยับกล้ามเนื้อปาก ทุกคนแปลกใจเรื่องเรานั่งรถไฟลงใต้ ทำไมมมม เราอยากนั่ง โอเคนะ ตีสามเริ่มหนาวเย็น เสื้อแขนยาวไม่มี กะเอามาแต่มันจะลำบากตัวเองเลยไม่เอามา บางสถานีจอดรอ มีคนขายตามทางหน้าต่างรถไฟ ถูกน้ำ 10 บาท ข้าวมันไก่ กะเพรา 20 บาท ถูกมาก ทั้งนี้ทั้งนั้นบางเจ้าอ่ะ คนทะยอยลงและขึ้นเรื่อยๆ น้ำที่ขายบนรถไฟแพงน้ำเปล่าขายดีเหลือแต่ โออิชิขวด 16 บาท ขาย 25 บาท เราซื้อนะ หิวน้ำและคอยปลุกตัวเอง เดินยืดเส้นยืดสาย อยากเดินเล่นแต่ตู้ต่อไปติดตรงเป็นตู้ปรับอากาศ ตลอดทางตอนกลางคืน ระหว่างจุดเชื่อมตู้ เป็นที่สูบบุหรี่ สูบทั้งคืน ถ้าเกิดใครเช้ามาใกล้ จะวิ่งหาเจ้าหน้าที่นะ หกโมงเช้า ถึงสถานีหัวหินแล้ว เจ็บก้น นั่งนาน เหนื่อยล้าร่างกาย อยากถึงกรุงเทพแล้ว อยากกอาบน้ำและโดดขึ้นเตียงนอน คนนั่งริมหน้า กินข้าวที่แม่ห่อให้มา แบ่งให้เรากินเป็นปลาหวานตากแห้ง
เคยกินแต่ปลาทอดตัวเล็กๆ ลองชิมดูเขาบอกให้กินเห็นไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อเย็นวาน กินแต่น้ำ คือตูไม่หิว -ข้าวเหนียวเนื้อทอดตั้งแต่หาดใหญ่ อิ่ม ดูบรรยากาศรถไฟ ให้ความรู้สึกอีกแบบ อิ่มประสบการณ์มากกว่า คือเบาะว่างทุกคนจะจับจองนอนคนละเบาะเหยียดตัวกัน ชีวิตบนรถไฟชั้นสามเดินทางข้ามคืนจากใต้เข้ากรุงเทพ เราถือเป็นประสบการณ์ที่ดีนะ ได้เจออะไรหลายอย่างแปลกใหม่ เรารอให้เขากินก่อนละค่อยกินปลาหวานเสียบไม้ ถึงสถานีเพชรบุรี เราซื้อข้าวกล่องอิสลาม ข้าวผัดปู 20 บาท ข้าวเช้า
ถึงกรุงเทพ 11 โมงเช้า 17 ชั่วโมงของการเดินทาง 24 ชั่วโมง ตั้งแต่เริ่มรอรถไฟ นับเป็นความอดทน ทรหดจริงๆ แต่ให้ขึ้นอีกขอคิดอีกที ได้เจอคนรู้จักเพิ่มขึ้น ได้เพื่อนคุยระหว่างทาง เจอคนสงขลาบอกมาหาดใหญ่แล้วต้องไปทะเลสาบสงขลาไม่งั้นถือว่ามาไม่ถึง ไม่ได้เตรียมข้อมูลมา ตอนแรกลังเลเที่ยวไหนดี ถ้ารู้ว่านั่งสองแถวไปได้ ไปเลย TT
มีวิดีโอประกอบและเพจรูปจ้า
https://www.youtube.com/watch?v=RPC823wfy_g
https://web.facebook.com/pg/bokuxpsotus/photos/?ref=page_internal