สวัสดีคะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราเลยคะ คือเรียบเรียงคำพุดไม่ค่อยเก่ง แต่อึดอัดจริง ๆ คะ ซึ่งที่จริงคำตอบอาจจะอยู่ในใจเราแล้วเพียงแต่ยังลังเลกับการตัดสินใจ เราคบกับแฟนมาประมาณ 3 ปีครึ่งคะ เช่าหอพักอยู่ด้วยกันเพราะต้องทำงาน พักหลัง ๆ มานี้แฟนเราเลิกงานแล้วก็ไปวิ่งออกกำลังกาย ส่วนเรานอนก็อยู่หอรอ เนื่องด้วยเราเข้างานเช้า 7 โมงถึง 16:00 หลังจากนั้นเราก็กลับหอปกติ ส่วนแฟนเราเข้างาน 10 โมงเช้า เลิก 1 ทุ่ม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเค้าเลิกงานเสร็จก็กลับหอไปหาข้าวทานด้วยกันตามปกติบางทีเค้าก็ซื้อเข้ามาบางทีเราก็เป็นคนไปซื้อ แต่ส่วนมากกินร้านอาหารตามสั่ง 30-40 บาทก็กลับหอ เค้าก็นั่งดูหนัง เล่นเกมส์ ส่วนเราก็เริ่มง่วงนอน นี่แหละคะเป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิดปัญหาเค้าเล่นคอมเล่นเกมส์กว่าจะหลับส่วนเราต้องทำงานเช้าเลยอยากนอนเร็วหน่อย ประมาณ 5 ทุ่มไฟยังไม่ปิดเราก็บอกเค้าว่าควรนอนได้แล้ว เพราะตัวเราต้องไปทำงานเช้า เราคิดว่าเค้าน่าจะเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ หลังเลิกงานตามที่เกริ่นไปเค้าก็ไปวิ่ง หลังจากวิ่งเสร็จเค้าก็แวะเอารองเท้าไปไว้บ้านพักพี่สาวเค้า ซึ้งพี่สาวเค้าเป็นข้าราชการจะได้บ้านพักมกล้กับสนามกีฬาที่เค้าไปวิ่ง เราก็โทรหาเค้าปกติ วันนั้นเราถามว่าอยู่ไหนเค้าบอกว่าอยู่บ้านพี่ กำลังจะกินข้าวที่บ้านพี่ เราก็อ่อไม่เป็นไรออกไปหาข้าวกินเองละกลับหอ แต่มันเป็นอบบนี้หลายวันมาก ๆ 2ทุ่มกว่าเราโทรหาก็บอกเหมือนเดิมกินข้าวบ้านพี่ วันนั้นเราเลยพุดว่าไม่คิดถึงเราบ้างเหรอว่าเราจะกินอะไร จะรอ เค้าตอบกลับว่าหิวก็ออกไปหาไรทานสิจะรอทำไม เค้าก็ชวนเราไปวิ่งนะคะแต่เราผอมมากเลยซื้อพวกยาวิตามินมากินช่วงกินยามันทำให้กินอาหารได้เยอะและอยากพักผ่อนเราเลยไม่ไปวิ่ง เค้าก็ทำแบบนี้ประจำกินข้าวที่พี่ละกลับหอ 5 ทุ่มเราก็นอนละ วันนั้นเรามาทำงานเราเลยโทรคุยกับเขาว่าช่วงนี้เป็นอะไร เค้าบอกไม่ได้เป็นไร เราถามทำไมไปกินข้าวหอพี่ทุกวันเลยเค้าบอกจะให้กินอย่างเราไม่ได้หรอก อยากประหยัด ซึ้งเราไม่เคยจะได้กินอาหารดี ๆ ทุกมื้อนะคะ เราก้กินอาหารตามสั่งทั่วไป แต่เราคิดว่าเค้าน่าจะเห็นเรากินวันนั้นก่อนไปดูหนังเราเลิกงานประมาณทุ่มเพราะลุกค้ามาช้า เราเลยกินข้าวหมุแดงก่อนไปดุหนัง ดุหนังเสร็จเราก็แวะกินบะหมี่ เป้นครั้งแรกที่เรากินแบบนี้ แต่เราจ่ายเองนะคะ อยุ่หอด้วยกันก็หารกันคนละครึ่งคะ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างก็หารกัน แล้วเหตุผลที่เราไม่ไปวิ่งอีกอย่างคือเราไม่อยากไปหาพี่เค้า เราเกรงใจที่ต้องไปกินข้าวกับพี่เค้า ทางบ้านเค้าเราก็ไม่มีปัญหาอะไรด้วยนะคะ วันที่มีปัญหาเราเลยโทรหาแม่เค้า แต่คำพุดที่แม่เค้าพุดก็เหมือนรุ้ทุกอย่าง เพราะพี่สาวแฟนเรากลับไปเยี่ยมลุกทุกอาทิตย์ก็น่าจะเล่าให้ฟัง ซึ่งวันก่อนแฟนเราไม่ได้ไปวิ่งพี่สาวโทรมาถามว่าจะมากินข้าวไหม ส่วนแม่เค้าเราคุยกับเค้าปกติ แม่เค้าบอกว่าอยุ่ด้วยกันต้องช่วยกันออกตัง ลุกชายเค้าก้อยากเก็บตัง ตัวเราก็อยากเก็บตัง คือเราไม่เคยขอแฟนเรานะเราจ่ายเองตลอด แม้แต่ของใช้จิปาถะเราก้เป้นคนซื้อใช้ด้วยกัน แต่เราเข้าใจแฟนเราไม่ต้องดิ้นรน ส่วนเรามีแม่ต้องรับผิดชอบแต่แม่เราไม่เคยรบกวนเรา เวลากลับไปหาแม่แฟนเราจะกินอะไรก็หาให้กิน เราถามถึงอนาคตบอกจะเอาไงต่อยังอยากใช้ชีวิตและสร้างครอบครัวด้วยกัรอยุ่ไหม เค้าตอบเราว่าตอนนี้ยังไม่คิดถึงอนาคตอะไรหรอก จะได้เปลี่ยนวานจะได้ทำอะไรไม่รุ้ เค้าเหมือนใช้ชีวิตวัน ๆ ส่วนตัวเราก้อยากสร้างหลักให้กับชีวิต เราซื้อเสื้อผ้า รองเท้า ของใช้ก็ว่าให้ตลอด (ตังเรา) ทุกคนมองว่าเค้าดีเพราะเค้าเป็นคนไม่พูด นิ่ง ๆ กลับบ้านก็ไปวัด กวาดวัดอยู่กับวัด ส่วนตัวเราเป็นคนพูดมาก 555 เรารับไม่ได้กับนิสัยขี้เหนียวของเค้า ไม่เคยนึกถึงเราเลยเวลาจะกินอะไร จะไปไหน เอาตัวเองรอ
เราควรเริ่มต้นชีวิตใหม่หรือคบกับเขาต่อไป