สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องทุกข์ใจอยากจะถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆค่ะ เราเป็นคนต่างจังหวัดอยู่ภาคอีสาน เราอยู่กรุงเทพมาตั้งแต่เรียนจบ ม.3 จากบ้านนอกเพื่อมาเรียนต่อกรุงเทพ พ่อกับแม่อยากให้มาเรียนในกรุงเทพค่ะ ตอนนี้ก็อายุ 26 ค่ะ พอเราเรียนจบมีงานทำแล้วก็มีแฟนค่ะ แฟนเราเป็นคนกรุงเทพค่ะเขามีครอบครัวใหญ่ค่ะ เราอยู่กับครอบครัวเขาไม่ได้เพราะเขาเป็นคนจีน เราเองอยากอยู่ใกล้พ่อกับแม่ด้วยค่ะ พอเวลาผ่านไปพ่อกับแม่อายุเยอะเกินที่จะทำงานได้ พ่อกับแม่จึงได้มีแพลนจะกลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัดในเดือนเมษายน อย่างถาวร เราเลยอยากที่จะกลับไปพร้อมกับเขาทั้ง 2 คน เราเป็นลูกคนโตก็อยากที่จะเลี้ยงดูพ่อกับแม่ น้องชาย ปู่กับย่า ที่อยู่บ้านนอกด้วย เพราะเราบอกกับพ่อแม่ว่าเราจะดูแลทุกคนในครอบครัวให้ดีที่สุด (พอมาถึงวันที่ปรึกษาคุยกับแฟนบอกแฟนว่าอยากจะลาออกจากงาน ฉันอยากกลับไปอยู่บ้านนอก แฟนเราก็บอกว่าอยู่ห่างกันก็เหมือนเลิกกัน เธอบอกเลิกฉันเลยไม่ดีกว่าเหรอ และแล้วก็ทะเลาะกันใหญ่โต หาว่าเราไม่รัก หาว่าเราทิ้งบ้างแหละ) เราไม่เคยคิดแบบที่เขาว่าเลยน่ะค่ะ แต่เรารักครอบครัวเราค่ะ เราไม่คิดจะมีแฟนใหม่ เราแค่อยากดูแลพวกเขาก่อนที่จะไม่ได้ดูแล ปู่กับย่าญาติพี่น้องก็อยากให้เรากลับไปอยู่บ้านค่ะเพราะที่บ้านญาติเขาเปิดร้านอาหารเลยอยากมีคนไปช่วย มันก็คือธุระกิจครอบครัวค่ะ พ่อเราก็เป็นหุ่นส่วนร้านนั้นด้วย เราอยู่กับแฟนมา 9 ปี ค่ะ ใจเราก็อยากให้แฟนกลับด้วย แต่เราคิดว่าเขาคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ เรากับแฟนยังไม่แต่งงานกันน่ะค่ะ ผูกข้อมือ ตามประเพณีบ้านค่ะ ญาติผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝั่งรับรู้ค่ะ เราอยากกลับไปอยู่บ้านนอกจริงๆน่ะค่ะ ถึงขั้นคิดว่าถ้าจะเลิกกันด้วยเรื่องนี้เราก็เลิกค่ะเราเลือกที่จะอยู่กับครอบครัว


ขอความคิดเห็นด้วยน่ะค่ะ และก็ขอบคุณล่วงหน้ากับคำแนะนำค่ะ ขอบคุณค่ะที่ให้พื้นระบายความรู้สิกค่ะ