ไม่เจริญถึงกับเป็นมหาอำนาจ เพราะ

1.ยุคสมัยนั้นเริ่มเป็นยุคการแสวงหาอาณานิคมแล้ว ถ้าไทยมัวแต่หลงกับการค้าหาเงิน แต่ไม่พัฒนาภายใน มันก็เละได้ แม้จะมีทรัพยากรภายในเยอะ

2.ระบบการเมืองยังเป็นศักดินาขุนศึก อำนาจในทางปฏิบัติอยู่ในมือขุนนางตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ไม่ได้มีความสามัคคีในหมู่คณะ(การเสียกรุงทำให้คนไทยสามัคคีขึ้น)
3.กษัตริย์องค์หลังๆของราชวงศ์บ้านพลูหลวงจะมีวิชั่นไหม

4.สังคมศักดินา ทำให้ชนชั้นไพร่ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ ขาดอิสรภาพทางความคิดและการเรียนรู้วิทยาการใหม่ๆ (ซึ่งในตอนนั้นทางยุโรปได้เข้ายุคปฏิวัติอุตสาหกรรมแล้ว) ผู้คนยังมีความคิดโบราณค่ำครึ แล้วมันจะเจริญได้ไง

5.ถึงแม้สุดท้ายไทยจะพัฒนาตามตะวันตก แต่เราก็เป็นได้แค่ผู้ตาม มีตังแต่ก็ต้องจ่ายให้ฝรั่งซื้ออาวุธทันสมัย พัฒนาสาธารณูปโภค ทำให้เราเป็นมหาอำนาจไม่ได้ เพราะเราต้องเลือกฝ่ายตามติดประเทศที่มีอิทธิพลการค้าต่อเรา (พูดง่ายๆเรายังเป็นล่างเหมือนเดิม

ถ้าคุณอยากให้ไทยเป็นมหาอำนาจที่แท้จริง คุณดูญี่ปุ่นเป็นตัวอย่าง นั่นแหละของจริง
1.ญี่ปุ่นสลัดสภาพสังคมศักดินา มาเป็นสังคมทุนนิยมอย่างสมบูรณ์ได้รวดเร็ว เพราะชนชั้นขุนนางถูกทำลาย
2.รัฐบาลมีวิชั่น ในการพัฒนาประเทศด้วยตัวเอง ด้วยการศึกษาวิทยาการความรู้จนแตกฉานจากเมืองฝรั่ง รวมทั้งจ้างวิทยากรฝรั่งมาสั่งสอนถ่ายทอดการปฏิบัติ พอคนญี่ปุ่นรู้จนหมดเปลือกเขาจัดการสร้างเองทั้งหมด
3.คนญี่ปุ่นเก่งเรื่องการค้าและการระดมทุน บรรดากลุ่มการค้าๆ พากันตั้งบริษัทจากเงินเหล่านี้ ทำธุรกิจกับต่างชาติ โดยเอาวิทยาการที่เขารู้ทั้งหมด มาต่อยอดในเชิงธุรกิจ ขายแข่งกับพวกฝรั่งได้สบาย ทั้งสินค้าในบ้าน แม้แต่อาวุธ เครื่องบินรบ เรือรบ เขาก็สร้างเอง
4.คนญี่ปุ่นสลัดความเชื่อโบราณที่ขัดขวางความเจริญในชีวิตออกได้

ถ้ากรุงศรีไม่แตก ผมทำนายว่า ปัจจุบันนี้จะไม่มีประเทศไทยครับ เนื่องจากสาเหตุ คือ การปกครองของอยุธยาเละเทะเต็มทนแล้ว ถ้ากรุงไม่แตก ก็จะมีกษัตริย์ปกครองสืบต่อมา อาจจะล่มสลาย เมืองประเทศราชแข็งเมือง กลายเป็นอาณาจักรต่างๆ คงไม่มีประเทศไทยปัจจุบัน และต่อให้อาณาจักรอยุธยายืนยาวมาถึงสมัย ร.4และร.5 อยุธยาก็ตกเป็นเมืองขึ้น และโดนแบ่งประเทศโดยฝรั่งเศสกับอังกฤษอยู่ดี  ต้องบอกเลยว่าเดชะบุญของประเทศไทย ที่พระเจ้าตากสินมาสร้างกรุงธนบุรี และร.1 ท่านมาสร้างพระนคร ทำให้เรามีกษัตริย์ที่มีพระปรีชาสามารถแบบร.4และร.5 รวมถึงพระองค์ท่านที่จากเราไปไม่นาน  ดังนั้นใครจะคิดยังไงไม่รู้ แต่ยุคใหม่ของประเทศไทย เริ่มจากกรุงศรีแตกครั้งที่2นั่นแหละครับ

นึกถึงที่หม่อมคึกฤทธิ์เขียนไว้ในหนังสือเรื่อง "พม่าเสียกรุง" ประมาณว่า การที่ไทยเสียกรุงศรีอยุธยา ทำให้เกิดความรู้สึกว่า ระบบเก่า ๆ แนวคิดเก่า ๆ เริ่มล้าสมัยแล้ว ทำให้พอมาถึงยุคที่โลกมีการเปลี่ยนแปลงจึงทำให้ผู้คนยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่า
ผิดกับพม่าที่ชนะสงครามตีกรุงศรีอยุธยา ทำให้ยิ่งฮึกเหิมเข้าไปอีก คิดว่าระบบเก่าที่มีอยู่ดีอยู่แล้ว เก่งอยู่แล้ว จนไม่สนใจที่จะปรับตัวตามความเปลี่ยนแปลงของโลก สุดท้ายก็เสียเมืองตกเป็นของอังกฤษไปตามระเบียบ

คิดว่าถ้ากรุงศรีอยุธยาไม่แตกและยังคงเป็นอยู่ในการปกครองของราชวงศ์บ้านพลูหลวงตามเดิม ก็มีสิทธิที่กรุงศรีอยุธยาจะประสบชะตากรรมเดียวกับพม่าได้เช่นกัน