ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
คือเราคบกับแฟนมานานพอสมควร ตอนแรกเค้าไม่ได้มีอาการติดเหล้า ติดเบียร์ ติดบุหรี่มาก แต่พอหลังๆ เค้ามีเพื่อนกิน มีเพื่อนชวนกิน ไม่ว่าจะเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนที่เคยเรียนด้วยกัน และพ่อเขาก็กินทุกวันๆเป็นประจำเช่นกัน (หรืออาจะติดเชื้อจากพ่อมาเห็นพฤติกรรม แต่เขาเคยบอกว่าจะไม่เป็นแบบพ่อแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเขาเคยเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยเพราะเรื่องนี้ ) ไม่เข้าใจ พอผู้ชายเจอกัน ไม่รู้ทำไม ถึงต้องชวนกันกินแต่ของพวกนี้ เค้าจะชอบดื่มบ่อยๆและเกือบทุกวัน กินจนเมาหัวราน้ำ ไม่มีสติ พอเราไปบ่นไปว่า ไปบอกให้เลิกก็ด่าเราบ้าง ว่าเราไม่เข้าใจบ้าง ขอนานๆทีอยู่กับเพื่อน (วันนี้เพื่อนคนนี้ พรุ่งนี้เพื่อนอีกคน) เกือบทุกวันที่มีเพื่อนเค้ามาสังสรรค์กันที่บ้านพอกินกันที่บ้านหมด ไม่พออยากไปต่อข้างนอก(ผับ/บาร์) ซึ่งเราเป็นผู้หญิง เราไม่ค่อยชอบไปเที่ยวแบบนั้น แต่แฟนบฃเราไม่เข้าใจเขาบอกว่าเขาอยากไปสนุก อยากไปปลดปล่อย ให้เค้าไปคนเดียวเราก็เป็นห่วง กับด่าน กลัวมีเรื่อง กลัวขับรถแล้วมีอันตราย แต่เค้าไม่เคยเข้าใจความเป็นห่วงคิดแต่สนุก บางทีอ้อนวอนขอจนเราต้องยอมไป ไปเราก็ไม่สนุก ต้องมานั่งรอ ยืนรอ จนบางทีโมโห ไปแล้วไม่ยอมกลับบ้าน แล้วต้องมาไปส่งเพื่อนแฟนไกลๆอีก บางทีเราก็น้อยใจ ทำไมเขาไปสนุกไปปลดปล่อยเที่ยวกับเพื่อนแต่เราทุกข์ เราไม่สนุกเราเหนื่อย เขาไม่เข้าใจเรา หลังๆ เราให้แค่กินที่บ้าน ก็กินจนสุดจริงๆ เรียกขึ้นบ้านไม่ยอมขึ้น จะพูดแรงก็เกรงใจพ่อแม่เขา เกรงใจเพื่อนเขา เพราะเรามาอยู่บ้านเขา. จนหนักๆ หนีเราไปเที่ยวกลับมาเช้า เรารถไปขนมอไซต์ให้เพื่อนบุบเป็นรอยเกือบทั้งกะบะ ทั้งๆที่เป็นคนรักรถมากๆ ถ้าวันไหนไม่มีเพื่อนก็จะนั่งกินคนเดียว ถ้าเราอยากจะทำคืน ลองไปดูบ้างเราก็ทำไม่ได้ สงสารแม่เรา สงสารร่างกายตัวเอง ไปก็ไม่มีอารมณ์สนุกเพราะเราไม่ชอบเที่ยวที่แบบนั้น บางทีแฟนเราก็เปรียบเที่ยวกับเราไปเที่ยวตจว. ว่าเราไปมีความสุขแบบไหนเขาไปของเขาก็มีความสุขแบบนั้น เราไม่เข้าใจเลย ว่ามันมีความสุขตรงไหน ไปกินเมาก็ทรมานร่างกาย เสียเงินไร้ประโยชน์ ลำบากคนที่รักมาดูแลกว่าจะได้นอน ซึ่งเราไม่มีสิทธิทำประชดหรือทำคืนเลย อีกอย่างกลัวพ่อแม่เขาจะว่าเราได้ แต่ลูกเขา กับทำให้เราทุกข์ได้ เขาไม่ห้ามไม่กล้าแม้แต่จะด่าลูกตัวเอง ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไง ควรยอมรับแล้วทนต่อไปหรอ ??
ครอบครัวไหนที่มีแฟนติดเหล้า ติดเบียร์ บุหรี่ เขาอยู่กับได้อย่างมีความสุขมั้ย เขาทำยังไงถึงจะแก้ปัญหาพวกนี้ได้ เราว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่พอสมควร ที่จะทำลายอนาคตคนได้ รวมถึงครอบครัวเลย พอเมาก็ไร้สติ พูดจาทำร้ายน้ำใจกัน ด่ากัน ไม่แคร์กัน ทำไมผู้ชายกับเพื่อนเจอกันต้องมีแต่ดื่ม ไม่คิดจะไปกินข้าวบ้างหรอ หรือเป็นตรรกะของผู้ชายไปแล้ว คนไม่ดื่มไม่กินมันเข้าสังคมไม่ได้หรอ มันไม่เท่ห์ ถ้านานๆทีแบบนานๆจริงพอเข้าใจแต่นี้นานๆถี่มาก จนตัวมีแต่กินเหล้าออกตามรูขุมขนไปหมดแล้ว ขอความรู้สึกเพื่อนๆที่มีแฟนแบบนี้หน่อยค่ะ แก้ปัญหายังไง รู้สึกยังไงกันบ้างค่ะ เหนื่อยมั้ย ถอดใจมั้ย ทำไมเราเหนื่อยจัง กลัวปัญหาชีวิตระยะยาว กลัวลูกเราจะได้เชื้อแบบนั้นมา
ขอถามความรู้สึก ของคนที่มีแฟนติดเหล้า/เบียร์ ติดบุหรี่
คือเราคบกับแฟนมานานพอสมควร ตอนแรกเค้าไม่ได้มีอาการติดเหล้า ติดเบียร์ ติดบุหรี่มาก แต่พอหลังๆ เค้ามีเพื่อนกิน มีเพื่อนชวนกิน ไม่ว่าจะเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนที่เคยเรียนด้วยกัน และพ่อเขาก็กินทุกวันๆเป็นประจำเช่นกัน (หรืออาจะติดเชื้อจากพ่อมาเห็นพฤติกรรม แต่เขาเคยบอกว่าจะไม่เป็นแบบพ่อแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเขาเคยเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยเพราะเรื่องนี้ ) ไม่เข้าใจ พอผู้ชายเจอกัน ไม่รู้ทำไม ถึงต้องชวนกันกินแต่ของพวกนี้ เค้าจะชอบดื่มบ่อยๆและเกือบทุกวัน กินจนเมาหัวราน้ำ ไม่มีสติ พอเราไปบ่นไปว่า ไปบอกให้เลิกก็ด่าเราบ้าง ว่าเราไม่เข้าใจบ้าง ขอนานๆทีอยู่กับเพื่อน (วันนี้เพื่อนคนนี้ พรุ่งนี้เพื่อนอีกคน) เกือบทุกวันที่มีเพื่อนเค้ามาสังสรรค์กันที่บ้านพอกินกันที่บ้านหมด ไม่พออยากไปต่อข้างนอก(ผับ/บาร์) ซึ่งเราเป็นผู้หญิง เราไม่ค่อยชอบไปเที่ยวแบบนั้น แต่แฟนบฃเราไม่เข้าใจเขาบอกว่าเขาอยากไปสนุก อยากไปปลดปล่อย ให้เค้าไปคนเดียวเราก็เป็นห่วง กับด่าน กลัวมีเรื่อง กลัวขับรถแล้วมีอันตราย แต่เค้าไม่เคยเข้าใจความเป็นห่วงคิดแต่สนุก บางทีอ้อนวอนขอจนเราต้องยอมไป ไปเราก็ไม่สนุก ต้องมานั่งรอ ยืนรอ จนบางทีโมโห ไปแล้วไม่ยอมกลับบ้าน แล้วต้องมาไปส่งเพื่อนแฟนไกลๆอีก บางทีเราก็น้อยใจ ทำไมเขาไปสนุกไปปลดปล่อยเที่ยวกับเพื่อนแต่เราทุกข์ เราไม่สนุกเราเหนื่อย เขาไม่เข้าใจเรา หลังๆ เราให้แค่กินที่บ้าน ก็กินจนสุดจริงๆ เรียกขึ้นบ้านไม่ยอมขึ้น จะพูดแรงก็เกรงใจพ่อแม่เขา เกรงใจเพื่อนเขา เพราะเรามาอยู่บ้านเขา. จนหนักๆ หนีเราไปเที่ยวกลับมาเช้า เรารถไปขนมอไซต์ให้เพื่อนบุบเป็นรอยเกือบทั้งกะบะ ทั้งๆที่เป็นคนรักรถมากๆ ถ้าวันไหนไม่มีเพื่อนก็จะนั่งกินคนเดียว ถ้าเราอยากจะทำคืน ลองไปดูบ้างเราก็ทำไม่ได้ สงสารแม่เรา สงสารร่างกายตัวเอง ไปก็ไม่มีอารมณ์สนุกเพราะเราไม่ชอบเที่ยวที่แบบนั้น บางทีแฟนเราก็เปรียบเที่ยวกับเราไปเที่ยวตจว. ว่าเราไปมีความสุขแบบไหนเขาไปของเขาก็มีความสุขแบบนั้น เราไม่เข้าใจเลย ว่ามันมีความสุขตรงไหน ไปกินเมาก็ทรมานร่างกาย เสียเงินไร้ประโยชน์ ลำบากคนที่รักมาดูแลกว่าจะได้นอน ซึ่งเราไม่มีสิทธิทำประชดหรือทำคืนเลย อีกอย่างกลัวพ่อแม่เขาจะว่าเราได้ แต่ลูกเขา กับทำให้เราทุกข์ได้ เขาไม่ห้ามไม่กล้าแม้แต่จะด่าลูกตัวเอง ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไง ควรยอมรับแล้วทนต่อไปหรอ ??
ครอบครัวไหนที่มีแฟนติดเหล้า ติดเบียร์ บุหรี่ เขาอยู่กับได้อย่างมีความสุขมั้ย เขาทำยังไงถึงจะแก้ปัญหาพวกนี้ได้ เราว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่พอสมควร ที่จะทำลายอนาคตคนได้ รวมถึงครอบครัวเลย พอเมาก็ไร้สติ พูดจาทำร้ายน้ำใจกัน ด่ากัน ไม่แคร์กัน ทำไมผู้ชายกับเพื่อนเจอกันต้องมีแต่ดื่ม ไม่คิดจะไปกินข้าวบ้างหรอ หรือเป็นตรรกะของผู้ชายไปแล้ว คนไม่ดื่มไม่กินมันเข้าสังคมไม่ได้หรอ มันไม่เท่ห์ ถ้านานๆทีแบบนานๆจริงพอเข้าใจแต่นี้นานๆถี่มาก จนตัวมีแต่กินเหล้าออกตามรูขุมขนไปหมดแล้ว ขอความรู้สึกเพื่อนๆที่มีแฟนแบบนี้หน่อยค่ะ แก้ปัญหายังไง รู้สึกยังไงกันบ้างค่ะ เหนื่อยมั้ย ถอดใจมั้ย ทำไมเราเหนื่อยจัง กลัวปัญหาชีวิตระยะยาว กลัวลูกเราจะได้เชื้อแบบนั้นมา