[CR] จากความเวิ้งว้างแห่งอาณาจักรมองโกเลีย สู่ขบวนรถไฟแห่งความฝัน

ความเดิมตอนที่แล้ว
[CR]เดินทางสู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น แห่งอาณาจักรมองโกเลีย
https://ppantip.com/topic/37439759


สถานีอูลานบาตอร์ อาจจะเป็นเพียงสถานีกลางทางของนักเดินทางสายทรานไซบีเรีย
แต่ที่นี่ถือเป็นจุดเริ่มต้นของนักเดินทางมือสมัครเล่น อย่างพวกเรา



อาคารสไตล์วินเทจ น้ำตาลหม่นๆ ตั้งตระหง่านอยู่ด้านหน้า
พวกเรามีเวลาชื่นชมอยู่ได้ไม่นาน ก็ต้องหลบความหนาว อุณหภูมิ ลบ 20 องศาของเมือง อูลานบาตอร์ เข้าไปด้านใน



ภายในเป็นโถง 4 ห้องใหญ่ๆ โถงนึงเป็นที่พักสำหรับผู้โดยสารที่รอรถไฟ
อีกโถงหนึ่งเป็นร้านขายของ และ information
โถงกลางเป็นพื้นที่โล่งๆ และโถงสุดท้ายที่เราแวะเข้ามาพักกันเป็นร้านอาหารของทางสถานี
โดยรวมพื้นที่ยังเล็กกว่าสถานีหัวลำโพงบ้านเราหลายเท่า
แต่ก็มีความโดดเด่นทางสถาปัตยกรรมไม่แพ้กัน

หากใครต้องการซื้อตั๋วสำหรับเดินทางไปรัสเซีย
ต้องออกไปซื้อที่อาคารด้านนอก ที่ติดกับสถานี
ส่วนพวกเราที่ได้ขอร้องให้ทางบริษัทที่เราซื้อทัวร์มองโกเลีย (Danista nomad) จัดการให้เราเรียบร้อยแล้ว ก็เลยมานั่งรอรถไฟอย่างชิวๆ ด้านใน


พอเวลาบ่าย 2 ครึ่ง ก่อนกำหนดออกรถ 30 นาที
รถไฟสาย 305 ก็เคลื่อนขบวนเข้าสู่ชานชาลาอูลานบาร์ตอร์

ตามที่เพจหมอๆ ตะลุยโลกได้กล่าวไว้ รถไฟขบวนนี้ ไม่ได้ขนส่งความฝันของนักเดินทางไว้อย่างเดียว
แต่ยังเป็นรถไฟสายท้องถิ่น ที่เดินทางจากเมืองหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่ง คอยขนส่งชีวิต ความหวัง ความห่วงใย ครอบครัว และอนาคต ของคนมองโกเลียและรัสเซีย เอาไว้อีกด้วย
รถไฟขบวนนี้จึงเต็มไปด้วยเรื่องราวต่างๆ ที่นักเดินทางทั่วโลกอยากมาแสวงหา
แต่เรื่องราวที่ได้กลับไป ล้วนแตกต่างกัน ตามตัวละคร ที่หมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน ขึ้นมาบนรถไฟขบวนนี้


พวกเรามีความตื่นเต้นผสมกับความกังวล ก่อนที่จะได้ขึ้นรถไฟ เพราะไม่มีสัญลักษณ์ใดๆบอกกับพวกเราได้เลยว่ารถไฟขบวนนี้ กำลังเดินทางไปที่ไหน
เมื่อถามจนแน่ใจ พวกเราจึงแบกกระเป๋าไปที่โบกี้ที่เป็นที่นั่งของเรา

แสดงตั๋วรถไฟก่อนขึ้น ให้กับเจ้าหน้าที่สาวชาวรัสเซีย 2 คน
ที่พวกเราได้ยินกิตติศัพท์ มาตั้งแต่เมืองไทยแล้ว ว่าเจ้าหน้าที่นี่หน้าไม่รับแขก
บางครั้งก็โหดมากจนไม่สามารถไปไหนมาไหนบนรถไฟได้เลย

แต่ผิดคาด พวกเราคงพกดวงมาตั้งแต่อยู่ไทย
ถึงได้มาเจอเจ้าหน้าที่ที่ใจดีและน่ารัก แถมขายของเก่งอีกด้วย
ชวนให้น้องในกลุ่ม ซื้อของที่ระลึก เพราะไม่มีเงินทอนค่ากาแฟ


ตั๋วรถไฟทุกใบ จะแสดงวันเวลาที่รถออกจากสถานี
ชื่อของผู้โดยสาร เลขโบกี้ และเลขที่ Compartment เอาไว้อย่างชัดเจน
ผู้โดยสารอย่างเราๆ ก็มีหน้าที่เดินไปยังจุดที่ตั๋วโดยสารระบุไว้เท่านั้น


พวกเราเลือกที่นั่งใน 2nd class หรือทางนั้นจะเขียนว่า class Kupe
คือมี 4 เตียงอยู่ภายในห้อง เตียงล่างสอง และเตียงบนอีกสอง

สำหรับใครที่อยากลองนั่งคลาสอื่น สามารถลองหารีวิวอื่นดูได้
เพราะในรถไฟที่พวกเราโดยสารกันไปนั้นมีเพียงตู้ชั้นสองทั้งนั้น


รถไฟขบวนนี้จะดูใหม่ และสะอาดกว่า รีวิวอื่นๆที่เคยเห็น
เพราะรถไฟขบวนนี้เป็นสาย express วิ่งเร็วกว่า ใช้เวลาเดินทางน้อยกว่า จอดสถานีน้อยกว่า


:::: ระหว่างที่เรานั่งรถอยู่ในทริปนี้ ก็ได้คุยๆกันว่า อยากจะเปิดเพจเพื่อลงรูป และแชร์ข้อมูลต่างๆ ที่เราเคยไปเที่ยวกันมา ::::
:::: จนผ่านรีวิวแรกที่มองโกเลียไป เลยคิดว่าต้องทำเพจกันจริงจังหน่อยละ เพจ Part-Time Travellers จึงเกิดขึ้น ::::
:::: ยังไงก็ติดตาม เพจของพวกเราได้ อาจจะมีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง ::::
:::: ขอฝากเพจ Part-Time Travellers ไว้ด้วยนะครับ ::::
:::: https://www.facebook.com/parttimetravellers/ ::::
ชื่อสินค้า:   Trans-Mongolian railway
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่