สวัสดีค่ะ
         ปกติก็มีอยู่6คนที่พอปรึกษาได้ บางครั้งพวกมันก็จะเอาเรื่องของหนูไปนินทาบ้างเเต่หนูก็ไม่สนใจหรอกค่ะเพราะนอกจากพวกมันเเล้วก็ไม่มีใครคบกับหนูหรอกค่ะ เพราะหนูไม่ค่อยจะยุ่งกับใครมาก เพื่อนส่วนมากก็จะคิดว่าหนูเป็นเด็กเรียน(ความจริงไม่ใช่)จะมาคุยด้วยก็ตอนถามเรื่องงานต่างๆไม่ก็ใช้ให้หนูทำงานให้ หนูก็ทำบ้างไม่ทำบ้างปล่อยๆมันไปเพราะขัดใจไม่เป็น ตอนเช้าถ้าหนูไม่เริ่มพูดกับเพื่อนทั้ง6ของหนูก่อนมันก็จะไม่เอ่ยปากทักหนูก่อนเหมือนกี่ครั้งที่หนูพยายามจะไปยุ่งหรือไปนั่งด้วยพวกมันก็ยังไม่เว้นที่ว่างให้หนูไปนั่งเเม้เเต่นิดสงสัยมันคงคิดว่าหนูคงจะเดินไปนั่งคนเดียว
เพื่อนทั้ง6คนได้เรื่องประมาณ2-3คน
คนเเรก นิสัยดีมากๆปรึกษาได้ทุกเรื่องเเต่เหมือนไม่ค่อยอยากคุยกับหนูสักเท่าไรตอบบ้างไม่ตอบบ้าง
คนที่2 บ้าเรียนมากๆถ้าใครทำงานไม่ได้เรื่องก็จะตะคอกใส่ซึ่งหนูก็ชินเเล้วรอให้มันนั่งบ่นให้จบไป
คนที่3 ต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากถ้าไม่มีมันหนูก็เหมือนคนใบ้ไปเรียน มันชวนคุยทุกเรื่องเเต่อย่าเถียงมันไม่งั้นได้ฟังมันด่าหูชาเเน่นอน เราทำอะไรด้วยกัน
          หลายๆอย่างเพราะสนิทกันมาตั้งแต่เด็กมันจะคิดตลอดเวลาหนูดูเเลตัวเองไม่ได้เเต่เรื่องเงินอะไรๆก็หนูออกไปหมด
คนที่4 คนนี้1วันพูดกันเเค่ประโยค2ประโยค มันเรียนเก่ง ชอบเอาชนะโดยเฉพาะกับหนูซึ่งหนูไม่ชอบเลย
คนที่5 คนนี้ดีมากๆพูดเพราะเเต่จะขี้น้อยใจไปหน่อยซึ่งหนูก็จะพยายามไม่ให้มันงอนหนูเพราะง้อยากมาก
คนสุดท้าย คนนี้หนูเหนื่อยกับมันจริงๆอุปกรณ์การเรียนไม่เคยเอามายืมหนูตลอดชวนหนูคุยตลอดคาบ(ซึ่งมันก็ตลกดี)เเต่หนูเบื่อที่ต้องคอยตามงานให้มันตลอดเวลาเพราะวันๆมันเอาเเต่เล่นมือถือเเต่ก็อยากจะขอบคุณที่มันเห็นหัวอยู่ตลอดเวลาหนูชอบมันมากถึงเเม้จะมาเจอกันตอนปีที่เเล้ว

**หนูควรทำยังไงให้ความสัมพันธ์ของหนูกับเพื่อนๆไม่คิดเเง่ลบต่อกันหรือหนูต้องปรับปรุงตัวเองใหม่คะ**