อยากรู้ว่าคำว่าโลกสวยจริงๆมันคืออะไรกันแน่?
คือนิสัยของเราเป็นพวกที่ยอมรับนิสัยคนหรือสังคมได้ง่ายๆ แต่ก็ไม่ได้คล้อยตาม
ตัวอย่างเช่น เราทะเลาะกับแฟน แล้วไปปรึกาษาเพื่อน เพื่อนก็ด่าแฟน แต่เราก็แย้งไปว่า เราก็เข้าใจนะทำไมเขาถึงคิด ถึงทำแบบนั้น บลาๆ เลยถูกด่าว่าโลกสวย
ตัวอย่างอีกเรื่องคือ เพื่อนเปลี่ยนที่ทำงาน แล้วมาเจอสังคมที่ต่างออกไป ซึ่งเพื่อนรับไม่ได้ ก็เลยอธิบายไปว่าทำไมสังคมเขาเป็นแบบนั้น แต่ก็พูดทั้งข้อดีข้อเสีย...ก็มักจะถูกด่าว่าโลกสวยตลอด
คือ เราแค่มีความคิดเป็นกลาง ชอบทำความเข้าใจ ว่าทำไมเป็นแบบนั้น ทำไมเป็นแบบนี้ มีสาเหตุอะไร
กลับถูกเรียกว่าโลกสวยบ่อยๆ แต่เราเรียกมันว่าความเข้าใจมากกว่า
เราคิดผิดไหมคะ? หรือเราจะโลกสวยจริงๆ?