สวัสดี เช้า วันศุกร์...


อ่านกระทู้ รดน.​ หลาย ๆ กระทู้ ชักจะเครียด ๆ  รู้สึกจะเล่นกันแรง ลุกลาม เกินเลยไปเยอะ

ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า เราไม่ควรให้ราคากับบางล๊อคอิน ที่มักจะหยิบเอาข้อความชาวบ้านมา บิดเบือน

ตีไข่ ใส่สี  ทั้ง ๆ ที่คนอ่านหลายคน รู้กันดีว่าอะไรเป็นอะไร

แต่ทำไม เขาไม่รู้สึก ละอาย ที่จะเขียนบิดเบือน ให้ร้าย สมาชิกคนอื่น???

ครั้งโน้นนน เขาเคยเขียนทำนองว่าเรา เป็น ผู้หญิงอย่างว่า  แถวสีลม

แถมยังมี สมาชิกคนหนึ่ง คอยรับลูกตบให้เขาอีกต่างหาก

ตอนนั้นก็โมโห คิดจะเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน  เคยปรึกษาเพื่อน

เพื่อนเราบอกให้ใจเย็น ๆ ...แล้วพูดต่อว่า...​ใส่ใจมันทำไม ไม่แคร์ก็จบ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เออ ก็ดิ...แกไม่ได้มาโดนกะฉันนี้ ฮ่ะๆๆ

พอผ่านไปสักระยะ อารมณ์โมโห โกรธ ก็หายไป  แล้วเราก็ทำอย่างเพื่อนแนะนำน่ะแหละ

... ไม่ใส่ใจ..ไม่แคร์...​จบ... บางทีพูดง่ายนะ แต่ทำยาก...

แต่กับบางคน จากพฤติกรรมของเขา ทำให้เราทำใจไม่แคร์ได้ไม่ยาก

จะอยู่ห้องนี้ จิตใจต้องเข้มแข็ง ...อ่อนแอ ก็แพ้(ใจตัวเอง)ไป...เขาว่างั้นนะ