ตอนนี้ผมคิดถึงเธอมากๆ เราเลิกกันมา3ปีแล้วครับเนื่องจากผมไม่รู้จักพอ จนวันนึงเราได้คุยกันเพราะว่าตอนผมเรียนอยู่ม.3ที่โรงเรียนชิโนรสวิทยาลัยรุ่น113 เพื่อนของผมอยู่ห้องเดียวกับเธอ เพื่อนผมคอลวีดีโอกลุ่มแบบห้องเรียนกัน ผมเห็นเธอผมจึงแซวเล่นว่า ทีหลังอย่าเอาเบอร์เพื่อนโทรมานะรู้ป่าวเนื่องจากประมาณ1เดือนที่แล้วผมมาสอบโอเน็ตวิชาแรกไม่ทันเธอโทรมาหาผมและถามว่าทำไมไม่มาสอบผมรู้ทันทีว่าเป็นเธอเพราะผมจำเสียงของเธอได้แม่น หลังจากนั้นเราแอบคุยกันเรื่อยมาทั้งๆที่ต่างคนต่างมีคนใหม่แล้วแต่ผมก็อยากคุยกับเธอทุกวันอยากได้ยินเสียงเธอทุกวันผมโดนแฟนใหม่จับได้ทุกรอบแต่ผมก็แอบคุยตลอด ล่าสุดสมัคเฟสใหม่เพื่อที่จะคุยกับเธอ ผมพาเธอไปส่งที่โรงเรียนบ้าง บ้านบ้าง พาไปกินข้าวบ้าง แต่ล่าสุดผมชวนเธอไปดูแบล้คแพนเธอร์ หลังจากดูหนังเสร็จผมไปส่งเธอที่บ้านนั่งช่วยเธอทำการบ้าน เธอพุดขึ้นว่าวันไหนถ้าหายไปแสดงว่าไม่อยากคุยแล้วนะ ผมรู้สึกจุกๆในใจยังไงไม่รู้ พอวันรุ่งขึ้นเธอก็หายไปจริงๆผมพิมพ์ข้อความไปหาเธอระบายความในใจมั้งหมดของผม เธออ่านอย่างเดียวแต่ว่าเธอไม่ตอบผมจึงรู้แน่ชัดว่าเธอคงไม่กลับมาคุยกับผมอีกแล้ว ผมเขียนกระทู้นี่ขึ้นเพื่ออยากให้เธอเห็น และอยากบอกว่ายังไงเธอก็ยังเป็นคนที่ผมรักหมดใจสิ่งเดียวที่ผมอิจฉาคือผู้ชายที่ได้ใจเธอไป และนี่คือชื่อแฟนเก่าของผม      อากีดะห์❤️