คนในวงการฟุตบอล ทุกระดับแม้แต่คนที่ประสพความสำเร็จมากกว่าเจอราร์ดทุกอย่าง นัดเตะระดับโลก/ตำนานต่างๆ ทั้งที่เคยเป็นเพื่อนร่วมทีมหรือแม้กระทั่งเป็นคู่แข่ง ก็ให้รับการยอมรับให้เกียรติเจอราร์ดในฐานะนักฟุตบอลระดับตำนานคนหนึ่ง

     ทำไม โยฮัน ครัฟฟ์ผู้พ่ายแพ้ใจนักสู้ของเยอรมันนัดชิงบอลโลก เทพบุตรจอร์ จ เบสต์ผู้ไม่เคยได้เข้าร่วมฟุตบอลบอลโลกในนามทีมชาติไอร์แลนด์ โรแบร์โต้ บาจโจ้ พระเอกตายตอนจบกับการพลาดดวลจุดโทษรอบชิงฯบนแผ่นดินอเมริกา ความอาภัพของมิชาเอล บัลลัคกับตำแหน่งรองแชมป์ทุกสถาบันในปีเดียว ซีเนอดีน ซีดานกับลูกโขก(มาร์เตราสซี่)ตกม้าตาย ใบแดงในนัดชิงฯในช่วงกลับคืนร่างเทพก่อนเกษียณ หรือแม้แต่มนุษย์ต่างดาวผู้แบกความหวังของชาวอาร์เจนไตน์ทั้งชาติอย่างเมสซี่ในบอลโลกหนล่าสุด แล้วทำไมผู้แพ้เหล่านี้ยังยิ่งใหญ่และยังอยู่ในความทรงจำของผู้คนในโลกลูกหนังตลอดมา...  
       
     แล้วพวกที่คอยแต่จะเหยียบย่ำความผิดพลาดของคนอื่น (ซึ่งน่าจะเป็นความฝันที่เก็บกดอยู่โดยที่ตัวเองไม่มีแม้แต่ความกล้า/โอกาสหรือความสามารถที่จะเขียนได้ด้วยตัวเอง) ถามหน่อย คนเหล่านี้อยู่ตรงไหนของหน้าประวัติศาสตร์ ต่อให้ร้องตะโกนเย้ยหยันเขาจนเสียงดังทะลุฟ้า แต่โลกก็ยัง “ไม่รู้จักพวกคุณอยู่ดี”.... เจอราร์ดยังได้ “ลื่น” แต่พวกที่ไม่แม้แต่ใกล้เคียงที่จะได้ไป “ยืน” ในสถานะนั้น แต่ไปล้อเลียนเขา ขอถาม... มีใครรู้จักหรือจดจำคุณได้ไหมครับ?

“คนที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาด  คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย”